איוב 6

1 ויען איוב ויאמר

۱ و ایوب جواب داده، گفت:

2 לו--שקול ישקל כעשי והיתי (והותי) במאזנים ישאו-יחד

۲ «کاش که غصه من سنجیده شود. و مشقت مرا درمیزان با آن بگذارند.

3 כי-עתה--מחול ימים יכבד על-כן דברי לעו

۳ زیرا که الان از ریگ دریاسنگینتر است. از این سبب سخنان من بیهوده می‌باشد.

4 כי חצי שדי עמדי--אשר חמתם שתה רוחי בעותי אלוה יערכוני

۴ زیرا تیرهای قادرمطلق در اندرون من است. و روح من زهر آنها را می‌آشامد، و ترسهای خدا بر من صف آرایی می‌کند.

5 הינהק-פרא עלי-דשא אם יגעה-שור על-בלילו

۵ آیا گورخر باداشتن علف عرعر می‌کند؟ و یا گاو بر آذوقه خودبانگ می‌زند؟

6 היאכל תפל מבלי-מלח אם-יש-טעם בריר חלמות

۶ آیا چیز بی‌مزه، بی‌نمک خورده می‌شود؟ و یا در سفیده تخم، طعم می‌باشد؟

7 מאנה לנגוע נפשי המה כדוי לחמי

۷ جان من از لمس نمودن آنها کراهت دارد. آنهابرای من مثل خوراک، زشت است.

8 מי-יתן תבוא שאלתי ותקותי יתן אלוה

۸ «کاش که مسالت من برآورده شود، و خداآرزوی مرا به من بدهد!

9 ויאל אלוה וידכאני יתר ידו ויבצעני

۹ و خدا راضی شود که مرا خرد کند، و دست خود را بلند کرده، مرامنقطع سازد!

10 ותהי-עוד נחמתי-- ואסלדה בחילה לא יחמול כי-לא כחדתי אמרי קדוש

۱۰ آنگاه معهذا مرا تسلی می‌شد ودر عذاب الیم شاد می‌شدم، چونکه کلمات حضرت قدوس را انکار ننمودم.

11 מה-כחי כי-איחל ומה-קצי כי-אאריך נפשי

۱۱ من چه قوت دارم که انتظار بکشم و عاقبت من چیست که صبرنمایم؟

12 אם-כח אבנים כחי אם-בשרי נחוש

۱۲ آیا قوت من قوت سنگها است؟ و یاگوشت من برنج است؟

13 האם אין עזרתי בי ותשיה נדחה ממני

۱۳ آیا بالکل بی‌اعانت نیستم؟ و مساعدت از من مطرود نشده است؟

14 למס מרעהו חסד ויראת שדי יעזוב

۱۴ حق شکسته دل از دوستش ترحم است، اگر‌چه هم ترس قادر مطلق را ترک نماید.

15 אחי בגדו כמו-נחל כאפיק נחלים יעברו

۱۵ اما برادران من مثل نهرها مرا فریب دادند، مثل رودخانه وادیها که می‌گذرند.

16 הקדרים מני-קרח עלימו יתעלם-שלג

۱۶ که از یخ سیاه فام می‌باشند، و برف در آنها مخفی است.

17 בעת יזרבו נצמתו בחמו נדעכו ממקומם

۱۷ وقتی که آب از آنها می‌رود، نابود می‌شوند. و چون گرماشود، از جای خود ناپدید می‌گردند.

18 ילפתו ארחות דרכם יעלו בתהו ויאבדו

۱۸ کاروانیان از راه خود منحرف می‌شوند، و در بیابان داخل شده، هلاک می‌گردند.

19 הביטו ארחות תמא הליכת שבא קוו-למו

۱۹ کاروانیان تیما به آنهانگران بودند. قافله های سبا امید آن را داشتند.

20 בשו כי-בטח באו עדיה ויחפרו

۲۰ از امید خود خجل گردیدند. به آنجا رسیدند وشرمنده گشتند.

21 כי-עתה הייתם לא תראו חתת ותיראו

۲۱ زیرا که الان شما مثل آنهاشده‌اید، مصیبتی دیدید و ترسان گشتید.

22 הכי-אמרתי הבו לי ומכחכם שחדו בעדי

۲۲ آیاگفتم که چیزی به من ببخشید؟ یا ارمغانی از اموال خود به من بدهید؟

23 ומלטוני מיד-צר ומיד עריצים תפדוני

۲۳ یا مرا از دست دشمن رهاکنید؟ و مرا از دست ظالمان فدیه دهید؟

24 הורוני ואני אחריש ומה-שגיתי הבינו לי

۲۴ «مرا تعلیم دهید و من خاموش خواهم شد، و مرا بفهمانید که در چه چیز خطا کردم.

25 מה-נמרצו אמרי-ישר ומה-יוכיח הוכח מכם

۲۵ سخنان راستی چقدر زورآور است! اما تنبیه شما چه نتیجه می‌بخشد؟

26 הלהוכח מלים תחשבו ולרוח אמרי נואש

۲۶ آیا گمان می‌برید که سخنان را تنبیه می‌نمایید و سخنان مایوس را که مثل باد است؟

27 אף-על-יתום תפילו ותכרו על-ריעכם

۲۷ یقین برای یتیم قرعه می‌اندازیدو دوست خود را مال تجارت می‌شمارید.

28 ועתה הואילו פנו-בי ועל-פניכם אם-אכזב

۲۸ پس الان التفات کرده، بر من توجه نمایید، و روبه‌روی شما دروغ نخواهم گفت.

29 שובו-נא אל-תהי עולה ושבי (ושבו) עוד צדקי-בה

۲۹ برگردید و بی‌انصافی نباشد، و باز برگردید زیرا عدالت من قایم است.

30 היש-בלשוני עולה אם-חכי לא-יבין הוות

۳۰ آیا در زبان من بی‌انصافی می‌باشد؟ و آیا کام من چیزهای فاسد را تمیز نمی دهد؟