< מִשְׁלֵי 1 >

משלי שלמה בן-דוד-- מלך ישראל 1
Przysłowia Salomona, syna Dawida, króla Izraela;
לדעת חכמה ומוסר להבין אמרי בינה 2
Do poznania mądrości i karności, do zrozumienia słów roztropnych;
לקחת מוסר השכל צדק ומשפט ומשרים 3
Do zdobycia pouczenia w mądrości, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
לתת לפתאים ערמה לנער דעת ומזמה 4
Do udzielenia prostym rozwagi, a młodemu – wiedzy i roztropności.
ישמע חכם ויוסף לקח ונבון תחבלות יקנה 5
Mądry posłucha i przybędzie mu wiedzy, a rozumny nabędzie rad;
להבין משל ומליצה דברי חכמים וחידתם 6
Aby rozumieć przysłowia i [ich] wykładnię, słowa mądrych i ich zagadki.
יראת יהוה ראשית דעת חכמה ומוסר אוילים בזו 7
Bojaźń PANA jest początkiem wiedzy, ale głupcy gardzą mądrością i karnością.
שמע בני מוסר אביך ואל-תטש תורת אמך 8
Synu mój, słuchaj pouczenia swego ojca i nie odrzucaj nauki swojej matki;
כי לוית חן הם לראשך וענקים לגרגרתך 9
Bo one będą wdzięczną ozdobą na twojej głowie i [kosztownym] łańcuchem na szyi.
בני-- אם-יפתוך חטאים אל-תבא 10
Synu mój, jeśli grzesznicy cię namawiają, nie pozwalaj.
אם-יאמרו לכה אתנו נארבה לדם נצפנה לנקי חנם 11
Jeśli mówią: Chodź z nami, czyhajmy na krew, zaczajmy się na niewinnego bez powodu;
נבלעם כשאול חיים ותמימים כיורדי בור (Sheol h7585) 12
Pożremy ich żywcem jak grób, całych, jak zstępujących do dołu; (Sheol h7585)
כל-הון יקר נמצא נמלא בתינו שלל 13
Znajdziemy wszelkie kosztowności, napełnimy swoje domy łupem;
גורלך תפיל בתוכנו כיס אחד יהיה לכלנו 14
Dziel z nami swój los; miejmy wszyscy jedną sakiewkę.
בני--אל-תלך בדרך אתם מנע רגלך מנתיבתם 15
Synu mój, nie wyruszaj z nimi w drogę; powstrzymaj swoją nogę od ich ścieżki.
כי רגליהם לרע ירוצו וימהרו לשפך-דם 16
Ich nogi bowiem biegną do zła i spieszą się do przelania krwi.
כי-חנם מזרה הרשת-- בעיני כל-בעל כנף 17
Na próżno zastawia się sieci na oczach wszelkiego ptactwa.
והם לדמם יארבו יצפנו לנפשתם 18
Oni też czyhają na własną krew, czają się na własne życie.
כן--ארחות כל-בצע בצע את-נפש בעליו יקח 19
Takie są ścieżki każdego, który jest chciwy zysku; swojemu właścicielowi [taki zysk] odbiera życie.
חכמות בחוץ תרנה ברחבות תתן קולה 20
Mądrość woła na dworze, podnosi swój głos na ulicach.
בראש המיות תקרא בפתחי שערים בעיר--אמריה תאמר 21
Woła w największym zgiełku, u wrót bram, w mieście wygłasza swoje słowa:
עד-מתי פתים-- תאהבו-פתי ולצים--לצון חמדו להם וכסילים ישנאו-דעת 22
Jak długo, prości, będziecie kochać głupotę, szydercy – lubować się w swoim szyderstwie, a głupi – nienawidzić wiedzy?
תשובו לתוכחתי הנה אביעה לכם רוחי אודיעה דברי אתכם 23
Nawróćcie się na moje upomnienie; oto wyleję na was mojego ducha, oznajmię wam moje słowa.
יען קראתי ותמאנו נטיתי ידי ואין מקשיב 24
Ponieważ wołałam, a odmawialiście; wyciągałam rękę, a nikt nie zważał;
ותפרעו כל-עצתי ותוכחתי לא אביתם 25
Owszem, odrzuciliście całą moją radę i nie chcieliście [przyjąć] mojego upomnienia;
גם-אני באידכם אשחק אלעג בבא פחדכם 26
Dlatego będę się śmiać z waszego nieszczęścia, będę szydzić z was, gdy przyjdzie to, czego się boicie.
בבא כשאוה (כשואה) פחדכם-- ואידכם כסופה יאתה בבא עליכם צרה וצוקה 27
Gdy nadejdzie jak spustoszenie to, czego się boicie, i [gdy] wasze nieszczęście nadciągnie jak wicher, gdy nadejdzie na was ucisk i cierpienie;
אז יקראנני ולא אענה ישחרנני ולא ימצאנני 28
Wtedy będą mnie wzywać, a nie wysłucham; będą mnie szukać pilnie, lecz mnie nie znajdą.
תחת כי-שנאו דעת ויראת יהוה לא בחרו 29
Bo znienawidzili wiedzę i nie wybrali bojaźni PANA;
לא-אבו לעצתי נאצו כל-תוכחתי 30
Ani nie chcieli mojej rady, [ale] gardzili każdym moim upomnieniem.
ויאכלו מפרי דרכם וממעצתיהם ישבעו 31
Dlatego spożyją owoc swoich dróg i będą nasyceni swymi radami.
כי משובת פתים תהרגם ושלות כסילים תאבדם 32
Bo odstępstwo prostych zabije ich i szczęście głupich zgubi ich.
ושמע לי ישכן-בטח ושאנן מפחד רעה 33
[Ale] kto mnie słucha, będzie mieszkać bezpiecznie i będzie wolny od strachu przed złem.

< מִשְׁלֵי 1 >