איוב 6
| ויען איוב ויאמר | 1 |
Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:
| לו--שקול ישקל כעשי והיתי (והותי) במאזנים ישאו-יחד | 2 |
O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!
| כי-עתה--מחול ימים יכבד על-כן דברי לעו | 3 |
Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.
| כי חצי שדי עמדי--אשר חמתם שתה רוחי בעותי אלוה יערכוני | 4 |
[Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.
| הינהק-פרא עלי-דשא אם יגעה-שור על-בלילו | 5 |
Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?
| היאכל תפל מבלי-מלח אם-יש-טעם בריר חלמות | 6 |
Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?
| מאנה לנגוע נפשי המה כדוי לחמי | 7 |
[Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.
| מי-יתן תבוא שאלתי ותקותי יתן אלוה | 8 |
Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!
| ויאל אלוה וידכאני יתר ידו ויבצעני | 9 |
Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!
| ותהי-עוד נחמתי-- ואסלדה בחילה לא יחמול כי-לא כחדתי אמרי קדוש | 10 |
Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.
| מה-כחי כי-איחל ומה-קצי כי-אאריך נפשי | 11 |
Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?
| אם-כח אבנים כחי אם-בשרי נחוש | 12 |
Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?
| האם אין עזרתי בי ותשיה נדחה ממני | 13 |
Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?
| למס מרעהו חסד ויראת שדי יעזוב | 14 |
Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.
| אחי בגדו כמו-נחל כאפיק נחלים יעברו | 15 |
Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;
| הקדרים מני-קרח עלימו יתעלם-שלג | 16 |
Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;
| בעת יזרבו נצמתו בחמו נדעכו ממקומם | 17 |
W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.
| ילפתו ארחות דרכם יעלו בתהו ויאבדו | 18 |
Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.
| הביטו ארחות תמא הליכת שבא קוו-למו | 19 |
Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.
| בשו כי-בטח באו עדיה ויחפרו | 20 |
Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.
| כי-עתה הייתם לא תראו חתת ותיראו | 21 |
Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.
| הכי-אמרתי הבו לי ומכחכם שחדו בעדי | 22 |
Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?
| ומלטוני מיד-צר ומיד עריצים תפדוני | 23 |
Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?
| הורוני ואני אחריש ומה-שגיתי הבינו לי | 24 |
Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.
| מה-נמרצו אמרי-ישר ומה-יוכיח הוכח מכם | 25 |
O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?
| הלהוכח מלים תחשבו ולרוח אמרי נואש | 26 |
Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?
| אף-על-יתום תפילו ותכרו על-ריעכם | 27 |
Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.
| ועתה הואילו פנו-בי ועל-פניכם אם-אכזב | 28 |
Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.
| שובו-נא אל-תהי עולה ושבי (ושבו) עוד צדקי-בה | 29 |
Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.
| היש-בלשוני עולה אם-חכי לא-יבין הוות | 30 |
Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?
