< איכה 3 >
אני הגבר ראה עני בשבט עברתו | 1 |
Ego vir videns paupertatem meam in virga indignationis ejus.
אותי נהג וילך חשך ולא אור | 2 |
Me minavit, et adduxit in tenebras, et non in lucem.
אך בי ישב יהפך ידו כל היום | 3 |
Tantum in me vertit et convertit manum suam tota die.
בלה בשרי ועורי שבר עצמותי | 4 |
Vetustam fecit pellem meam et carnem meam; contrivit ossa mea.
Ædificavit in gyro meo, et circumdedit me felle et labore.
במחשכים הושיבני כמתי עולם | 6 |
In tenebrosis collocavit me, quasi mortuos sempiternos.
גדר בעדי ולא אצא הכביד נחשתי | 7 |
Circumædificavit adversum me, ut non egrediar; aggravavit compedem meum.
גם כי אזעק ואשוע שתם תפלתי | 8 |
Sed et cum clamavero, et rogavero, exclusit orationem meam.
גדר דרכי בגזית נתיבתי עוה | 9 |
Conclusit vias meas lapidibus quadris; semitas meas subvertit.
דב ארב הוא לי אריה (ארי) במסתרים | 10 |
Ursus insidians factus est mihi, leo in absconditis.
דרכי סורר ויפשחני שמני שמם | 11 |
Semitas meas subvertit, et confregit me; posuit me desolatam.
דרך קשתו ויציבני כמטרא לחץ | 12 |
Tetendit arcum suum, et posuit me quasi signum ad sagittam.
Misit in renibus meis filias pharetræ suæ.
הייתי שחק לכל עמי נגינתם כל היום | 14 |
Factus sum in derisum omni populo meo, canticum eorum tota die.
השביעני במרורים הרוני לענה | 15 |
Replevit me amaritudinibus; inebriavit me absinthio.
ויגרס בחצץ שני הכפישני באפר | 16 |
Et fregit ad numerum dentes meos; cibavit me cinere.
ותזנח משלום נפשי נשיתי טובה | 17 |
Et repulsa est a pace anima mea; oblitus sum bonorum.
ואמר אבד נצחי ותוחלתי מיהוה | 18 |
Et dixi: Periit finis meus, et spes mea a Domino.
זכר עניי ומרודי לענה וראש | 19 |
Recordare paupertatis, et transgressionis meæ, absinthii et fellis.
זכור תזכור ותשיח (ותשוח) עלי נפשי | 20 |
Memoria memor ero, et tabescet in me anima mea.
זאת אשיב אל לבי על כן אוחיל | 21 |
Hæc recolens in corde meo, ideo sperabo.
חסדי יהוה כי לא תמנו כי לא כלו רחמיו | 22 |
Misericordiæ Domini, quia non sumus consumpti; quia non defecerunt miserationes ejus.
חדשים לבקרים רבה אמונתך | 23 |
Novi diluculo, multa est fides tua.
חלקי יהוה אמרה נפשי על כן אוחיל לו | 24 |
Pars mea Dominus, dixit anima mea; propterea exspectabo eum.
טוב יהוה לקוו לנפש תדרשנו | 25 |
Bonus est Dominus sperantibus in eum, animæ quærenti illum.
טוב ויחיל ודומם לתשועת יהוה | 26 |
Bonum est præstolari cum silentio salutare Dei.
טוב לגבר כי ישא על בנעוריו | 27 |
Bonum est viro cum portaverit jugum ab adolescentia sua.
ישב בדד וידם כי נטל עליו | 28 |
Sedebit solitarius, et tacebit, quia levavit super se.
יתן בעפר פיהו אולי יש תקוה | 29 |
Ponet in pulvere os suum, si forte sit spes.
יתן למכהו לחי ישבע בחרפה | 30 |
Dabit percutienti se maxillam: saturabitur opprobriis.
Quia non repellet in sempiternum Dominus.
כי אם הוגה ורחם כרב חסדיו | 32 |
Quia si abjecit, et miserebitur, secundum multitudinem misericordiarum suarum.
כי לא ענה מלבו ויגה בני איש | 33 |
Non enim humiliavit ex corde suo et abjecit filios hominum.
לדכא תחת רגליו כל אסירי ארץ | 34 |
Ut conteret sub pedibus suis omnes vinctos terræ.
