< מִשְׁלֵי 16 >
לאדם מערכי-לב ומיהוה מענה לשון | 1 |
Cilvēks sirdī gan apņemas, bet no Tā Kunga nāk, ko mēle runā.
כל-דרכי-איש זך בעיניו ותכן רוחות יהוה | 2 |
Cilvēka ceļi visi ikkatram savās acīs šķīsti; bet Tas Kungs pārbauda sirdi.
גל אל-יהוה מעשיך ויכנו מחשבתיך | 3 |
Pavēli savus darbus Tam Kungam, tad tavi nodomi pareizi izdosies.
כל פעל יהוה למענהו וגם-רשע ליום רעה | 4 |
Tas Kungs visu ir darījis pēc savas ziņas, arī bezdievīgo uz ļauno dienu.
תועבת יהוה כל-גבה-לב יד ליד לא ינקה | 5 |
Ikviens, kam lepna sirds, Tam Kungam ir negantība, tiešām tiesa, tas nesodīts nepaliks.
בחסד ואמת יכפר עון וביראת יהוה סור מרע | 6 |
Caur žēlastību un ticību noziegumi top salīdzināti, un caur Tā Kunga bijāšanu cilvēks izsargās no ļauna.
ברצות יהוה דרכי-איש גם-אויביו ישלם אתו | 7 |
Kad cilvēka ceļi Tam Kungam patīk, tad tas pat viņa ienaidniekus ar to salīdzina.
טוב-מעט בצדקה-- מרב תבואות בלא משפט | 8 |
Labāk ir mazumiņš ar taisnību, nekā liels ienākums ar netaisnību.
לב אדם יחשב דרכו ויהוה יכין צעדו | 9 |
Cilvēka sirds nodomā savu ceļu, bet Tas Kungs pašķir viņa gājumu.
קסם על-שפתי-מלך במשפט לא ימעל-פיו | 10 |
Dieva padoms ir uz ķēniņa lūpām; viņa mutei neviļās tiesā.
פלס ומאזני משפט--ליהוה מעשהו כל-אבני-כיס | 11 |
Taisni svari un svara kausi ir no Tā Kunga, un visi svara akmeņi maisā viņa darbs.
תועבת מלכים עשות רשע כי בצדקה יכון כסא | 12 |
Bezdievību darīt ķēniņiem ir negantība; jo caur taisnību goda krēsls top stiprināts.
רצון מלכים שפתי-צדק ודבר ישרים יאהב | 13 |
Taisnas lūpas ķēniņiem labi patīk; un kas patiesību runā, to tie mīļo.
חמת-מלך מלאכי-מות ואיש חכם יכפרנה | 14 |
Ķēniņa dusmas ir nāves vēsts, bet gudrs vīrs tās remdē.
באור-פני-מלך חיים ורצונו כעב מלקוש | 15 |
Ķēniņa vaiga spīdumā ir dzīvība, un viņa laipnība kā vēlais lietus.
קנה-חכמה--מה-טוב מחרוץ וקנות בינה נבחר מכסף | 16 |
Gudrību iemantot, cik daudz labāki tas ir pār zeltu, un saprašanā ņemties sver vairāk nekā sudrabs.
מסלת ישרים סור מרע שמר נפשו נצר דרכו | 17 |
Taisna ceļš ir izsargāties no ļauna, kas savu ceļu sargā, tas pasargā savu dvēseli.
לפני-שבר גאון ולפני כשלון גבה רוח | 18 |
Lepojies un tu iesi postā; lielies un tu kritīsi
טוב שפל-רוח את-עניים (ענוים) מחלק שלל את-גאים | 19 |
Labāki ir pazemīgam būt ar pazemīgiem, nekā laupījumu dalīt ar lepniem.
משכיל על-דבר ימצא-טוב ובוטח ביהוה אשריו | 20 |
Kas gudrs visās lietās, atrod labumu; un svētīgs, kas uz To Kungu paļaujas.
לחכם-לב יקרא נבון ומתק שפתים יסיף לקח | 21 |
Kam samanīga sirds, to sauc par gudru, un mīlīgas lūpas vairo atzīšanu.
מקור חיים שכל בעליו ומוסר אולים אולת | 22 |
Saprašana ir dzīvs avots tam, kam tā ir; bet ģeķu pamācīšana paliek ģeķība.
לב חכם ישכיל פיהו ועל-שפתיו יסיף לקח | 23 |
Gudra sirds māca savu muti un vairo uz savām lūpām atzīšanu.
צוף-דבש אמרי-נעם מתוק לנפש ומרפא לעצם | 24 |
Laipnīga valoda ir tīrs medus, dvēselei salda un kauliem zāles, kas dziedina.
יש דרך ישר לפני-איש ואחריתה דרכי-מות | 25 |
Dažs ceļš liekās iesākumā labs, bet savā galā ved nāvē.
נפש עמל עמלה לו כי-אכף עליו פיהו | 26 |
Kas (citu) apgrūtina, apgrūtina sev pašu; jo tāds savu muti atdara pret sev pašu.
איש בליעל כרה רעה ועל-שפתיו (שפתו) כאש צרבת | 27 |
Nelietis saceļ nelaimi, un uz viņa lūpām ir kā degots uguns.
איש תהפכות ישלח מדון ונרגן מפריד אלוף | 28 |
Netikls cilvēks ceļ ķildas, un lišķis sarīdina radus.
איש חמס יפתה רעהו והוליכו בדרך לא-טוב | 29 |
Kas savu tuvāko kārdina un viņu noved uz nelabu ceļu, tas padara varas darbu.
עצה עיניו לחשב תהפכות קרץ שפתיו כלה רעה | 30 |
Kas ar acīm met, tas nodomā blēņas; kas lūpas sakož, tas gatavs uz ļaunu;
עטרת תפארת שיבה בדרך צדקה תמצא | 31 |
Sirmi mati ir goda kronis; uz taisnības ceļa to atrod.
טוב ארך אפים מגבור ומשל ברוחו מלכד עיר | 32 |
Lēnprātīgais ir labāks nekā stiprais; un kas sevi pašu valda, labāks nekā, kas pilsētu ieņem.
בחיק יוטל את-הגורל ומיהוה כל-משפטו | 33 |
Meslus met klēpī, bet Tas Kungs ir tas nolēmējs.