< מִשְׁלֵי 2 >
בני אם-תקח אמרי ומצותי תצפן אתך | 1 |
Mans bērns, ja tu pieņemsi manus vārdus, un sirdī glabāsi manu mācību,
להקשיב לחכמה אזנך תטה לבך לתבונה | 2 |
Savu ausi griezt uz gudrību un savu sirdi uz atzīšanu,
כי אם לבינה תקרא לתבונה תתן קולך | 3 |
Tiešām, ja tu atzīšanas lūgsies un savu balsi pacelsi pēc saprašanas,
אם-תבקשנה ככסף וכמטמונים תחפשנה | 4 |
Ja tu viņu meklēsi kā sudrabu un tai pakaļ dzīsies kā mantai;
אז--תבין יראת יהוה ודעת אלהים תמצא | 5 |
Tad tu sapratīsi Tā Kunga bijāšanu un atradīsi Dieva atzīšanu;
כי-יהוה יתן חכמה מפיו דעת ותבונה | 6 |
(Jo Tas Kungs dod gudrību, no viņa mutes nāk atzīšana un saprašana:
וצפן (יצפן) לישרים תושיה מגן להלכי תם | 7 |
Viņš taisniem paglabā labklāšanos un ir par bruņām tiem, kas bezvainībā staigā,
לנצר ארחות משפט ודרך חסידו ישמר | 8 |
Sargādams taisnības ceļus un pasargādams savu taisno tekas; )
אז--תבין צדק ומשפט ומישרים כל-מעגל-טוב | 9 |
Tad tu atzīsi, kas taisnība un tiesa, un kas skaidrība un ceļš uz visu labu,
כי-תבוא חכמה בלבך ודעת לנפשך ינעם | 10 |
Ja gudrība nāks tavā sirdī, un atzīšana tavai dvēselei būs mīļa,
מזמה תשמר עליך תבונה תנצרכה | 11 |
Tad labs padoms tevi pasargās un saprašana tevi paglabās,
להצילך מדרך רע מאיש מדבר תהפכות | 12 |
Ka tā tevi izglābj no ļauna ceļa, no vīra, kas netiklību runā,
העזבים ארחות ישר-- ללכת בדרכי-חשך | 13 |
Kas atstājuši skaidrības ceļus, staigā pa tumsības ceļiem,
השמחים לעשות רע יגילו בתהפכות רע | 14 |
Kas priecājās ļaunu darīt un prieku atrod netiklībā un viltībā,
אשר ארחתיהם עקשים ונלוזים במעגלותם | 15 |
Kuru ceļi ir greizi, un kas savās tekās netikli;
להצילך מאשה זרה מנכריה אמריה החליקה | 16 |
Ka tā tevi izglābj no svešas sievas, no svešnieces ar mīkstiem vārdiem,
העזבת אלוף נעוריה ואת-ברית אלהיה שכחה | 17 |
Kas atstāj savas jaunības vīru, un aizmirst sava Dieva derību;
כי שחה אל-מות ביתה ואל-רפאים מעגלתיה | 18 |
(Jo viņas nams pašķiebjās uz nāvi, un viņas ceļi pie miroņiem;
כל-באיה לא ישובון ולא-ישיגו ארחות חיים | 19 |
Visi, kas pie tās ieiet, negriežas atpakaļ, nedz atrod dzīvības ceļus; )
למען--תלך בדרך טובים וארחות צדיקים תשמר | 20 |
Ka, lai tu staigā pa labo ceļiem un sargi taisno tekas;
כי-ישרים ישכנו-ארץ ותמימים יותרו בה | 21 |
Jo taisnie dzīvos zemē, un sirdsskaidrie tur paliks;
ורשעים מארץ יכרתו ובוגדים יסחו ממנה | 22 |
Bet bezdievīgie no zemes taps izdeldēti, un kas ticību netur, no tās taps izsakņoti.