איוב 9
| ויען איוב ויאמר | 1 |
A Jov odgovori i reèe:
| אמנם ידעתי כי-כן ומה-יצדק אנוש עם-אל | 2 |
Zaista, znam da je tako; jer kako bi mogao èovjek biti prav pred Bogom?
| אם-יחפץ לריב עמו-- לא-יעננו אחת מני-אלף | 3 |
Ako bi se htio preti s njim, ne bi mu mogao odgovoriti od tisuæe na jednu.
| חכם לבב ואמיץ כח-- מי-הקשה אליו וישלם | 4 |
Mudar je srcem i jak snagom; ko se je opro njemu i bio sreæan?
| המעתיק הרים ולא ידעו-- אשר הפכם באפו | 5 |
On premješta gore, da niko i ne opazi; prevraæa ih u gnjevu svom;
| המרגיז ארץ ממקומה ועמודיה יתפלצון | 6 |
On kreæe zemlju s mjesta njezina da joj se stupovi drmaju;
| האמר לחרס ולא יזרח ובעד כוכבים יחתם | 7 |
On kad zaprijeti suncu, ne izlazi; on zapeèaæava zvijezde;
| נטה שמים לבדו ודורך על-במתי ים | 8 |
On razapinje nebo sam, i gazi po valima morskim;
| עשה-עש כסיל וכימה וחדרי תמן | 9 |
On je naèinio zvijezde kola i štape i vlašiæe i druge jugu u dnu;
| עשה גדלות עד-אין חקר ונפלאות עד-אין מספר | 10 |
On èini stvari velike i neispitljive i divne, kojima nema broja.
| הן יעבר עלי ולא אראה ויחלף ולא-אבין לו | 11 |
Gle, ide mimo mene, a ja ne vidim; proðe, a ja ga ne opazim.
| הן יחתף מי ישיבנו מי-יאמר אליו מה-תעשה | 12 |
Gle, kad uhvati, ko æe ga nagnati da vrati? ko æe mu kazati: šta radiš?
| אלוה לא-ישיב אפו תחתו שחחו עזרי רהב | 13 |
Bog ne usteže gnjeva svojega, padaju poda nj oholi pomoænici.
| אף כי-אנכי אעננו אבחרה דברי עמו | 14 |
A kako bih mu ja odgovarao i birao rijeèi protiv njega?
| אשר אם-צדקתי לא אענה למשפטי אתחנן | 15 |
Da sam i prav, neæu mu se odgovoriti, valja da se molim sudiji svojemu.
| אם-קראתי ויענני-- לא-אאמין כי-יאזין קולי | 16 |
Da ga zovem i da mi se odzove, još ne mogu vjerovati da je èuo glas moj.
| אשר-בשערה ישופני והרבה פצעי חנם | 17 |
Jer me je vihorom satro i zadao mi mnogo rana ni za što.
| לא-יתנני השב רוחי כי ישבעני ממררים | 18 |
Ne da mi da odahnem, nego me siti grèinama.
| אם-לכח אמיץ הנה ואם-למשפט מי יועידני | 19 |
Ako je na silu, gle, on je najsilniji; ako na sud, ko æe mi svjedoèiti?
| אם-אצדק פי ירשיעני תם-אני ויעקשני | 20 |
Da se pravdam, moja æe me usta osuditi; da sam dobar, pokazaæe da sam nevaljao.
| תם-אני לא-אדע נפשי אמאס חיי | 21 |
Ako sam dobar, neæu znati za to; omrzao mi je život moj.
| אחת היא על-כן אמרתי--תם ורשע הוא מכלה | 22 |
Svejedno je; zato rekoh: i dobroga i bezbožnoga on potire.
| אם-שוט ימית פתאם-- למסת נקים ילעג | 23 |
Kad bi još ubio biè najedanput! ali se smije iskušavanju pravijeh.
| ארץ נתנה ביד-רשע-- פני-שפטיה יכסה אם-לא אפוא מי-הוא | 24 |
Zemlja se daje u ruke bezbožniku; lice sudija njezinijeh zaklanja; ako ne on, da ko?
| וימי קלו מני-רץ ברחו לא-ראו טובה | 25 |
Ali dani moji biše brži od glasnika; pobjegoše, ne vidješe dobra.
| חלפו עם-אניות אבה כנשר יטוש עלי-אכל | 26 |
Proðoše kao brze laðe, kao orao kad leti na hranu.
| אם-אמרי אשכחה שיחי אעזבה פני ואבליגה | 27 |
Ako reèem: zaboraviæu tužnjavu svoju, ostaviæu gnjev svoj i okrijepiæu se;
| יגרתי כל-עצבתי ידעתי כי-לא תנקני | 28 |
Strah me je od svijeh muka mojih, znam da me neæeš opravdati.
| אנכי ארשע למה-זה הבל איגע | 29 |
Biæu kriv; zašto bih se muèio uzalud?
| אם-התרחצתי במו- (במי-) שלג והזכותי בבר כפי | 30 |
Da se izmijem vodom šnježanicom, i da oèistim sapunom ruke svoje,
| אז בשחת תטבלני ותעבוני שלמותי | 31 |
Tada æeš me zamoèiti u jamu da se gade na me moje haljine.
| כי-לא-איש כמוני אעננו נבוא יחדו במשפט | 32 |
Jer nije èovjek kao ja da mu odgovaram, da idem s njim na sud;
| לא יש-בינינו מוכיח-- ישת ידו על-שנינו | 33 |
Niti ima meðu nama kmeta da bi stavio ruku svoju meðu nas dvojicu.
| יסר מעלי שבטו ואמתו אל-תבעתני | 34 |
Neka odmakne od mene prut svoj, i strah njegov neka me ne straši;
| אדברה ולא איראנו כי לא-כן אנכי עמדי | 35 |
Tada æu govoriti, i neæu ga se bojati; jer ovako ne znam za sebe.
