< איכה 5 >

זכר יהוה מה היה לנו הביט (הביטה) וראה את חרפתנו 1
Muista, Herra, mitä meille on tapahtunut; katso ja näe meidän häväistyksemme.
נחלתנו נהפכה לזרים בתינו לנכרים 2
Meidän perintöosamme on siirtynyt vieraille, meidän talomme muukalaisille.
יתומים היינו אין (ואין) אב אמתינו כאלמנות 3
Me olemme tulleet orvoiksi, isättömiksi, meidän äitimme ovat kuin lesket.
מימינו בכסף שתינו עצינו במחיר יבאו 4
Oman juomavetemme me ostamme rahalla; omat puumme saamme, jos maksamme hinnan.
על צוארנו נרדפנו יגענו לא (ולא) הונח לנו 5
Vainoojamme ovat meidän niskassamme; kun uuvumme, ei meille lepoa suoda.
מצרים נתנו יד אשור לשבע לחם 6
Egyptille me lyömme kättä ja Assurille saadaksemme leipää ravinnoksi.
אבתינו חטאו אינם (ואינם) אנחנו (ואנחנו) עונתיהם סבלנו 7
Meidän isämme ovat syntiä tehneet; heitä ei enää ole. Me kannamme heidän syntivelkaansa.
עבדים משלו בנו פרק אין מידם 8
Orjat hallitsevat meitä; ei ole sitä, joka tempaisi meidät heidän käsistänsä.
בנפשנו נביא לחמנו מפני חרב המדבר 9
Henkemme kaupalla me noudamme leipämme, väistäen miekkaa erämaassa.
עורנו כתנור נכמרו מפני זלעפות רעב 10
Meidän ihomme halkeilee kuin uuni nälän poltteiden takia.
נשים בציון ענו בתלת בערי יהודה 11
Naisia raiskataan Siionissa, neitsyitä Juudan kaupungeissa.
שרים בידם נתלו פני זקנים לא נהדרו 12
Ruhtinaita heidän kätensä hirttävät, vanhinten kasvoja ei pidetä arvossa.
בחורים טחון נשאו ונערים בעץ כשלו 13
Nuorukaiset kantavat myllynkiviä, poikaset kompastelevat puutaakkojen alla.
זקנים משער שבתו בחורים מנגינתם 14
Poissa ovat vanhukset porteista, nuorukaiset kielisoittimiensa äärestä.
שבת משוש לבנו נהפך לאבל מחלנו 15
Poissa on ilo sydämistämme, karkelomme on valitukseksi muuttunut.
נפלה עטרת ראשנו אוי נא לנו כי חטאנו 16
Pudonnut on päästämme kruunu. Voi meitä, sillä me olemme syntiä tehneet!
על זה היה דוה לבנו--על אלה חשכו עינינו 17
Tästä syystä on sydämemme tullut sairaaksi, näitten tähden ovat silmämme pimenneet-
על הר ציון ששמם שועלים הלכו בו 18
Siionin vuoren tähden, joka on autiona, jolla ketut juoksentelevat.
אתה יהוה לעולם תשב כסאך לדור ודור 19
Sinä, Herra, hallitset iankaikkisesti, sinun valtaistuimesi pysyy suvusta sukuun.
למה לנצח תשכחנו תעזבנו לארך ימים 20
Miksi unhotat meidät ainiaaksi, hylkäät meidät ikipäiviksi?
השיבנו יהוה אליך ונשוב (ונשובה) חדש ימינו כקדם 21
Palauta meidät, Herra, tykösi, niin me palajamme; uudista meidän päivämme muinaiselleen.
כי אם מאס מאסתנו קצפת עלינו עד מאד 22
Vai oletko meidät peräti hyljännyt, vihastunut meihin ylenmäärin?

< איכה 5 >