< איכה 3 >
אני הגבר ראה עני בשבט עברתו | 1 |
Ja sam èovjek koji vidjeh muku od pruta gnjeva njegova.
אותי נהג וילך חשך ולא אור | 2 |
Odvede me i opravi me u tamu a ne na vidjelo.
אך בי ישב יהפך ידו כל היום | 3 |
Samo se na me obraæa, obraæa ruku svoju po vas dan.
בלה בשרי ועורי שבר עצמותי | 4 |
Uèini, te mi ostarje tijelo i koža, potr kosti moje.
Zazida me, i optoèi me žuèju i mukom.
במחשכים הושיבני כמתי עולם | 6 |
Posadi me u tamu kao umrle odavna.
גדר בעדי ולא אצא הכביד נחשתי | 7 |
Ogradi me da ne izaðem, i metnu na me teške okove.
גם כי אזעק ואשוע שתם תפלתי | 8 |
Kad vièem i vapijem, odbija molitvu moju.
גדר דרכי בגזית נתיבתי עוה | 9 |
Zagradi putove moje tesanijem kamenom, i prevrati staze moje.
דב ארב הוא לי אריה (ארי) במסתרים | 10 |
Posta mi kao medvjed u zasjedi, kao lav u potaji.
דרכי סורר ויפשחני שמני שמם | 11 |
Pomete putove moje, i razdrije me, i uništi me.
דרך קשתו ויציבני כמטרא לחץ | 12 |
Nateže luk svoj, i metnu me strijeli za biljegu.
Ustrijeli me u bubrege strijelama iz tula svojega.
הייתי שחק לכל עמי נגינתם כל היום | 14 |
Postah potsmijeh svemu narodu svojemu i pjesma njihova po vas dan.
השביעני במרורים הרוני לענה | 15 |
Nasiti me gorèinom, opoji me pelenom.
ויגרס בחצץ שני הכפישני באפר | 16 |
Polomi mi zube kamenjem, uvali me u pepeo.
ותזנח משלום נפשי נשיתי טובה | 17 |
Udaljio si dušu moju od mira, zaboravih dobro.
ואמר אבד נצחי ותוחלתי מיהוה | 18 |
I rekoh: propade sila moja i nadanje moje od Gospoda.
זכר עניי ומרודי לענה וראש | 19 |
Opomeni se muke moje i jada mojega, pelena i žuèi.
זכור תזכור ותשיח (ותשוח) עלי נפשי | 20 |
Duša se moja opominje bez prestanka, i poništila se u meni.
זאת אשיב אל לבי על כן אוחיל | 21 |
Ali ovo napominjem srcu svojemu, te se nadam:
חסדי יהוה כי לא תמנו כי לא כלו רחמיו | 22 |
Milost je Gospodnja što ne izgibosmo sasvijem, jer milosrða njegova nije nestalo.
חדשים לבקרים רבה אמונתך | 23 |
Ponavlja se svako jutro; velika je vjera tvoja.
חלקי יהוה אמרה נפשי על כן אוחיל לו | 24 |
Gospod je dio moj, govori duša moja; zato æu se u njega uzdati.
טוב יהוה לקוו לנפש תדרשנו | 25 |
Dobar je Gospod onima koji ga èekaju, duši, koja ga traži.
טוב ויחיל ודומם לתשועת יהוה | 26 |
Dobro je mirno èekati spasenje Gospodnje.
טוב לגבר כי ישא על בנעוריו | 27 |
Dobro je èovjeku nositi jaram za mladosti svoje.
ישב בדד וידם כי נטל עליו | 28 |
Sam æe sjedjeti i muèati, jer Bog metnu breme na nj.
יתן בעפר פיהו אולי יש תקוה | 29 |
Metnuæe usta svoja u prah, eda bi bilo nadanja.
יתן למכהו לחי ישבע בחרפה | 30 |
Podmetnuæe obraz svoj onome koji ga bije, biæe sit sramote.
Jer Gospod ne odbacuje za svagda.
כי אם הוגה ורחם כרב חסדיו | 32 |
Jer ako i ucvijeli, opet æe se i smilovati radi mnoštva milosti svoje.
כי לא ענה מלבו ויגה בני איש | 33 |
Jer ne muèi iz srca svojega ni cvijeli sinova èovjeèjih.
