איוב 9

1 ויען איוב ויאמר

I odpowiedział Ijob, a rzekł:

2 אמנם ידעתי כי-כן ומה-יצדק אנוש עם-אל

Prawdziwieć wiem, że tak jest; bo jakożby miał być usprawiedliwiony człowiek przed Bogiem?

3 אם-יחפץ לריב עמו-- לא-יעננו אחת מני-אלף

Jeźliby się z nim chciał spierać, nie odpowie mu z tysiąca na jednę rzecz.

4 חכם לבב ואמיץ כח-- מי-הקשה אליו וישלם

Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie?

5 המעתיק הרים ולא ידעו-- אשר הפכם באפו

On przenosi góry, a nie wiedzą ludzie, kto je podwraca w gniewie swym.

6 המרגיז ארץ ממקומה ועמודיה יתפלצון

On wzrusza ziemię z miejsca swego, a słupy jej trzęsą się.

7 האמר לחרס ולא יזרח ובעד כוכבים יחתם

Gdy on zakaże słońcu, nie wschodzi; i gwiazdy pieczętuje.

8 נטה שמים לבדו ודורך על-במתי ים

On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich.

9 עשה-עש כסיל וכימה וחדרי תמן

On sprawił wóz niebieski z gwiazd, Oryjona i Hyjady, i inne gwiazdy skryte na południe.

10 עשה גדלות עד-אין חקר ונפלאות עד-אין מספר

On czyni rzeczy wielkie, a niewybadane i dziwne, którym niemasz liczby.

11 הן יעבר עלי ולא אראה ויחלף ולא-אבין לו

Oto, idzieli mimo mię, nie widzę go; a przychodzili, nie baczę go.

12 הן יחתף מי ישיבנו מי-יאמר אליו מה-תעשה

Oto gdy co porwie, któż go przymusi, aby przywrócił? Albo któż mu rzecze: Cóż czynisz?

13 אלוה לא-ישיב אפו תחתו שחחו עזרי רהב

Gdyby Bóg nie odwrócił gniewu swego, upadliby przed nim pomocnicy hardzi.

14 אף כי-אנכי אעננו אבחרה דברי עמו

Jakoż mu ja tedy odpowiem? Jakie słowa obiorę przeciwko niemu?

15 אשר אם-צדקתי לא אענה למשפטי אתחנן

Któremu, chociażbym był sprawiedliwym, nie odpowiem; owszem się sędziemu memu upokorzę.

16 אם-קראתי ויענני-- לא-אאמין כי-יאזין קולי

Choćbym go wzywał, a onby mi się ozwał, przecię nie wierzę, aby przypuścił do uszów głos mój:

17 אשר-בשערה ישופני והרבה פצעי חנם

Bo mię starł w wichrze, i rozmnożył rany moje bez przyczyny;

18 לא-יתנני השב רוחי כי ישבעני ממררים

Nie dopuszcza mi odetchnąć, owszem mię nasyca gorzkościami.

19 אם-לכח אמיץ הנה ואם-למשפט מי יועידני

Jeźli się udam do mocy, oto on najmocniejszy; a jeźli do sądu, któż mię z nim sprowadzi?

20 אם-אצדק פי ירשיעני תם-אני ויעקשני

Jeźlibym się usprawiedliwiał, usta moje potępią mię; jeźlibym się doskonałym czynił, tedy mię przewrotnym być pokaże.

21 תם-אני לא-אדע נפשי אמאס חיי

Chociażbym był doskonały, przecież ja tego do siebie znać nie będę; ale dam naganę żywotowi memu.

22 אחת היא על-כן אמרתי--תם ורשע הוא מכלה

Jedno jest, dla czegom to mówił: że tak doskonałego, jako i niezbożnego on niszczy;

23 אם-שוט ימית פתאם-- למסת נקים ילעג

Jeźli biczem nagle zabija, z pokuszenia niewinnych naśmiewa się;

24 ארץ נתנה ביד-רשע-- פני-שפטיה יכסה אם-לא אפוא מי-הוא

Ziemia podana bywa w ręce niezbożnika, oblicze sędziów jej zakrywa. A jeźliż nie on, któż tedy inny jest, co to czyni?

25 וימי קלו מני-רץ ברחו לא-ראו טובה

Ale dni moje prędsze były niż poseł; uciekły, a nie widziały nic dobrego.

26 חלפו עם-אניות אבה כנשר יטוש עלי-אכל

Przeminęły jako prędkie łodzie, jako orzeł lecący do żeru.

27 אם-אמרי אשכחה שיחי אעזבה פני ואבליגה

Jeźli rzekę: Zapomnę narzekania mego, zaniecham gniewu swego, a posilę się:

28 יגרתי כל-עצבתי ידעתי כי-לא תנקני

Tedy się lękam wszystkich boleści moich, widząc, że mię z nich nie wypuścisz.

29 אנכי ארשע למה-זה הבל איגע

Jeźlim ja niezbożny, przeczże próżno pracuję?

30 אם-התרחצתי במו- (במי-) שלג והזכותי בבר כפי

A choćbym się umywał wodami śnieżnemi, i oczyściłbym mydłem ręce moje:

31 אז בשחת תטבלני ותעבוני שלמותי

Wszakże w dole zanurzysz mię, i brzydzić się mną będą szaty moje.

32 כי-לא-איש כמוני אעננו נבוא יחדו במשפט

Albowiem on nie jest człowiekiem jako ja, abym mu śmiał odpowiedzieć, albo żebym z nim miał iść w prawo.

33 לא יש-בינינו מוכיח-- ישת ידו על-שנינו

Bo nie masz między nami rozjemcy, któryby mógł rozwieść sprawę naszę.

34 יסר מעלי שבטו ואמתו אל-תבעתני

Niech tylko zdejmie zemnie rózgę swoję, a strach jego niech mię nie straszy;

35 אדברה ולא איראנו כי לא-כן אנכי עמדי

Tedy będę mówił, a nie będę się go bał; bom ja nie jest taki sam u siebie.