מִשְׁלֵי 24
| אל-תקנא באנשי רעה ואל-תתאו להיות אתם | 1 |
Neiekarsies uz nelabiem cilvēkiem un nekāro būt ar viņiem;
| כי-שד יהגה לבם ועמל שפתיהם תדברנה | 2 |
Jo viņu sirds domā uz postu, un viņu lūpas runā mokas.
| בחכמה יבנה בית ובתבונה יתכונן | 3 |
Ar gudrību uzceļ namu un ar saprašanu to stiprina,
| ובדעת חדרים ימלאו-- כל-הון יקר ונעים | 4 |
Un ar samaņu pilda kambarus ar visādu dārgu un jauku bagātību.
| גבר-חכם בעוז ואיש-דעת מאמץ-כח | 5 |
Gudrs vīrs ir spēcīgs, un vīrs, kam atzīšana, ir varens spēkā;
| כי בתחבלות תעשה-לך מלחמה ותשועה ברב יועץ | 6 |
Jo ar gudriem padomiem tu izvedīsi savu karu, un uzvarēšana ir, kur padoma devēju papilnam.
| ראמות לאויל חכמות בשער לא יפתח-פיהו | 7 |
Ģeķim gudrība ir neaizsniedzama; savu muti lai tas neatdara pilsētas vārtos.
| מחשב להרע-- לו בעל-מזמות יקראו | 8 |
Kas tīšām ļaunu dara, tas jāsauc blēdis pār visiem blēžiem.
| זמת אולת חטאת ותועבת לאדם לץ | 9 |
Ģeķības nodomi ir grēks, un mēdītājs cilvēkiem ir negantība.
| התרפית ביום צרה-- צר כחכה | 10 |
Ja tu bēdu dienā nogursi, tad tavs spēks pagalam.
| הצל לקחים למות ומטים להרג אם-תחשוך | 11 |
Glāb, kas uz nāvi pazudināti, un kas pie kaušanas top vesti, vai tu no tiem atrausies?
| כי-תאמר-- הן לא-ידענו-זה הלא-תכן לבות הוא-יבין ונצר נפשך הוא ידע והשיב לאדם כפעלו | 12 |
Ja tu saki: „Redzi, mēs to nezinām!“Vai tad tas, kas sirdis pārmana, to nemana, un kas tavu dvēseli pasargā, to nezin un cilvēkiem neatmaksās pēc viņu darba?
| אכל-בני דבש כי-טוב ונפת מתוק על-חכך | 13 |
Ēd, mans dēls, medu, jo tas ir labs, un tīrs medus ir salds tavā mutē;
| כן דעה חכמה--לנפשך אם-מצאת ויש אחרית ותקותך לא תכרת | 14 |
Tāpat tavai dvēselei būs gudrības atzīšana, ja tu to atrodi; jo ir pastara diena, un tava gaidīšana nebūs veltīga.
| אל-תארב רשע לנוה צדיק אל-תשדד רבצו | 15 |
Neglūn, tu bezdievīgais, uz taisnā dzīvokli, neposti viņa vietu;
| כי שבע יפול צדיק וקם ורשעים יכשלו ברעה | 16 |
Jo taisnais krīt septiņ reiz un ceļas augšām; bet bezdievīgie nogrimst nelaimē.
| בנפל אויביך (אויבך) אל-תשמח ובכשלו אל-יגל לבך | 17 |
Nepriecājies, kad tavs ienaidnieks krīt, un lai tava sirds nelīksmojās, kad viņš klūp,
| פן-יראה יהוה ורע בעיניו והשיב מעליו אפו | 18 |
Ka Tas Kungs to neredz, un tas viņa acīm neriebj, un viņš savu dusmību no tā nenovērš.
| אל-תתחר במרעים אל-תקנא ברשעים | 19 |
Neapskaities par ļauniem un neiekarsies par bezdievīgiem!
| כי לא-תהיה אחרית לרע נר רשעים ידעך | 20 |
Jo ļaunam nenāk cerētais gals; bezdievīgo spīdeklis izdzisīs.
| ירא-את-יהוה בני ומלך עם-שונים אל-תתערב | 21 |
Mans dēls, bīsties To Kungu un ķēniņu, un nejaucies ar dumpiniekiem.
| כי-פתאם יקום אידם ופיד שניהם מי יודע | 22 |
Jo piepeši nāks viņiem nediena, - un abēju sodu, kas to zin!
| גם-אלה לחכמים הכר-פנים במשפט בל-טוב | 23 |
Arī šie ir gudro vārdi: Tiesā cilvēka vaigu uzlūkot nav labi.
| אמר לרשע--צדיק אתה יקבהו עמים יזעמוהו לאמים | 24 |
Kas uz vainīgo saka: „Tev taisnība!“to cilvēki lād un ļaudis ienīst.
| ולמוכיחים ינעם ועליהם תבוא ברכת-טוב | 25 |
Bet tie (viņiem) mīļi, kas (tādu) pārmāca, un pār tiem nāks visu labākā svētība.
| שפתים ישק משיב דברים נכחים | 26 |
Kas pareizi atbildējis, ir kā saldu muti devis.
| הכן בחוץ מלאכתך--ועתדה בשדה לך אחר ובנית ביתך | 27 |
Padari savu darbu laukā un apkopies tīrumā, un tad vēl uztaisi savu namu.
| אל-תהי עד-חנם ברעך והפתית בשפתיך | 28 |
Nedod velti liecību pret savu tuvāko! Vai tu mānīsi ar savām lūpām?
| אל-תאמר--כאשר עשה-לי כן אעשה-לו אשיב לאיש כפעלו | 29 |
Nesaki: „Kā viņš man darījis, tā es viņam darīšu; es tam atmaksāšu pēc viņa darba!“
| על-שדה איש-עצל עברתי ועל-כרם אדם חסר-לב | 30 |
Es gāju gar sliņķa tīrumu un gar ģeķa vīna kalnu.
| והנה עלה כלו קמשנים--כסו פניו חרלים וגדר אבניו נהרסה | 31 |
Un redzi, tur auga tik nātres vien, un dadži pārņēma visu, un viņa akmeņu mūris bija sagruvis.
| ואחזה אנכי אשית לבי ראיתי לקחתי מוסר | 32 |
Un es to ieraudzīju, to liku vērā: es to redzēju, ņēmos mācību:
| מעט שנות מעט תנומות מעט חבק ידים לשכב | 33 |
Guli maķenīt, snaud maķenīt, saliec maķenīt rokas miegā;
| ובא-מתהלך רישך ומחסריך כאיש מגן | 34 |
Tad tava nabadzība tev pienāks nākdama, un tavs trūkums kā apbruņots vīrs.
