איכה 5
| זכר יהוה מה היה לנו הביט (הביטה) וראה את חרפתנו | 1 |
Piemini, Kungs, kas mums noticis, skaties un uzlūko mūsu kaunu.
| נחלתנו נהפכה לזרים בתינו לנכרים | 2 |
Mūsu mantas tiesa svešiniekiem kļuvusi, mūsu nami ārzemniekiem.
| יתומים היינו אין (ואין) אב אמתינו כאלמנות | 3 |
Mēs esam bāriņi bez tēva, mūsu mātes ir kā atraitnes.
| מימינו בכסף שתינו עצינו במחיר יבאו | 4 |
Savu ūdeni mēs dzeram par naudu, savu malku pērkam par maksu.
| על צוארנו נרדפנו יגענו לא (ולא) הונח לנו | 5 |
Mēs topam vajāti pār kaklu pār galvu, mēs esam noguruši, dusas mums nav.
| מצרים נתנו יד אשור לשבע לחם | 6 |
Mēs esam devušies rokā ēģiptiešiem un Asiriešiem, lai dabūtu maizes paēst.
| אבתינו חטאו אינם (ואינם) אנחנו (ואנחנו) עונתיהם סבלנו | 7 |
Mūsu tēvi apgrēkojušies, un to vairs nav, bet mēs nesam viņu noziegumus.
| עבדים משלו בנו פרק אין מידם | 8 |
Kalpi valda pār mums, un neviena nav, kas mūs izglābj no viņu rokām.
| בנפשנו נביא לחמנו מפני חרב המדבר | 9 |
Mums sava maize jāatved ar nāves bailēm, tuksneša zobena priekšā.
| עורנו כתנור נכמרו מפני זלעפות רעב | 10 |
Mūsu āda ir nomelnējusi kā ceplī no tāda briesmīga bada.
| נשים בציון ענו בתלת בערי יהודה | 11 |
Sievas Ciānā apsmietas, jaunavas Jūda pilsētās.
| שרים בידם נתלו פני זקנים לא נהדרו | 12 |
Lielkungi caur viņu roku ir pakārti, un vecaju vaigs nav turēts godā.
| בחורים טחון נשאו ונערים בעץ כשלו | 13 |
Jaunekļus dzen pie malšanas, un puiši klūp malku nesdami.
| זקנים משער שבתו בחורים מנגינתם | 14 |
Vecaji atstājās no vārtiem un jaunekļi no savām dziesmām.
| שבת משוש לבנו נהפך לאבל מחלנו | 15 |
Mūsu sirds līksmība ir pagalam, mūsu diešana palikusi par vaimanām.
| נפלה עטרת ראשנו אוי נא לנו כי חטאנו | 16 |
Mūsu galvas kronis nokritis, - ak vai mums, ka esam grēkojuši!
| על זה היה דוה לבנו--על אלה חשכו עינינו | 17 |
Tādēļ mūsu sirds gurdena, tādēļ mūsu acis palikušas tumšas;
| על הר ציון ששמם שועלים הלכו בו | 18 |
Ciānas kalna dēļ, kas izpostīts, ka lapsas pār to tekā.
| אתה יהוה לעולם תשב כסאך לדור ודור | 19 |
Tu, Kungs, paliec mūžīgi, Tavs godības krēsls līdz radu radiem.
| למה לנצח תשכחנו תעזבנו לארך ימים | 20 |
Kādēļ Tu mūs mūžam gribi aizmirst, kāpēc Tu mūs tik ilgi gribi atstāt?
| השיבנו יהוה אליך ונשוב (ונשובה) חדש ימינו כקדם | 21 |
Kungs, atgriezi mūs pie Tevis, tad atgriezīsimies, atjauno mūsu dienas, tā kā vecos laikos.
| כי אם מאס מאסתנו קצפת עלינו עד מאד | 22 |
Jeb vai Tu mūs pavisam esi atmetis un tik ļoti par mums apskaities?
