< במדבר 33 >
אלה מסעי בני ישראל אשר יצאו מארץ מצרים--לצבאתם ביד משה ואהרן | 1 |
Šie ir Israēla bērnu ceļa gājumi, kā viņi no Ēģiptes zemes ir izgājuši pēc saviem pulkiem caur Mozu un Āronu.
ויכתב משה את מוצאיהם למסעיהם--על פי יהוה ואלה מסעיהם למוצאיהם | 2 |
Un Mozus uz Tā Kunga vārdu aprakstīja viņu iziešanu pēc viņu ceļa gājumiem, un šie ir viņu ceļa gājumi, viņiem izejot.
ויסעו מרעמסס בחדש הראשון בחמשה עשר יום לחדש הראשון ממחרת הפסח יצאו בני ישראל ביד רמה--לעיני כל מצרים | 3 |
Tie izgāja no Raēmzes pirmā mēnesī piecpadsmitā dienā; pirmā mēnesī, otrā Pasa svētku dienā Israēla bērni izgāja caur augstu roku priekš visu ēģiptiešu acīm.
ומצרים מקברים את אשר הכה יהוה בהם--כל בכור ובאלהיהם עשה יהוה שפטים | 4 |
Un ēģiptieši apraka visus pirmdzimtos, ko Tas Kungs viņu starpā bija sitis; Tas Kungs arī viņu dievus bija sodījis.
ויסעו בני ישראל מרעמסס ויחנו בסכת | 5 |
Un Israēla bērni izgāja no Raēmzes un apmetās Sukotā.
ויסעו מסכת ויחנו באתם אשר בקצה המדבר | 6 |
Un izgāja no Sukota un apmetās Etamā, kas ir tuksneša galā.
ויסעו מאתם וישב על פי החירת אשר על פני בעל צפון ויחנו לפני מגדל | 7 |
Un tie izgāja no Etama un griezās uz Pi Hahirota ieleju, kas ir pret Baāl Cefonu un apmetās pret Migdolu.
ויסעו מפני החירת ויעברו בתוך הים המדברה וילכו דרך שלשת ימים במדבר אתם ויחנו במרה | 8 |
Un izgāja no Ķirota un gāja vidū caur jūru uz tuksnesi un staigāja treju dienu gājumus Etama tuksnesī un apmetās Mārā.
ויסעו ממרה ויבאו אילמה ובאילם שתים עשרה עינת מים ושבעים תמרים--ויחנו שם | 9 |
Un izgāja no Māras un nāca uz Elimu, un Elimā bija divpadsmit avoti un septiņdesmit palma koki, un tie tur apmetās.
ויסעו מאילם ויחנו על ים סוף | 10 |
Un izgāja no Elima un apmetās pie niedru jūras.
ויסעו מים סוף ויחנו במדבר סין | 11 |
Un izgāja no niedru jūras un apmetās Sina tuksnesī.
ויסעו ממדבר סין ויחנו בדפקה | 12 |
Un izgāja no Sina tuksneša un apmetās Dofkā.
ויסעו מדפקה ויחנו באלוש | 13 |
Un izgāja no Dofkas un apmetās Āluzā.
ויסעו מאלוש ויחנו ברפידם ולא היה שם מים לעם לשתות | 14 |
Un izgāja no Āluzas un apmetās Refidos, bet tur nebija ūdens tiem ļaudīm ko dzert.
ויסעו מרפידם ויחנו במדבר סיני | 15 |
Un tie izgāja no Refidiem un apmetās Sinaī tuksnesī.
ויסעו ממדבר סיני ויחנו בקברת התאוה | 16 |
Un izgāja no Sinaī tuksneša un apmetās pie tiem kārības kapiem.
ויסעו מקברת התאוה ויחנו בחצרת | 17 |
Un izgāja no tiem kārības kapiem un apmetās Hacerotā.
ויסעו מחצרת ויחנו ברתמה | 18 |
Un izgāja no Hacerotas un apmetās Ritmā.
ויסעו מרתמה ויחנו ברמן פרץ | 19 |
Un izgāja no Ritmas un apmetās RimonParecā.
ויסעו מרמן פרץ ויחנו בלבנה | 20 |
Un izgāja no RimonParecas un apmetās Libnā.
ויסעו מלבנה ויחנו ברסה | 21 |
Un izgāja no Libnas un apmetās Rissā.
ויסעו מרסה ויחנו בקהלתה | 22 |
Un izgāja no Rissas un apmetās Ķelatā.
ויסעו מקהלתה ויחנו בהר שפר | 23 |
Un izgāja no Ķelatas un apmetās pie Zāvera kalna.
ויסעו מהר שפר ויחנו בחרדה | 24 |
Un izgāja no Zāvera kalna un apmetās Aradā.
ויסעו מחרדה ויחנו במקהלת | 25 |
Un izgāja no Aradas un apmetās Maķelotā.
ויסעו ממקהלת ויחנו בתחת | 26 |
Un izgāja no Maķelotas un apmetās Taātā.
Un izgāja no Taātas un apmetās Tārākā.
ויסעו מתרח ויחנו במתקה | 28 |
Un izgāja no Tārākas un apmetās Mitkā.
ויסעו ממתקה ויחנו בחשמנה | 29 |
Un izgāja no Mitkas un apmetās Asmonā.
ויסעו מחשמנה ויחנו במסרות | 30 |
Un izgāja no Asmonas un apmetās Mozerotā.
ויסעו ממסרות ויחנו בבני יעקן | 31 |
Un izgāja no Mozerotas un apmetās BneJaēkanā.
ויסעו מבני יעקן ויחנו בחר הגדגד | 32 |
Un izgāza no BneJaēkanas un apmetās Orģidgadā.
