< איכה 3 >
אני הגבר ראה עני בשבט עברתו | 1 |
Ja sam čovjek što upozna bijedu pod šibom gnjeva njegova.
אותי נהג וילך חשך ולא אור | 2 |
Mene je odveo i natjerao da hodam u tmini i bez svjetlosti.
אך בי ישב יהפך ידו כל היום | 3 |
I upravo mene bije i udara bez prestanka njegova ruka.
בלה בשרי ועורי שבר עצמותי | 4 |
Iscijedio je moje meso, kožu moju, polomio kosti moje.
Načinio mi jaram, glavu obrubio tegobama.
במחשכים הושיבני כמתי עולם | 6 |
Pustio me da živim u tminama kao mrtvaci vječiti.
גדר בעדי ולא אצא הכביד נחשתי | 7 |
Zazidao me, i ja ne mogu izaći, otežao je moje okove.
גם כי אזעק ואשוע שתם תפלתי | 8 |
Kada sam vikao i zapomagao, molitvu je moju odbijao.
גדר דרכי בגזית נתיבתי עוה | 9 |
Zazidao mi ceste tesanim kamenom, zakrčio je putove moje.
דב ארב הוא לי אריה (ארי) במסתרים | 10 |
Meni on bijaše medvjed koji vreba, lav u zasjedi.
דרכי סורר ויפשחני שמני שמם | 11 |
U bespuća me vodio, razdirao, ostavljao me da umirem.
דרך קשתו ויציבני כמטרא לחץ | 12 |
Napinjao je luk svoj i gađao me kao metu za svoje strelice.
U slabine mi sasuo strelice, sinove svoga tobolca.
הייתי שחק לכל עמי נגינתם כל היום | 14 |
Postao sam smiješan svome narodu, rugalica svakidašnja.
השביעני במרורים הרוני לענה | 15 |
Gorčinom me hranio, pelinom me napajao.
ויגרס בחצץ שני הכפישני באפר | 16 |
Puštao me da zube kršim kamen grizući, zakapao me u pepeo.
ותזנח משלום נפשי נשיתי טובה | 17 |
Duši je mojoj oduzet mir i više ne znam što je sreća!
ואמר אבד נצחי ותוחלתי מיהוה | 18 |
Rekoh: Dotrajao je život moj i nada koja mi od Jahve dolazi.
זכר עניי ומרודי לענה וראש | 19 |
Spomeni se bijede moje i stradanja, pelina i otrova!
זכור תזכור ותשיח (ותשוח) עלי נפשי | 20 |
Bez prestanka na to misli i sahne duša u meni.
זאת אשיב אל לבי על כן אוחיל | 21 |
To nosim u srcu i gojim nadu u sebi.
חסדי יהוה כי לא תמנו כי לא כלו רחמיו | 22 |
Dobrota Jahvina nije nestala, milosrđe njegovo nije presušilo.
חדשים לבקרים רבה אמונתך | 23 |
Oni se obnavljaju svako jutro: tvoja je vjernost velika!
חלקי יהוה אמרה נפשי על כן אוחיל לו | 24 |
“Jahve je dio moj”, veli mi duša, “i zato se u nj pouzdajem.”
טוב יהוה לקוו לנפש תדרשנו | 25 |
Dobar je Jahve onom koji se u nj pouzdaje, duši koja ga traži.
טוב ויחיל ודומם לתשועת יהוה | 26 |
Dobro je u miru čekati spasenje Jahvino!
טוב לגבר כי ישא על בנעוריו | 27 |
Dobro je čovjeku da nosi jaram za svoje mladosti.
ישב בדד וידם כי נטל עליו | 28 |
Neka sjedi u samoći i šuti, jer mu On to nametnu;
יתן בעפר פיהו אולי יש תקוה | 29 |
neka usne priljubi uz prašinu, možda još ima nade!
יתן למכהו לחי ישבע בחרפה | 30 |
Neka pruži obraz onome koji ga bije, neka se zasiti porugom.
Jer Gospod ne odbacuje nikoga zauvijek:
כי אם הוגה ורחם כרב חסדיו | 32 |
jer ako i rastuži, on se smiluje po svojoj velikoj ljubavi.
כי לא ענה מלבו ויגה בני איש | 33 |
Jer samo nerado on ponižava i rascvili sinove čovjeka.
