< מִשְׁלֵי 16 >
לאדם מערכי-לב ומיהוה מענה לשון | 1 |
Του ανθρώπου είναι αι προπαρασκευαί της καρδίας· παρά δε του Κυρίου η απόκρισις της γλώσσης.
כל-דרכי-איש זך בעיניו ותכן רוחות יהוה | 2 |
Πάσαι αι οδοί του ανθρώπου φαίνονται ορθαί εις τους οφθαλμούς αυτού· πλην ο Κύριος σταθμίζει τα πνεύματα.
גל אל-יהוה מעשיך ויכנו מחשבתיך | 3 |
Αφιέρονε τα έργα σου εις τον Κύριον, και αι βουλαί σου θέλουσι στερεωθή.
כל פעל יהוה למענהו וגם-רשע ליום רעה | 4 |
Ο Κύριος έκαμε τα πάντα δι' εαυτόν, έτι και τον ασεβή διά την ημέραν την κακήν.
תועבת יהוה כל-גבה-לב יד ליד לא ינקה | 5 |
Βδέλυγμα εις τον Κύριον είναι πας υψηλοκάρδιος· και χειρ με χείρα αν συνάπτηται, δεν θέλει μένει ατιμώρητος.
בחסד ואמת יכפר עון וביראת יהוה סור מרע | 6 |
Διά χάριτος και αληθείας καθαρίζεται η ανομία· και διά του φόβου του Κυρίου εκκλίνουσιν οι άνθρωποι από του κακού.
ברצות יהוה דרכי-איש גם-אויביו ישלם אתו | 7 |
Όταν ο Κύριος αρέσκηται εις τας οδούς του ανθρώπου, και τους εχθρούς αυτού ειρηνεύει μετ' αυτού.
טוב-מעט בצדקה-- מרב תבואות בלא משפט | 8 |
Καλήτερον ολίγον μετά δικαιοσύνης, παρά εισοδήματα μεγάλα μετά αδικίας.
לב אדם יחשב דרכו ויהוה יכין צעדו | 9 |
Η καρδία του ανθρώπου βουλεύεται την οδόν αυτού· αλλ' ο Κύριος διευθύνει τα βήματα αυτού.
קסם על-שפתי-מלך במשפט לא ימעל-פיו | 10 |
Χρησμός είναι εις τα χείλη του βασιλέως· το στόμα αυτού δεν σφάλλει εν τη κρίσει.
פלס ומאזני משפט--ליהוה מעשהו כל-אבני-כיס | 11 |
Δικαία στάθμη και πλάστιγξ είναι του Κυρίου· πάντα τα ζύγια του σακκίου είναι έργου αυτού.
תועבת מלכים עשות רשע כי בצדקה יכון כסא | 12 |
Βδέλυγμα είναι εις τους βασιλείς να πράττωσιν ανομίαν· διότι ο θρόνος στερεόνεται μετά της δικαιοσύνης.
רצון מלכים שפתי-צדק ודבר ישרים יאהב | 13 |
Τα δίκαια χείλη είναι ευπρόσδεκτα εις τους βασιλείς, και αγαπώσι τον λαλούντα ορθά.
חמת-מלך מלאכי-מות ואיש חכם יכפרנה | 14 |
Θυμός βασιλέως είναι άγγελος θανάτου· αλλ' ο σοφός άνθρωπος καταπραΰνει αυτόν.
באור-פני-מלך חיים ורצונו כעב מלקוש | 15 |
Εις το φως του προσώπου του βασιλέως είναι ζωή· και η εύνοια αυτού είναι ως νέφος οψίμου βροχής.
קנה-חכמה--מה-טוב מחרוץ וקנות בינה נבחר מכסף | 16 |
Πόσον καλητέρα είναι η απόκτησις της σοφίας παρά το χρυσίον και προκριτωτέρα η απόκτησις της συνέσεως παρά το αργύριον
מסלת ישרים סור מרע שמר נפשו נצר דרכו | 17 |
Η οδός των ευθέων είναι να εκκλίνωσιν από του κακού· όστις φυλάττει την οδόν αυτού, διατηρεί την ψυχήν αυτού.