לדכא תחת רגליו כל אסירי ארץ | 34 |
Kad gaze nogama sve sužnje na zemlji,
להטות משפט גבר נגד פני עליון | 35 |
Kad izvræu pravicu èovjeku pred višnjim,
לעות אדם בריבו אדני לא ראה | 36 |
Kad èine krivo èovjeku u parnici njegovoj, ne vidi li Gospod?
מי זה אמר ותהי אדני לא צוה | 37 |
Ko je rekao što i zbilo se, a Gospod da nije zapovjedio?
מפי עליון לא תצא הרעות והטוב | 38 |
Ne dolaze li i zla i dobra iz usta višnjega?
מה יתאונן אדם חי גבר על חטאו | 39 |
Zašto se tuži èovjek živ, èovjek na kar za grijehe svoje?
נחפשה דרכינו ונחקרה ונשובה עד יהוה | 40 |
Pretražimo i razgledajmo pute svoje, i povratimo se ka Gospodu.
נשא לבבנו אל כפים אל אל בשמים | 41 |
Podignimo srce svoje i ruke k Bogu na nebesima.
נחנו פשענו ומרינו אתה לא סלחת | 42 |
Zgriješismo i nepokorni bismo; ti ne praštaš.
סכותה באף ותרדפנו הרגת לא חמלת | 43 |
Obastro si se gnjevom, i goniš nas, ubijaš i ne žališ.
סכותה בענן לך מעבור תפלה | 44 |
Obastro si se oblakom da ne prodre molitva.
סחי ומאוס תשימנו בקרב העמים | 45 |
Naèinio si od nas smetlište i odmet usred tijeh naroda.
פצו עלינו פיהם כל איבינו | 46 |
Razvaljuju usta svoja na nas svi neprijatelji naši.
פחד ופחת היה לנו השאת והשבר | 47 |
Strah i jama zadesi nas, pustošenje i zatiranje.
פלגי מים תרד עיני על שבר בת עמי | 48 |
Potoci teku iz oèiju mojih radi pogibli kæeri naroda mojega.
עיני נגרה ולא תדמה מאין הפגות | 49 |
Oèi moje liju suze bez prestanka, jer nema odmora,
עד ישקיף וירא יהוה משמים | 50 |
Dokle Gospod ne pogleda i ne vidi s neba.
עיני עוללה לנפשי מכל בנות עירי | 51 |
Oko moje muèi mi dušu radi svijeh kæeri grada mojega.
צוד צדוני כצפור איבי חנם | 52 |
Tjeraju me jednako kao pticu neprijatelji moji ni za što.
צמתו בבור חיי וידו אבן בי | 53 |
Svališe u jamu život moj i nabacaše kamenje na me.
צפו מים על ראשי אמרתי נגזרתי | 54 |
Doðe mi voda svrh glave; rekoh: pogiboh!
קראתי שמך יהוה מבור תחתיות | 55 |
Prizivah ime tvoje, Gospode, iz jame najdublje.
קולי שמעת אל תעלם אזנך לרוחתי לשועתי | 56 |
Ti èu glas moj; ne zatiskuj uha svojega od uzdisanja mojega, od vike moje.
קרבת ביום אקראך אמרת אל תירא | 57 |
Pristupao si kad te prizivah, i govorio si: ne boj se.
רבת אדני ריבי נפשי גאלת חיי | 58 |
Raspravljao si, Gospode, parbu duše moje, i izbavljao si život moj.
ראיתה יהוה עותתי שפטה משפטי | 59 |
Vidiš, Gospode, nepravdu koja mi se èini; raspravi parbu moju.
ראיתה כל נקמתם--כל מחשבתם לי | 60 |
Vidiš svu osvetu njihovu, sve što mi misle.
שמעת חרפתם יהוה כל מחשבתם עלי | 61 |
Èuješ rug njihov, Gospode, sve što mi misle,
שפתי קמי והגיונם עלי כל היום | 62 |
Što govore oni koji ustaju na me i što namišljaju protiv mene po vas dan.
שבתם וקימתם הביטה אני מנגינתם | 63 |
Vidi, kad sjedaju i kad ustaju, ja sam im pjesma.
תשיב להם גמול יהוה כמעשה ידיהם | 64 |
Plati im, Gospode, po djelima ruku njihovijeh.
תתן להם מגנת לב תאלתך להם | 65 |
Podaj im uporno srce, prokletstvo svoje.
תרדף באף ותשמידם מתחת שמי יהוה | 66 |
Goni ih gnjevom, i istrijebi ih ispod nebesa Gospodnjih.