לדכא תחת רגליו כל אסירי ארץ | 34 |
Kad se gaze nogama svi zemaljski sužnjevi,
להטות משפט גבר נגד פני עליון | 35 |
kad se izvrće pravica čovjeku pred licem Svevišnjeg,
לעות אדם בריבו אדני לא ראה | 36 |
kad se krivica nanosi čovjeku u parnici, zar Gospod ne vidi?
מי זה אמר ותהי אדני לא צוה | 37 |
Tko je rekao nešto i zbilo se? Nije li Gospod to zapovjedio?
מפי עליון לא תצא הרעות והטוב | 38 |
Ne dolazi li iz usta Svevišnjega i dobro i zlo?
מה יתאונן אדם חי גבר על חטאו | 39 |
Na što se tuže živi ljudi? Svatko na svoj grijeh.
נחפשה דרכינו ונחקרה ונשובה עד יהוה | 40 |
Ispitajmo, pretražimo pute svoje i vratimo se Jahvi.
נשא לבבנו אל כפים אל אל בשמים | 41 |
Dignimo svoje srce i ruke svoje k Bogu koji je na nebesima.
נחנו פשענו ומרינו אתה לא סלחת | 42 |
Da, mi smo se odmetali, bili nepokorni, a ti, ti nisi praštao!
סכותה באף ותרדפנו הרגת לא חמלת | 43 |
Obastrt gnjevom svojim, gonio si nas, ubijao i nisi štedio.
סכותה בענן לך מעבור תפלה | 44 |
Oblakom si se obastro da molitva ne prodre do tebe.
סחי ומאוס תשימנו בקרב העמים | 45 |
Načinio si od nas smeće i odmet među narodima.
פצו עלינו פיהם כל איבינו | 46 |
Razjapili usta na nas svi neprijatelji naši.
פחד ופחת היה לנו השאת והשבר | 47 |
Užas i jama bila nam sudbina, propast i zator!
פלגי מים תרד עיני על שבר בת עמי | 48 |
Potoci suza teku iz očiju mojih zbog propasti Kćeri naroda mojega.
עיני נגרה ולא תדמה מאין הפגות | 49 |
Moje oči liju suze bez prestanka, jer prestanka nema
עד ישקיף וירא יהוה משמים | 50 |
dok ne pogleda i ne vidi Jahve s nebesa.
עיני עוללה לנפשי מכל בנות עירי | 51 |
Moje mi oko bol zadaje zbog kćeri svih mojega grada.
צוד צדוני כצפור איבי חנם | 52 |
Uporno me k'o pticu progone svi što me mrze, a bez razloga.
צמתו בבור חיי וידו אבן בי | 53 |
U jamu baciše moj život i zatrpaše je kamenjem.
צפו מים על ראשי אמרתי נגזרתי | 54 |
Voda mi dođe preko glave, rekoh sam sebi: “Pogiboh!”
קראתי שמך יהוה מבור תחתיות | 55 |
I tada zazvah ime tvoje, Jahve, iz najdublje jame.
קולי שמעת אל תעלם אזנך לרוחתי לשועתי | 56 |
Ti oču moj glas: “Ne začepljuj uši svoje na vapaje moje.”
קרבת ביום אקראך אמרת אל תירא | 57 |
Bliz meni bijaše u dan vapaja mog, govoraše: “Ne boj se!”
רבת אדני ריבי נפשי גאלת חיי | 58 |
Ti si, Gospode, izborio pravdu za dušu moju, ti si život moj izbavio.
ראיתה יהוה עותתי שפטה משפטי | 59 |
Ti, Jahve, vidje kako me tlače, dosudi mi pravdu.
ראיתה כל נקמתם--כל מחשבתם לי | 60 |
Ti vidje svu osvetu njinu, sve podvale protiv mene.
שמעת חרפתם יהוה כל מחשבתם עלי | 61 |
Čuo si, Jahve, podrugivanje njihovo, sve podvale protiv mene.
שפתי קמי והגיונם עלי כל היום | 62 |
Usne protivnika mojih i misli njine protiv mene su cio dan.
שבתם וקימתם הביטה אני מנגינתם | 63 |
Kad sjede, kad ustaju, pogledaj samo: ja sam im pjesma-rugalica.
תשיב להם גמול יהוה כמעשה ידיהם | 64 |
Vrati im, Jahve, milo za drago, po djelu ruku njihovih.
תתן להם מגנת לב תאלתך להם | 65 |
Učini da srca im otvrdnu, udari ih prokletstvom svojim.
תרדף באף ותשמידם מתחת שמי יהוה | 66 |
Goni ih gnjevno i sve ih istrijebi pod nebesima svojim, Jahve!