< איכה 5 >
זכר יהוה מה היה לנו הביט (הביטה) וראה את חרפתנו | 1 |
Spomeni se, Jahve, što nas je snašlo, pogledaj, vidi sramotu našu!
נחלתנו נהפכה לזרים בתינו לנכרים | 2 |
Baština naša pade u ruke strancima, domovi naši pripadoše tuđincima.
יתומים היינו אין (ואין) אב אמתינו כאלמנות | 3 |
Siročad smo: oca nemamo, majke su nam kao udovice.
מימינו בכסף שתינו עצינו במחיר יבאו | 4 |
Vodu što pijemo plaćamo novcem, i za drvo valja nam platiti.
על צוארנו נרדפנו יגענו לא (ולא) הונח לנו | 5 |
Jaram nam je o vratu, gone nas, iscrpljeni smo, ne daju nam predahnuti.
מצרים נתנו יד אשור לשבע לחם | 6 |
Pružamo ruke k Egiptu i Asiriji da se kruha nasitimo.
אבתינו חטאו אינם (ואינם) אנחנו (ואנחנו) עונתיהם סבלנו | 7 |
Oci naši zgriješiše i više ih nema, a mi nosimo krivice njihove.
עבדים משלו בנו פרק אין מידם | 8 |
Robovi nama zapovijedaju, a nitko da nas izbavi iz ruku njihovih.
בנפשנו נביא לחמנו מפני חרב המדבר | 9 |
Kruh svoj donosimo izlažući život maču u pustinji.
עורנו כתנור נכמרו מפני זלעפות רעב | 10 |
Koža nam gori kao peć užarena, ognjicom od plamena gladi.
נשים בציון ענו בתלת בערי יהודה | 11 |
Oskvrnuli su žene na Sionu i djevice u gradovima judejskim.
שרים בידם נתלו פני זקנים לא נהדרו | 12 |
Svojim su rukama vješali knezove, ni lica staračka nisu poštivali.
בחורים טחון נשאו ונערים בעץ כשלו | 13 |
Mladići su nosili žrvnjeve, djeca padala pod bremenom drva.
זקנים משער שבתו בחורים מנגינתם | 14 |
Starci su ostavili vrata, mladići više ne sviraju na lirama.
שבת משוש לבנו נהפך לאבל מחלנו | 15 |
Radosti nesta iz naših srdaca, naš ples se pretvori u tugovanje.
נפלה עטרת ראשנו אוי נא לנו כי חטאנו | 16 |
Pao je vijenac s naše glave, jao nama što zgriješismo!
על זה היה דוה לבנו--על אלה חשכו עינינו | 17 |
Evo zašto nam srce boluje, evo zašto nam oči se zastiru:
על הר ציון ששמם שועלים הלכו בו | 18 |
zato što Gora sionska opustje i po njoj se šuljaju šakali.
אתה יהוה לעולם תשב כסאך לדור ודור | 19 |
Ali ti, Jahve, ostaješ zauvijek, tvoj je prijesto od koljena do koljena.
למה לנצח תשכחנו תעזבנו לארך ימים | 20 |
Zašto da nas zaboraviš zauvijek, da nas ostaviš za mnoge dane?
השיבנו יהוה אליך ונשוב (ונשובה) חדש ימינו כקדם | 21 |
Vrati nas k sebi, Jahve, obratit ćemo se, obnovi dane naše kao što nekoć bijahu.
כי אם מאס מאסתנו קצפת עלינו עד מאד | 22 |
Il' nas hoćeš sasvim zabaciti i na nas se beskrajno srditi?