< מִשְׁלֵי 29 >
איש תוכחות מקשה-ערף-- פתע ישבר ואין מרפא | 1 |
Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczeje, i nie wskóra.
ברבות צדיקים ישמח העם ובמשל רשע יאנח עם | 2 |
Gdy się rozmnażają sprawiedliwi, weseli się lud; ale gdy panuje bezbożnik, wzdycha lud.
איש-אהב חכמה ישמח אביו ורעה זונות יאבד-הון | 3 |
Mąż, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego; ale kto chowa nierządnicę, traci majętność.
מלך--במשפט יעמיד ארץ ואיש תרומות יהרסנה | 4 |
Król sądem ziemię utwierdza; ale mąż, który dary bierze, podwraca ją.
גבר מחליק על-רעהו רשת פורש על-פעמיו | 5 |
Człowiek, który pochlebia przyjacielowi swemu, rozciąga sieć przed nogami jego.
בפשע איש רע מוקש וצדיק ירון ושמח | 6 |
Występek złego jest mu sidłem; ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.
ידע צדיק דין דלים רשע לא-יבין דעת | 7 |
Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności.
אנשי לצון יפיחו קריה וחכמים ישיבו אף | 8 |
Mężowie naśmiewcy zawodzą miasto; ale mądrzy odwracają gniew.
איש-חכם--נשפט את-איש אויל ורגז ושחק ואין נחת | 9 |
Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju.
אנשי דמים ישנאו-תם וישרים יבקשו נפשו | 10 |
Mężowie krwawi nienawidzą uprzejmego; ale uprzejmi staranie wiodą o duszę jego.
כל-רוחו יוציא כסיל וחכם באחור ישבחנה | 11 |
Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.
משל מקשיב על-דבר-שקר-- כל-משרתיו רשעים | 12 |
Pana, który rad słucha słów kłamliwych, wszyscy słudzy jego są niepobożni.
רש ואיש תככים נפגשו-- מאיר עיני שניהם יהוה | 13 |
Ubogi i zdzierca spotkali się; a wszakże obydwóch oczy Pan oświeca.
מלך שופט באמת דלים-- כסאו לעד יכון | 14 |
Króla, który sądzi uciśnionych według prawdy, stolica jego na wieki utwierdzona będzie.
שבט ותוכחת יתן חכמה ונער משלח מביש אמו | 15 |
Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.
ברבות רשעים ירבה-פשע וצדיקים במפלתם יראו | 16 |
Gdy się rozmnażają niezbożni, rozmnaża się i przestępstwo; ale sprawiedliwi upadek ich oglądają.
יסר בנך ויניחך ויתן מעדנים לנפשך | 17 |
Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej.
באין חזון יפרע עם ושמר תורה אשרהו | 18 |
Gdy proroctwo ustaje, lud bywa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony jest.
בדברים לא-יוסר עבד כי-יבין ואין מענה | 19 |
Sługa nie bywa słowami naprawiony; bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.
חזית--איש אץ בדבריו תקוה לכסיל ממנו | 20 |
Ujrzysz człowieka skwapliwego w sprawach swoich; ale lepsza jest nadzieja o głupim, niż o nim.
מפנק מנער עבדו ואחריתו יהיה מנון | 21 |
Kto w rozkoszy chowa z dzieciństwa sługę swego, na ostatek będzie chciał być za syna.
איש-אף יגרה מדון ובעל חמה רב-פשע | 22 |
Człowiek gniewliwy wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy.
גאות אדם תשפילנו ושפל-רוח יתמך כבוד | 23 |
Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje.
חולק עם-גנב שונא נפשו אלה ישמע ולא יגיד | 24 |
Kto spółkuje ze złodziejem, ma w nienawiści duszę swoję; także też kto przeklęstwa słyszy, a nie objawia go.
חרדת אדם יתן מוקש ובוטח ביהוה ישגב | 25 |
Strach człowieczy stawia sobie sidło; ale kto ma nadzieję w Panu, wywyższony będzie.
רבים מבקשים פני-מושל ומיהוה משפט-איש | 26 |
Wiele tych, co szukają twarzy panów; aleć od Pana jest sąd każdego.
תועבת צדיקים איש עול ותועבת רשע ישר-דרך | 27 |
Sprawiedliwym jest mąż niezbożny obrzydliwością; a zasię kto w uprzejmości chodzi, jest niezbożnym obrzydliwością.