< מִשְׁלֵי 1 >

משלי שלמה בן-דוד-- מלך ישראל 1
Pregovori Salomona, Davidovega sina, Izraelovega kralja,
לדעת חכמה ומוסר להבין אמרי בינה 2
da bi spoznali modrost in poučevanje, da bi zaznali besede razumevanja,
לקחת מוסר השכל צדק ומשפט ומשרים 3
da bi sprejeli poučevanje modrosti, pravice, sodbe in nepristranskost;
לתת לפתאים ערמה לנער דעת ומזמה 4
da bi dali premetenost preprostemu, mladeniču spoznanje in preudarnost.
ישמע חכם ויוסף לקח ונבון תחבלות יקנה 5
Moder človek bo slišal in bo povečal učenje in razumen človek se bo dokopal k modrim nasvetom,
להבין משל ומליצה דברי חכמים וחידתם 6
da bo razumel pregovor in razlago, besede modrih in njihove temne izreke.
יראת יהוה ראשית דעת חכמה ומוסר אוילים בזו 7
Strah Gospodov je začetek spoznanja, toda bedaki prezirajo modrost in poučevanje.
שמע בני מוסר אביך ואל-תטש תורת אמך 8
Moj sin, prisluhni poučevanju svojega očeta in ne zapusti postave svoje matere,
כי לוית חן הם לראשך וענקים לגרגרתך 9
kajti ona bosta ornament milosti tvoji glavi in verižici okoli tvojega vratu.
בני-- אם-יפתוך חטאים אל-תבא 10
Moj sin, če te grešniki privabljajo, ne privoli.
אם-יאמרו לכה אתנו נארבה לדם נצפנה לנקי חנם 11
Če rečejo: »Pridi z nami, v zasedi prežimo na kri, brez razloga se tajno pritajimo za nedolžnega,
נבלעם כשאול חיים ותמימים כיורדי בור (Sheol h7585) 12
požrimo jih žive kakor grob in cele, kakor tiste, ki gredo dol v jamo. (Sheol h7585)
כל-הון יקר נמצא נמלא בתינו שלל 13
Našli bomo vse dragoceno imetje, svoje hiše bomo napolnili z ukradenim blagom.
גורלך תפיל בתוכנו כיס אחד יהיה לכלנו 14
Svoj žreb vrzi med nas, vsi imejmo eno mošnjo.«
בני--אל-תלך בדרך אתם מנע רגלך מנתיבתם 15
Moj sin, ne hodi z njimi na pot, svoje stopalo zadrži pred njihovo stezo,
כי רגליהם לרע ירוצו וימהרו לשפך-דם 16
kajti njihova stopala tečejo k zlu in hitijo, da prelijejo kri.
כי-חנם מזרה הרשת-- בעיני כל-בעל כנף 17
Zagotovo je zaman razprostrta mreža v očeh katerekoli ptice.
והם לדמם יארבו יצפנו לנפשתם 18
In oni prežijo v zasedi na svojo lastno kri, tajno se pritajijo za svoja lastna življenja.
כן--ארחות כל-בצע בצע את-נפש בעליו יקח 19
Takšne so poti vsakega, ki je pohlepen dobička, ki odvzema življenje svojim lastnikom.
חכמות בחוץ תרנה ברחבות תתן קולה 20
Modrost kliče zunaj, svoj glas izreka na ulicah,
בראש המיות תקרא בפתחי שערים בעיר--אמריה תאמר 21
kliče na glavnem kraju vrveža, v odprtinah velikih vrat, v mestu izreka svoje besede, rekoč:
עד-מתי פתים-- תאהבו-פתי ולצים--לצון חמדו להם וכסילים ישנאו-דעת 22
»Doklej boste, vi topi, ljubili topost? In se posmehljivci razveseljevali v svojem posmehovanju in bedaki sovražili spoznanje?
תשובו לתוכחתי הנה אביעה לכם רוחי אודיעה דברי אתכם 23
Obrnite se na moj opomin. Glejte, na vas bom izlila svojega duha, razglašala vam bom svoje besede.
יען קראתי ותמאנו נטיתי ידי ואין מקשיב 24
Ker sem klicala, pa ste odklonili, iztegovala sem svojo roko, pa noben človek ni upošteval,
ותפרעו כל-עצתי ותוכחתי לא אביתם 25
temveč ste zaničevali vse moje svetovanje in niste hoteli mojega opomina,
גם-אני באידכם אשחק אלעג בבא פחדכם 26
se bom tudi jaz smejala ob vaši katastrofi, zasmehovala bom, ko pride vaš strah,
בבא כשאוה (כשואה) פחדכם-- ואידכם כסופה יאתה בבא עליכם צרה וצוקה 27
ko prihaja vaš strah kakor opustošenje in vaše uničenje kakor vrtinčast veter, ko nad vas prihajata tegoba in tesnoba.
אז יקראנני ולא אענה ישחרנני ולא ימצאנני 28
Tedaj se bodo obračali name, toda ne bom jim odgovorila, iskali me bodo zgodaj, toda ne bodo me našli,
תחת כי-שנאו דעת ויראת יהוה לא בחרו 29
ker so sovražili spoznanje in niso izbrali strahu Gospodovega.
לא-אבו לעצתי נאצו כל-תוכחתי 30
Ničesar niso hoteli od mojega nasveta. Prezirali so vsak moj opomin.
ויאכלו מפרי דרכם וממעצתיהם ישבעו 31
Zato bodo jedli od sadu svoje lastne poti in napolnjeni bodo s svojimi lastnimi naklepi.
כי משובת פתים תהרגם ושלות כסילים תאבדם 32
Kajti odvračanje od preprostosti jih bo ubilo in uspevanje bedakov jih bo uničilo.
ושמע לי ישכן-בטח ושאנן מפחד רעה 33
Toda kdorkoli me posluša, bo varno prebival in bo miren pred strahom zla.«

< מִשְׁלֵי 1 >