לפני-שבר גאון ולפני כשלון גבה רוח | 18 |
Η υπερηφανία προηγείται του ολέθρου, και υψηλοφροσύνη του πνεύματος προηγείται της πτώσεως.
טוב שפל-רוח את-עניים (ענוים) מחלק שלל את-גאים | 19 |
Καλήτερον να ήναι τις ταπεινόφρων μετά των ταπεινών, παρά να μοιράζη λάφυρα μετά των υπερηφάνων.
משכיל על-דבר ימצא-טוב ובוטח ביהוה אשריו | 20 |
Ο συνετός εις τα πράγματα θέλει ευρεί καλόν· και ο ελπίζων επί τον Κύριον είναι μακάριος.
לחכם-לב יקרא נבון ומתק שפתים יסיף לקח | 21 |
Ο σοφός την καρδίαν θέλει ονομάζεσθαι φρόνιμος· και η γλυκύτης των χειλέων προσθέτει μάθησιν.
מקור חיים שכל בעליו ומוסר אולים אולת | 22 |
Η σύνεσις είναι πηγή ζωής εις τον έχοντα αυτήν· η δε παιδεία των αφρόνων μωρία.
לב חכם ישכיל פיהו ועל-שפתיו יסיף לקח | 23 |
Η καρδία του σοφού συνετίζει το στόμα αυτού, και εις τα χείλη αυτού προσθέτει μάθησιν.
צוף-דבש אמרי-נעם מתוק לנפש ומרפא לעצם | 24 |
Κηρήθρα μέλιτος οι ευάρεστοι λόγοι· γλυκύτης εις την ψυχήν και ίασις εις τα οστά.
יש דרך ישר לפני-איש ואחריתה דרכי-מות | 25 |
Υπάρχει οδός ήτις φαίνεται ορθή εις τον άνθρωπον, αλλά τα τέλη αυτής είναι οδοί θανάτου.
נפש עמל עמלה לו כי-אכף עליו פיהו | 26 |
Ο εργαζόμενος εργάζεται δι' εαυτόν· διότι το στόμα αυτού αναγκάζει αυτόν.
איש בליעל כרה רעה ועל-שפתיו (שפתו) כאש צרבת | 27 |
Ο αχρείος άνθρωπος σκάπτει κακόν· και εις τα χείλη αυτού είναι ως πυρ καίον.
איש תהפכות ישלח מדון ונרגן מפריד אלוף | 28 |
Ο διεστραμμένος άνθρωπος διασπείρει έριδας· και ο ψιθυριστής διαχωρίζει τους στενωτέρους φίλους.
איש חמס יפתה רעהו והוליכו בדרך לא-טוב | 29 |
Ο βίαιος άνθρωπος αποπλανά τον πλησίον αυτού και φέρει αυτόν εις οδόν ουχί καλήν·
עצה עיניו לחשב תהפכות קרץ שפתיו כלה רעה | 30 |
Κλείων τους οφθαλμούς αυτού μηχανάται διεστραμμένα· δαγκάνων τα χείλη αυτού εκτελεί το κακόν.
עטרת תפארת שיבה בדרך צדקה תמצא | 31 |
Η πολιά είναι στέφανος δόξης, ευρισκομένη εν τη οδώ της δικαιοσύνης.
טוב ארך אפים מגבור ומשל ברוחו מלכד עיר | 32 |
Καλήτερος ο μακρόθυμος παρά τον δυνατόν· και ο εξουσιάζων το πνεύμα αυτού παρά τον εκπορθούντα πόλιν.
בחיק יוטל את-הגורל ומיהוה כל-משפטו | 33 |
Ο κλήρος ρίπτεται εις την κάλπην· όλη όμως η κρίσις αυτού είναι παρά Κυρίου.