< איוב 5 >
קרא-נא היש עונך ואל-מי מקדשים תפנה | 1 |
Zovi; hoæe li ti se ko odazvati? i komu æeš se izmeðu svetijeh obratiti?
כי-לאויל יהרג-כעש ופתה תמית קנאה | 2 |
Doista bezumnoga ubija gnjev, i ludoga usmræuje srdnja.
אני-ראיתי אויל משריש ואקוב נוהו פתאם | 3 |
Ja vidjeh bezumnika gdje se ukorijenio; ali odmah prokleh stan njegov.
ירחקו בניו מישע וידכאו בשער ואין מציל | 4 |
Sinovi su njegovi daleko od spasenja i satiru se na vratima a nema ko da izbavi.
אשר קצירו רעב יאכל--ואל-מצנים יקחהו ושאף צמים חילם | 5 |
Ljetinu njegovu jede gladni i ispred trnja kupi je, i lupež ždere blago njihovo.
כי לא-יצא מעפר און ומאדמה לא-יצמח עמל | 6 |
Jer muka ne izlazi iz praha niti nevolja iz zemlje nièe.
כי-אדם לעמל יולד ובני-רשף יגביהו עוף | 7 |
Nego se èovjek raða na nevolju, kao što iskre iz ugljevlja uzlijeæu u vis.
אולם--אני אדרש אל-אל ואל-אלהים אשים דברתי | 8 |
Ali ja bih Boga tražio, i pred Boga bih iznio stvar svoju,
עשה גדלות ואין חקר נפלאות עד-אין מספר | 9 |
Koji èini stvari velike i neispitljive, divne, kojima nema broja;
הנתן מטר על-פני-ארץ ושלח מים על-פני חוצות | 10 |
Koji spušta dažd na zemlju i šalje vodu na polja;
לשום שפלים למרום וקדרים שגבו ישע | 11 |
Koji podiže ponižene, i žalosne uzvišuje k spasenju;
מפר מחשבות ערומים ולא-תעשנה ידיהם תשיה | 12 |
Koji rasipa misli lukavijeh da ruke njihove ne svrše ništa;
לכד חכמים בערמם ועצת נפתלים נמהרה | 13 |
Koji hvata mudre u njihovu lukavstvu, i namjeru opakih obara;
יומם יפגשו-חשך וכלילה ימששו בצהרים | 14 |
Danju nailaze na mrak, i u podne pipaju kao po noæi.
וישע מחרב מפיהם ומיד חזק אביון | 15 |
On izbavlja ubogoga od maèa, od usta njihovijeh i od ruke silnoga.
ותהי לדל תקוה ועלתה קפצה פיה | 16 |
Tako ima nadanja siromahu, a zloæa zatiskuje usta svoja.
הנה אשרי אנוש יוכחנו אלוה ומוסר שדי אל-תמאס | 17 |
Gle, blago èovjeku koga Bog kara; i zato ne odbacuj karanja svemoguæega.
כי הוא יכאיב ויחבש ימחץ וידו תרפינה | 18 |
Jer on zadaje rane, i zavija; on udara, i ruke njegove iscjeljuju.
בשש צרות יצילך ובשבע לא-יגע בך רע | 19 |
Iz šest nevolja izbaviæe te; ni u sedmoj neæe te se zlo dotaæi.
ברעב פדך ממות ובמלחמה מידי חרב | 20 |
U gladi izbaviæe te od smrti i u ratu od maèa.
בשוט לשון תחבא ולא-תירא משד כי יבוא | 21 |
Kad jezik šiba, biæeš sakriven, niti æeš se bojati pustoši kad doðe.
לשד ולכפן תשחק ומחית הארץ אל-תירא | 22 |
Smijaæeš se pustoši i gladi, niti æeš se bojati zvijerja zemaljskoga.
כי עם-אבני השדה בריתך וחית השדה השלמה-לך | 23 |
Jer æeš s kamenjem poljskim biti u vjeri, i zvijerje æe poljsko biti u miru s tobom.
וידעת כי-שלום אהלך ופקדת נוך ולא תחטא | 24 |
I vidjeæeš da je mir u šatoru tvom, kuæiæeš kuæu svoju i neæeš se prevariti.
וידעת כי-רב זרעך וצאצאיך כעשב הארץ | 25 |
Vidjeæeš kako æe ti se umnožiti sjeme tvoje, i porod æe tvoj biti kao trava na zemlji.
תבוא בכלח אלי-קבר כעלות גדיש בעתו | 26 |
Star æeš otiæi u grob kao što se žito snosi u stog u svoje vrijeme.
הנה-זאת חקרנוה כן-היא שמענה ואתה דע-לך | 27 |
Eto, razgledasmo to, tako je; poslušaj i razumij.