< מִשְׁלֵי 2 >

בני אם-תקח אמרי ומצותי תצפן אתך 1
Fili mi, si susceperis sermones meos, et mandata mea absconderis penes te,
להקשיב לחכמה אזנך תטה לבך לתבונה 2
ut audiat sapientiam auris tua: inclina cor tuum ad cognoscendam prudentiam.
כי אם לבינה תקרא לתבונה תתן קולך 3
Si enim sapientiam invocaveris, et inclinaveris cor tuum prudentiæ:
אם-תבקשנה ככסף וכמטמונים תחפשנה 4
si quæsieris eam quasi pecuniam, et sicut thesauros effoderis illam:
אז--תבין יראת יהוה ודעת אלהים תמצא 5
tunc intelliges timorem Domini, et scientiam Dei invenies:
כי-יהוה יתן חכמה מפיו דעת ותבונה 6
quia Dominus dat sapientiam: et ex ore eius prudentia, et scientia.
וצפן (יצפן) לישרים תושיה מגן להלכי תם 7
Custodiet rectorum salutem, et proteget gradientes simpliciter,
לנצר ארחות משפט ודרך חסידו ישמר 8
servans semitas iustitiæ, et vias sanctorum custodiens.
אז--תבין צדק ומשפט ומישרים כל-מעגל-טוב 9
Tunc intelliges iustitiam, et iudicium, et æquitatem, et omnem semitam bonam.
כי-תבוא חכמה בלבך ודעת לנפשך ינעם 10
Si intraverit sapientia cor tuum, et scientia animæ tuæ placuerit:
מזמה תשמר עליך תבונה תנצרכה 11
consilium custodiet te, et prudentia servabit te,
להצילך מדרך רע מאיש מדבר תהפכות 12
ut eruaris a via mala, et ab homine, qui perversa loquitur:
העזבים ארחות ישר-- ללכת בדרכי-חשך 13
qui relinquunt iter rectum, et ambulant per vias tenebrosas:
השמחים לעשות רע יגילו בתהפכות רע 14
qui lætantur cum malefecerint, et exultant in rebus pessimis:
אשר ארחתיהם עקשים ונלוזים במעגלותם 15
quorum viæ perversæ sunt, et infames gressus eorum.
להצילך מאשה זרה מנכריה אמריה החליקה 16
Ut eruaris a muliere aliena, et ab extranea, quæ mollit sermones suos,
העזבת אלוף נעוריה ואת-ברית אלהיה שכחה 17
et relinquit Ducem pubertatis suæ,
כי שחה אל-מות ביתה ואל-רפאים מעגלתיה 18
et pacti Dei sui oblita est. Inclinata est enim ad mortem domus eius, et ad inferos semitæ ipsius. (questioned)
כל-באיה לא ישובון ולא-ישיגו ארחות חיים 19
Omnes, qui ingrediuntur ad eam, non revertentur, nec apprehendent semitas vitæ.
למען--תלך בדרך טובים וארחות צדיקים תשמר 20
Ut ambules in via bona: et calles iustorum custodias.
כי-ישרים ישכנו-ארץ ותמימים יותרו בה 21
Qui enim recti sunt, habitabunt in terra, et simplices permanebunt in ea.
ורשעים מארץ יכרתו ובוגדים יסחו ממנה 22
Impii vero de terra perdentur: et qui inique agunt, auferentur ex ea.

< מִשְׁלֵי 2 >