< במדבר 20 >
ויבאו בני ישראל כל העדה מדבר צן בחדש הראשון וישב העם בקדש ותמת שם מרים ותקבר שם | 1 |
И синови Израиљеви, сав збор њихов, дођоше у пустињу синску првог месеца, и стаде народ у Кадису; и онде умре Марија, и би погребена онде.
ולא היה מים לעדה ויקהלו על משה ועל אהרן | 2 |
А онде немаше збор воде, те се скупише на Мојсија и на Арона.
וירב העם עם משה ויאמרו לאמר ולו גוענו בגוע אחינו לפני יהוה | 3 |
И свађаше се народ с Мојсијем, и говораху: Камо да смо помрли кад помреше браћа наша пред Господом!
ולמה הבאתם את קהל יהוה אל המדבר הזה למות שם אנחנו ובעירנו | 4 |
Зашто доведосте збор Господњи у ову пустињу да изгинемо овде и ми и стока наша?
ולמה העליתנו ממצרים להביא אתנו אל המקום הרע הזה לא מקום זרע ותאנה וגפן ורמון ומים אין לשתות | 5 |
И зашто нас изведосте из Мисира да нас доведете на ово зло место, где не роди ни жито ни смоква ни грожђе ни шипак, а ни воде нема за пиће?
ויבא משה ואהרן מפני הקהל אל פתח אהל מועד ויפלו על פניהם וירא כבוד יהוה אליהם | 6 |
И дође Мојсије и Арон испред збора на врата шатора од састанка, и падоше ничице; и показа им се слава Господња.
И рече Господ Мојсију говорећи:
קח את המטה והקהל את העדה אתה ואהרן אחיך ודברתם אל הסלע לעיניהם ונתן מימיו והוצאת להם מים מן הסלע והשקית את העדה ואת בעירם | 8 |
Узми штап, и сазовите збор ти и Арон брат твој, и проговорите стени пред њима; те ће дати воду своју; тако ћеш им извести воду из стене, и напојићеш збор и стоку њихову.
ויקח משה את המטה מלפני יהוה כאשר צוהו | 9 |
И Мојсије узе штап испред Господа, како му заповеди Господ.
ויקהלו משה ואהרן את הקהל--אל פני הסלע ויאמר להם שמעו נא המרים--המן הסלע הזה נוציא לכם מים | 10 |
И сазваше Мојсије и Арон збор пред стену, и он им рече: Слушајте одметници! Хоћемо ли вам из ове стене извести воду?
וירם משה את ידו ויך את הסלע במטהו--פעמים ויצאו מים רבים ותשת העדה ובעירם | 11 |
И диже Мојсије руку своју и удари у стену штапом својим два пута, и изиђе вода многа, те се напоји народ и стока њихова.
ויאמר יהוה אל משה ואל אהרן יען לא האמנתם בי להקדישני לעיני בני ישראל--לכן לא תביאו את הקהל הזה אל הארץ אשר נתתי להם | 12 |
А Господ рече Мојсију и Арону: Што ми не веровасте и не прослависте ме пред синовима Израиљевим, зато нећете одвести збора тог у земљу коју сам им дао.
המה מי מריבה אשר רבו בני ישראל את יהוה ויקדש בם | 13 |
То је вода од свађе, где се свађаше синови Израиљеви с Господом, и Он се прослави међу њима.
וישלח משה מלאכים מקדש אל מלך אדום כה אמר אחיך ישראל אתה ידעת את כל התלאה אשר מצאתנו | 14 |
Иза тога посла Мојсије посланике из Кадиса к цару едомском да му кажу: Овако каже брат твој Израиљ: Ти знаш све невоље које нас снађоше:
וירדו אבתינו מצרימה ונשב במצרים ימים רבים וירעו לנו מצרים ולאבתינו | 15 |
Како наши оци сиђоше у Мисир, и бејасмо у Мисиру дуго времена, и како Мисирци зло чинише нама и оцима нашим;
ונצעק אל יהוה וישמע קלנו וישלח מלאך ויצאנו ממצרים והנה אנחנו בקדש עיר קצה גבולך | 16 |
И викасмо ка Господу, и Господ чу глас наш, и посла анђела, који нас изведе из Мисира; и ево смо у Кадису, граду на твојој међи.
נעברה נא בארצך לא נעבר בשדה ובכרם ולא נשתה מי באר דרך המלך נלך לא נטה ימין ושמאול עד אשר נעבר גבלך | 17 |
Пусти нас да прођемо кроз твоју земљу; нећемо ићи преко поља ни преко винограда, нити ћемо пити воде из ког студенца; ићи ћемо царским путем, нећемо свртати ни надесно ни налево док не пређемо међу твоју.
ויאמר אליו אדום לא תעבר בי--פן בחרב אצא לקראתך | 18 |
А Едом му одговори: Не иди преко моје земље, да не изиђем с мачем преда те.
ויאמרו אליו בני ישראל במסלה נעלה ואם מימיך נשתה אני ומקני ונתתי מכרם רק אין דבר ברגלי אעברה | 19 |
А синови Израиљеви рекоше му: Ићи ћемо утреником, и ако се напијемо воде твоје, ми или стока наша, платићемо је; ништа више, само да пешице прођемо.
ויאמר לא תעבר ויצא אדום לקראתו בעם כבד וביד חזקה | 20 |
А он им одговори: Нећете проћи. И изиђе Едом пред њих с много народа и с великом силом.
וימאן אדום נתן את ישראל עבר בגבלו ויט ישראל מעליו | 21 |
И кад не хте Едом допустити Израиљу да приђе преко међе његове, Израиљ отиде од њега.
ויסעו מקדש ויבאו בני ישראל כל העדה הר ההר | 22 |
И кренувши се од Кадиса дођоше синови Израиљеви, сав збор њихов, ка гори Ору.
ויאמר יהוה אל משה ואל אהרן בהר ההר על גבול ארץ אדום לאמר | 23 |
И Господ рече Мојсију и Арону на гори Ору код међе едомске говорећи:
יאסף אהרן אל עמיו כי לא יבא אל הארץ אשר נתתי לבני ישראל--על אשר מריתם את פי למי מריבה | 24 |
Арон ваља да се прибере к роду свом, јер неће ући у земљу коју сам дао синовима Израиљевим, јер не послушасте заповести моје на води од свађе.
קח את אהרן ואת אלעזר בנו והעל אתם הר ההר | 25 |
Узми Арона и Елеазара сина његовог, и изведи их на гору Ор.
והפשט את אהרן את בגדיו והלבשתם את אלעזר בנו ואהרן יאסף ומת שם | 26 |
И свуци Арону хаљине његове и обуци их Елеазару сину његовом, па ће се Арон прибрати и умрети онде.
ויעש משה כאשר צוה יהוה ויעלו אל הר ההר לעיני כל העדה | 27 |
И учини Мојсије како заповеди Господ; и изиђоше на гору Ор пред свим збором.
ויפשט משה את אהרן את בגדיו וילבש אתם את אלעזר בנו וימת אהרן שם בראש ההר וירד משה ואלעזר מן ההר | 28 |
И свуче Мојсије с Арона хаљине његове и обуче их Елеазару, сину његовом, и умре онде Арон наврх горе, а Мојсије и Елеазар сиђоше с горе.
ויראו כל העדה כי גוע אהרן ויבכו את אהרן שלשים יום כל בית ישראל | 29 |
А кад виде сав збор да умре Арон, плака сав дом Израиљев за Ароном тридесет дана.