מִשְׁלֵי 25

1 גם-אלה משלי שלמה-- אשר העתיקו אנשי חזקיה מלך-יהודה

Šie arīdzan ir Salamana sakāmie vārdi, ko Hizkijas, Jūda ķēniņa, vīri ir sakrājuši.

2 כבד אלהים הסתר דבר וכבד מלכים חקר דבר

Dieva gods ir, kādu lietu apslēpt, bet ķēniņu gods ir, kādu lietu izdibināt.

3 שמים לרום וארץ לעמק ולב מלכים אין חקר

Debess ir augsta, un zeme dziļa, un ķēniņu sirds neizdibinājama.

4 הגו סיגים מכסף ויצא לצרף כלי

Atšķir sārņus no sudraba, tad tiek kausētājam trauks;

5 הגו רשע לפני-מלך ויכון בצדק כסאו

Atšķir bezdievīgo nost no ķēniņa, tad viņa goda krēsls ar taisnību top stiprināts.

6 אל-תתהדר לפני-מלך ובמקום גדלים אל-תעמד

Nelielies ķēniņa priekšā un nestājies lielu kungu vietā.

7 כי טוב אמר-לך עלה-הנה מהשפילך לפני נדיב--אשר ראו עיניך

Jo tas ir labāki, ka tev saka: „Virzies augšup!“nekā ka tevi pazemo vareno priekšā, ko tavas acis redz.

8 אל-תצא לרב מהר פן מה-תעשה באחריתה--בהכלים אתך רעך

Nepārsteidzies strīdēties; jo citādi, ko tu galā darīsi, kad tavs tuvākais tevi gānījis.

9 ריבך ריב את-רעך וסוד אחר אל-תגל

Izšķir pats savas ķildas ar savu tuvāko un neatklāj cita noslēpumu,

10 פן-יחסדך שמע ודבתך לא תשוב

Ka tevi nerāj, kas to dzird, un tavam kaunam nav gala.

11 תפוחי זהב במשכיות כסף-- דבר דבר על-אפניו

Vārds īstenā laikā runāts ir zelta āboli sudraba traukos.

12 נזם זהב וחלי-כתם-- מוכיח חכם על-אזן שמעת

Gudrs pamācītājs paklausīgām ausīm ir zelta gredzens un zelta ķēdes.

13 כצנת שלג ביום קציר--ציר נאמן לשלחיו ונפש אדניו ישיב

Kā sniega dzestrums pļaujamā laikā, tāds ir uzticams kalps tam, kas to sūta; jo tas atspirdzina sava kunga dvēseli.

14 נשיאים ורוח וגשם אין-- איש מתהלל במתת-שקר

Kas ar dāvanām lielās melodams, ir kā mākoņi un vējš bez lietus.

15 בארך אפים יפתה קצין ולשון רכה תשבר-גרם

Ar lēnu garu pierunā valdnieku un ar mīkstu mēli lauž kaulus.

16 דבש מצאת אכל דיך פן-תשבענו והקאתו

Medu atradis, ēd savu tiesu, ka tu pārēdies to neizvem.

17 הקר רגלך מבית רעך פן-ישבעך ושנאך

Reti vien cel savu kāju tuvākā namā, ka viņš tevis neapnīkst un tevis neienīst.

18 מפיץ וחרב וחץ שנון-- איש ענה ברעהו עד שקר

Kas pret savu tuvāko dod nepatiesu liecību, ir kā veseris un zobens un asa bulta.

19 שן רעה ורגל מועדת-- מבטח בוגד ביום צרה

Uz neuzticamu paļauties bēdu dienā ir izlūzis zobs un kliba kāja.

20 מעדה-בגד ביום קרה--חמץ על-נתר ושר בשרים על לב-רע

Kas noskumušai sirdij dziesmas dzied, ir kā kad drēbes novelk ziemas laikā un kā etiķis uz sāls.

21 אם-רעב שנאך האכלהו לחם ואם-צמא השקהו מים

Kad tavs ienaidnieks izsalcis, ēdini viņu ar maizi, un kad izslāpis, dzirdini viņu ar ūdeni;

22 כי גחלים--אתה חתה על-ראשו ויהוה ישלם-לך

Jo tā tu sakrāsi kvēlošas ogles uz viņa galvas, un Tas Kungs tev to atmaksās.

23 רוח צפון תחולל גשם ופנים נזעמים לשון סתר

Ziemelis dzemdē lietu, un glūnētāja mēle skābu ģīmi.

24 טוב שבת על-פנת-גג-- מאשת מדונים (מדינים) ובית חבר

Nama augšā kaktiņā dzīvot ir labāki, nekā namā kopā ar rējēju sievu.

25 מים קרים על-נפש עיפה ושמועה טובה מארץ מרחק

Laba ziņa no tālas zemes ir dzestrs ūdens izslāpušai dvēselei.

26 מעין נרפש ומקור משחת-- צדיק מט לפני-רשע

Taisnais, kas bezdievīga priekšā lokās, ir sajukusi aka un sajaukts avots.

27 אכל דבש הרבות לא-טוב וחקר כבדם כבוד

Daudz medus ēst nav labi, un savu paša godu meklēt nav gods.

28 עיר פרוצה אין חומה-- איש אשר אין מעצר לרוחו

Kas prātu nemāk valdīt, ir izlauzta pilsēta bez mūriem.