איוב 9

1 ויען איוב ויאמר

آنگاه ایوب پاسخ داد:

2 אמנם ידעתי כי-כן ומה-יצדק אנוש עם-אל

آنچه گفتی کاملاً درست است. اما انسان چگونه می‌تواند در نظر خدا بی‌گناه محسوب شود؟

3 אם-יחפץ לריב עמו-- לא-יעננו אחת מני-אלף

اگر بخواهد با او بحث کند نمی‌تواند حتی به یکی از هزار سؤالی که می‌کند پاسخ دهد؛

4 חכם לבב ואמיץ כח-- מי-הקשה אליו וישלם

زیرا خدا دانا و تواناست و کسی را یارای مقاومت با او نیست.

5 המעתיק הרים ולא ידעו-- אשר הפכם באפו

ناگهان کوهها را به حرکت درمی‌آورد و با خشم آنها را واژگون می‌سازد،

6 המרגיז ארץ ממקומה ועמודיה יתפלצון

زمین را از جایش تکان می‌دهد و پایه‌های آن را می‌لرزاند.

7 האמר לחרס ולא יזרח ובעד כוכבים יחתם

اگر او فرمان دهد آفتاب طلوع نمی‌کند و ستارگان نمی‌درخشند.

8 נטה שמים לבדו ודורך על-במתי ים

او بر دریاها حرکت می‌کند. او به تنهایی آسمانها را گسترانیده

9 עשה-עש כסיל וכימה וחדרי תמן

و دب اکبر، جبار، ثریا و ستارگان جنوبی را آفریده است.

10 עשה גדלות עד-אין חקר ונפלאות עד-אין מספר

او اعمال حیرت‌آور می‌کند و کارهای عجیب او را حد و مرزی نیست.

11 הן יעבר עלי ולא אראה ויחלף ולא-אבין לו

از کنار من می‌گذرد و او را نمی‌بینم، عبور می‌نماید و او را احساس نمی‌کنم.

12 הן יחתף מי ישיבנו מי-יאמר אליו מה-תעשה

هر که را بخواهد از این دنیا می‌برد و هیچ‌کس نمی‌تواند به او اعتراض کرده، بگوید که چه می‌کنی؟

13 אלוה לא-ישיב אפו תחתו שחחו עזרי רהב

خدا خشم خود را فرو نمی‌نشاند. حتی هیولاهای دریا را زیر پا له می‌کند.

14 אף כי-אנכי אעננו אבחרה דברי עמו

پس من کیستم که پاسخ او را بدهم و یا با او مجادله کنم؟

15 אשר אם-צדקתי לא אענה למשפטי אתחנן

حتی اگر بی‌گناه هم می‌بودم کلامی به زبان نمی‌آوردم و تنها از او تقاضای رحمت می‌کردم.

16 אם-קראתי ויענני-- לא-אאמין כי-יאזין קולי

حتی اگر او را بخوانم و او حاضر شود، می‌دانم که به حرفهایم گوش نخواهد داد.

17 אשר-בשערה ישופני והרבה פצעי חנם

زیرا گردبادی می‌فرستد و مرا در هم می‌کوبد و بی‌جهت زخمهایم را زیاد می‌کند.

18 לא-יתנני השב רוחי כי ישבעני ממררים

نمی‌گذارد نفس بکشم؛ زندگی را بر من تلخ کرده است.

19 אם-לכח אמיץ הנה ואם-למשפט מי יועידני

چه کسی می‌تواند بر خدای قادر غالب شود؟ چه کسی می‌تواند خدای عادل را به دادگاه احضار کند؟

20 אם-אצדק פי ירשיעני תם-אני ויעקשני

اگر بی‌گناه هم باشم حرفهایم مرا محکوم خواهد کرد؛ و اگر بی عیب هم باشم در نظر او شریر هستم.

21 תם-אני לא-אדע נפשי אמאס חיי

هر چند بی‌گناه هستم، ولی این برای من اهمیتی ندارد، زیرا از زندگی خود بیزارم.

22 אחת היא על-כן אמרתי--תם ורשע הוא מכלה

شریر و بی‌گناه در نظر خدا یکی است. او هر دو را هلاک می‌کند.

23 אם-שוט ימית פתאם-- למסת נקים ילעג

وقتی بلایی دامنگیر بی‌گناهی شده، او را می‌کشد، خدا می‌خندد.

24 ארץ נתנה ביד-רשע-- פני-שפטיה יכסה אם-לא אפוא מי-הוא

جهان به دست شریران سپرده شده و خدا چشمان قضات را کور کرده است. اگر این کار خدا نیست، پس کار کیست؟

25 וימי קלו מני-רץ ברחו לא-ראו טובה

زندگی مصیبت‌بارم مثل دونده‌ای تیزرو، به سرعت سپری می‌شود. روزهای زندگی‌ام می‌گریزد بدون اینکه روی خوشبختی را ببینم.

26 חלפו עם-אניות אבה כנשר יטוש עלי-אכל

سالهای عمرم چون زورقهای تندرو و مانند عقابی که بر صید خود فرود می‌آید، به تندی می‌گذرند.

27 אם-אמרי אשכחה שיחי אעזבה פני ואבליגה

حتی اگر شکایاتم را فراموش کنم، صورت غمگینم را کنار گذاشته و شاد باشم،

28 יגרתי כל-עצבתי ידעתי כי-לא תנקני

باز هم از تمامی دردهای خویش به وحشت می‌افتم زیرا می‌دانم که تو، ای خدا، مرا بی‌گناه نخواهی شمرد.

29 אנכי ארשע למה-זה הבל איגע

پس اگر در هر صورت گناهکارم تلاشم چه فایده دارد؟

30 אם-התרחצתי במו- (במי-) שלג והזכותי בבר כפי

حتی اگر خود را با صابون بشویم و دستان خود را با اُشنان پاک کنم

31 אז בשחת תטבלני ותעבוני שלמותי

تو مرا در گل و لجن فرو می‌بری، تا آنجا که حتی لباسهایم نیز از من کراهت داشته باشند.

32 כי-לא-איש כמוני אעננו נבוא יחדו במשפט

خدا مثل من فانی نیست که بتوانم به او جواب دهم و با او به محکمه روم.

33 לא יש-בינינו מוכיח-- ישת ידו על-שנינו

ای کاش بین ما شفیعی می‌بود تا ما را با هم آشتی می‌داد،

34 יסר מעלי שבטו ואמתו אל-תבעתני

آنگاه تو از تنبیه کردن من دست می‌کشیدی و من از تو وحشتی نمی‌داشتم.

35 אדברה ולא איראנו כי לא-כן אנכי עמדי

آنگاه می‌توانستم بدون ترس با تو سخن بگویم؛ ولی افسوس که توان آن را ندارم.