להטות משפט גבר נגד פני עליון | 35 |
Ut declinaret judicium viri in conspectu vultus Altissimi.
לעות אדם בריבו אדני לא ראה | 36 |
Ut perverteret hominem in judicio suo; Dominus ignoravit.
מי זה אמר ותהי אדני לא צוה | 37 |
Quis est iste qui dixit ut fieret, Domino non jubente?
מפי עליון לא תצא הרעות והטוב | 38 |
Ex ore Altissimi non egredientur nec mala nec bona?
מה יתאונן אדם חי גבר על חטאו | 39 |
Quid murmuravit homo vivens, vir pro peccatis suis?
נחפשה דרכינו ונחקרה ונשובה עד יהוה | 40 |
Scrutemur vias nostras, et quæramus, et revertamur ad Dominum.
נשא לבבנו אל כפים אל אל בשמים | 41 |
Levemus corda nostra cum manibus ad Dominum in cælos.
נחנו פשענו ומרינו אתה לא סלחת | 42 |
Nos inique egimus, et ad iracundiam provocavimus; idcirco tu inexorabilis es.
סכותה באף ותרדפנו הרגת לא חמלת | 43 |
Operuisti in furore, et percussisti nos; occidisti, nec pepercisti.
סכותה בענן לך מעבור תפלה | 44 |
Opposuisti nubem tibi, ne transeat oratio.
סחי ומאוס תשימנו בקרב העמים | 45 |
Eradicationem et abjectionem posuisti me in medio populorum.
פצו עלינו פיהם כל איבינו | 46 |
Aperuerunt super nos os suum omnes inimici.
פחד ופחת היה לנו השאת והשבר | 47 |
Formido et laqueus facta est nobis vaticinatio, et contritio.
פלגי מים תרד עיני על שבר בת עמי | 48 |
Divisiones aquarum deduxit oculus meus, in contritione filiæ populi mei.
עיני נגרה ולא תדמה מאין הפגות | 49 |
Oculus meus afflictus est, nec tacuit, eo quod non esset requies.
עד ישקיף וירא יהוה משמים | 50 |
Donec respiceret et videret Dominus de cælis.
עיני עוללה לנפשי מכל בנות עירי | 51 |
Oculus meus deprædatus est animam meam in cunctis filiabus urbis meæ.
צוד צדוני כצפור איבי חנם | 52 |
Venatione ceperunt me quasi avem inimici mei gratis.
צמתו בבור חיי וידו אבן בי | 53 |
Lapsa est in lacum vita mea, et posuerunt lapidem super me.
צפו מים על ראשי אמרתי נגזרתי | 54 |
Inundaverunt aquæ super caput meum; dixi: Perii.
קראתי שמך יהוה מבור תחתיות | 55 |
Invocavi nomen tuum, Domine, de lacu novissimo.
קולי שמעת אל תעלם אזנך לרוחתי לשועתי | 56 |
Vocem meam audisti; ne avertas aurem tuam a singultu meo et clamoribus.
קרבת ביום אקראך אמרת אל תירא | 57 |
Appropinquasti in die quando invocavi te; dixisti: Ne timeas.
רבת אדני ריבי נפשי גאלת חיי | 58 |
Judicasti, Domine, causam animæ meæ, redemptor vitæ meæ.
ראיתה יהוה עותתי שפטה משפטי | 59 |
Vidisti, Domine, iniquitatem illorum adversum me: judica judicium meum.
ראיתה כל נקמתם--כל מחשבתם לי | 60 |
Vidisti omnem furorem, universas cogitationes eorum adversum me.
שמעת חרפתם יהוה כל מחשבתם עלי | 61 |
Audisti opprobrium eorum, Domine, omnes cogitationes eorum adversum me.
שפתי קמי והגיונם עלי כל היום | 62 |
Labia insurgentium mihi, et meditationes eorum adversum me tota die.
שבתם וקימתם הביטה אני מנגינתם | 63 |
Sessionem eorum et resurrectionem eorum vide; ego sum psalmus eorum.
תשיב להם גמול יהוה כמעשה ידיהם | 64 |
Redes eis vicem, Domine, juxta opera manuum suarum.
תתן להם מגנת לב תאלתך להם | 65 |
Dabis eis scutum cordis, laborem tuum.
תרדף באף ותשמידם מתחת שמי יהוה | 66 |
Persequeris in furore, et conteres eos sub cælis, Domine.