איוב 6
| ויען איוב ויאמר | 1 |
Ījabs atbildēja un sacīja:
| לו--שקול ישקל כעשי והיתי (והותי) במאזנים ישאו-יחד | 2 |
Kaut manas vaimanas ar svaru svērtu un turpretī manas bēdas svaru kausā liktu!
| כי-עתה--מחול ימים יכבד על-כן דברי לעו | 3 |
Jo tās tagad ir grūtākas nekā jūras smiltis, tāpēc mana mute muld.
| כי חצי שדי עמדי--אשר חמתם שתה רוחי בעותי אלוה יערכוני | 4 |
Jo tā Visuvarenā bultas ir iekš manis, mans gars dzer viņu ugunis, Dieva briesmas karo pret mani.
| הינהק-פרא עלי-דשא אם יגעה-שור על-בלילו | 5 |
Vai gan meža ēzelis zviedz, kad tam ir zāle? Vai vērsis mauj, kad tam sava barība?
| היאכל תפל מבלי-מלח אם-יש-טעם בריר חלמות | 6 |
Vai jēlu var ēst bez sāls? Vai ir gardums olas baltumā?
| מאנה לנגוע נפשי המה כדוי לחמי | 7 |
Ko mana dvēsele negribēja aizskart, tā nu ir mana bēdu barība.
| מי-יתן תבוא שאלתי ותקותי יתן אלוה | 8 |
Kaut mana lūgšana notiktu, un Dievs man dotu, ko es gaidu,
| ויאל אלוה וידכאני יתר ידו ויבצעני | 9 |
Kaut Dievs mani sadauzītu, kaut tas Savu roku izstieptu un mani satriektu!
| ותהי-עוד נחמתי-- ואסלדה בחילה לא יחמול כי-לא כחדתי אמרי קדוש | 10 |
Tas man vēl būtu par prieku, un es vēl savās nežēlīgās sāpēs būtu līksms, ka neesmu aizliedzis tā Svētā vārdus.
| מה-כחי כי-איחל ומה-קצי כי-אאריך נפשי | 11 |
Kāds ir mans spēks, ka es vēl varētu cerēt, un kāds ir mans gals, ka manai dvēselei būtu jāpaciešās?
| אם-כח אבנים כחי אם-בשרי נחוש | 12 |
Vai mans spēks ir akmeņu spēks, vai mana miesa ir varš?
| האם אין עזרתי בי ותשיה נדחה ממני | 13 |
Vai man palīga netrūkst pavisam, un vai man padoms nav visai pagalam?
| למס מרעהו חסד ויראת שדי יעזוב | 14 |
Izsamisušam žēlastības vajag no sava drauga, citādi tas arī tā Visuvarenā bijāšanu atmet.
| אחי בגדו כמו-נחל כאפיק נחלים יעברו | 15 |
Mani brāļi mani pieviļ kā strauts, kā strauta ūdeņi, kas notek;
| הקדרים מני-קרח עלימו יתעלם-שלג | 16 |
Sajukuši tie bija ar ledu, un sasniguši ar sniegu, -
| בעת יזרבו נצמתו בחמו נדעכו ממקומם | 17 |
Tai laikā, kad karstums tos spiež, tad tie izsīkst, kad karsts metās, tad tie iznīkst no savas vietas.
| ילפתו ארחות דרכם יעלו בתהו ויאבדו | 18 |
Viņu ceļi griežas sānis, tie iet uz tuksnesi un izzūd.
| הביטו ארחות תמא הליכת שבא קוו-למו | 19 |
Uz tiem skatās ceļa ļaudis no Temas un cer Šebas ceļa gājēji.
| בשו כי-בטח באו עדיה ויחפרו | 20 |
Tie paliek kaunā ar tādu cerību un nosarkst, tur nonākdami.
| כי-עתה הייתם לא תראו חתת ותיראו | 21 |
Tiešām nu jūs neesat it nekas, redzat briesmas un iztrūcinājāties.
| הכי-אמרתי הבו לי ומכחכם שחדו בעדי | 22 |
Vai es jeb kad sacīju: nesiet man un dodiet man dāvanas no sava padoma?
| ומלטוני מיד-צר ומיד עריצים תפדוני | 23 |
Jeb glābiet mani no ienaidnieka rokas un pestījiet mani no varas darītāju rokas?
| הורוני ואני אחריש ומה-שגיתי הבינו לי | 24 |
Mācat mani, es cietīšu klusu, un pierādiet man, kur es maldījies.
| מה-נמרצו אמרי-ישר ומה-יוכיח הוכח מכם | 25 |
Cik spēcīgi ir taisni vārdi, bet ko norāj jūsu rāšana;
| הלהוכח מלים תחשבו ולרוח אמרי נואש | 26 |
Vai jūs esat apņēmušies vārdus aprāt? Vējam pieder izsamisuša vārdi.
| אף-על-יתום תפילו ותכרו על-ריעכם | 27 |
Vai arī bāriņam gribat valgus mest un bedri rakt savam tuvākam.
| ועתה הואילו פנו-בי ועל-פניכם אם-אכזב | 28 |
Bet nu, lūdzami, uzlūkojiet mani, jums acīs tiešām es nemelošu.
| שובו-נא אל-תהי עולה ושבי (ושבו) עוד צדקי-בה | 29 |
Atbildiet jel, lai nenotiek netaisnība, atbildiet, jo mana taisnība vēl stāv.
| היש-בלשוני עולה אם-חכי לא-יבין הוות | 30 |
Vai tad uz manas mēles būs netaisnība, vai mana mute nemanīs, kas ir blēdība?