ויסעו מחר הגדגד ויחנו ביטבתה | 33 |
Un izgāja no Orģidgadas un apmetās Jotbatā.
ויסעו מיטבתה ויחנו בעברנה | 34 |
Un izgāja no Jotbatas un apmetās Abronā.
ויסעו מעברנה ויחנו בעצין גבר | 35 |
Un izgāja no Abronas un apmetās Eceon-Ģēberā.
ויסעו מעצין גבר ויחנו במדבר צן הוא קדש | 36 |
Un izgāja no Eceon-Ģēberas un apmetās Cin tuksnesī, tas ir Kādeš.
ויסעו מקדש ויחנו בהר ההר בקצה ארץ אדום | 37 |
Un izgāja no Kādešas un apmetās pie Hora kalna, Edoma zemes malā.
ויעל אהרן הכהן אל הר ההר על פי יהוה--וימת שם בשנת הארבעים לצאת בני ישראל מארץ מצרים בחדש החמישי באחד לחדש | 38 |
Tad Ārons, tas priesteris, gāja uz Hora kalnu pēc Tā Kunga vārda un tur nomira četrdesmitā gadā pēc tam, kad Israēla bērni bija izgājuši no Ēģiptes zemes, piektā mēnesī, pirmā mēneša dienā.
ואהרן בן שלש ועשרים ומאת שנה במתו בהר ההר | 39 |
Bet Ārons bija simts divdesmit un trīs gadus vecs, kad viņš nomira uz Hora kalna.
וישמע הכנעני מלך ערד והוא ישב בנגב בארץ כנען--בבא בני ישראל | 40 |
Tad tas Kanaānietis, ķēniņš Arads, kas dienvidu(Negebas) pusē dzīvoja Kanaāna zemē, dzirdēja Israēla bērnus nākam.
ויסעו מהר ההר ויחנו בצלמנה | 41 |
Un tie izgāja no Hora kalna un apmetās Calmonā.
ויסעו מצלמנה ויחנו בפונן | 42 |
Un izgāja no Calmonas un apmetās Pūnonā.
ויסעו מפונן ויחנו באבת | 43 |
Un izgāja no Pūnonas un apmetās Obotā.
ויסעו מאבת ויחנו בעיי העברים בגבול מואב | 44 |
Un izgāja no Obotas un apmetās pie Ijim Abarima uz Moaba robežām.
ויסעו מעיים ויחנו בדיבן גד | 45 |
Un izgāja no Ijim un apmetās Dibon-Gadā.
ויסעו מדיבן גד ויחנו בעלמן דבלתימה | 46 |
Un izgāja no Dibon-Gadas un apmetās Almon-Diblataīmā.
ויסעו מעלמן דבלתימה ויחנו בהרי העברים לפני נבו | 47 |
Un izgāja no Almon-Diblataīmas un apmetās Abarim kalnos pret Nebu.
ויסעו מהרי העברים ויחנו בערבת מואב על ירדן ירחו | 48 |
Un izgāja no Abarim-kalniem un apmetās Moaba klajumos pie Jardānes pret Jēriku.
ויחנו על הירדן מבית הישמת עד אבל השטים בערבת מואב | 49 |
Un apmetās pie Jardānes no Bet-Jezimotam līdz Abel-Šitimai Moaba klajumos.
וידבר יהוה אל משה בערבת מואב על ירדן ירחו לאמר | 50 |
Un Tas Kungs runāja uz Mozu Moaba klajumos pie Jardānes pret Jēriku, sacīdams:
דבר אל בני ישראל ואמרת אלהם כי אתם עברים את הירדן אל ארץ כנען | 51 |
Runā uz Israēla bērniem un saki tiem: kad jūs iesiet pāri pār Jardāni uz Kanaāna zemi,
והורשתם את כל ישבי הארץ מפניכם ואבדתם את כל משכיתם ואת כל צלמי מסכתם תאבדו ואת כל במותם תשמידו | 52 |
Tad jums būs izdzīt savā priekšā visus zemes iedzīvotājus un izdeldēt visus viņu elku tēlus un izdeldēt visas viņu lietās bildes un nopostīt visus viņu elku kalnus.
והורשתם את הארץ וישבתם בה כי לכם נתתי את הארץ לרשת אתה | 53 |
Un jums to zemi būs ieņemt un tanī dzīvot, jo Es jums to zemi esmu devis iemantot.
והתנחלתם את הארץ בגורל למשפחתיכם לרב תרבו את נחלתו ולמעט תמעיט את נחלתו--אל אשר יצא לו שמה הגורל לו יהיה למטות אבתיכם תתנחלו | 54 |
Un jums to zemi būs dalīt caur meslošanu pēc savām ciltīm; tai, kam daudz ļaužu, lai dod lielāku daļu, un tai, kam maz ļaužu, mazāku daļu, - kā ikvienai meslošana izkrīt, to lai tā dabū, - jums to zemi būs dalīt pēc savām tēvu ciltīm.
ואם לא תורישו את ישבי הארץ מפניכם--והיה אשר תותירו מהם לשכים בעיניכם ולצנינם בצדיכם וצררו אתכם--על הארץ אשר אתם ישבים בה | 55 |
Bet ja jūs tos zemes iedzīvotājus neizdzīsiet savā priekšā, tad notiks, kurus jūs no tiem atlicināsiet, tie jums taps par ērkšķiem jūsu acīs un par dzeloni jūsu sānos, un jūs spaidīs tai zemē, kur jūs dzīvojat.
והיה כאשר דמיתי לעשות להם--אעשה לכם | 56 |
Un notiks, kā Es viņiem domāju darīt, tā Es jums darīšu.