איוב 41
| תמשך לויתן בחכה ובחבל תשקיע לשנו | 1 |
Хоћеш ли удицом извући крокодила или ужем подвезати му језик?
| התשים אגמן באפו ובחוח תקב לחיו | 2 |
Хоћеш ли му провући ситу кроз нос? Или му шиљком провртети чељусти?
| הירבה אליך תחנונים אם-ידבר אליך רכות | 3 |
Хоће ли те много молити, или ће ти ласкати?
| היכרת ברית עמך תקחנו לעבד עולם | 4 |
Хоће ли учинити веру с тобом да га узмеш да ти буде слуга до века?
| התשחק-בו כצפור ותקשרנו לנערותיך | 5 |
Хоћеш ли се играти с њим као с птицом, или ћеш га везати девојкама својим?
| יכרו עליו חברים יחצוהו בין כנענים | 6 |
Хоће ли се њим частити другови? Разделити га међу трговце?
| התמלא בשכות עורו ובצלצל דגים ראשו | 7 |
Хоћеш ли му напунити кожу шиљцима и главу оствама?
| שים-עליו כפך זכר מלחמה אל-תוסף | 8 |
Дигни на њ руку своју; нећеш више помињати боја.
| הן-תחלתו נכזבה הגם אל-מראיו יטל | 9 |
Гле, залуду је надати му се; кад га само угледа човек, не пада ли?
| לא-אכזר כי יעורנו ומי הוא לפני יתיצב | 10 |
Нема слободног који би га пробудио; а ко ће стати преда ме?
| מי הקדימני ואשלם תחת כל-השמים לי-הוא | 11 |
Ко ми је пре дао шта, да му вратим? Шта је год под свим небом, моје је.
| לא- (לו-) אחריש בדיו ודבר-גבורות וחין ערכו | 12 |
Нећу ћутати о удима његовим ни о сили ни о лепоти стаса његовог.
| מי-גלה פני לבושו בכפל רסנו מי יבוא | 13 |
Ко ће му узгрнути горњу одећу? К чељустима његовим ко ће приступити?
| דלתי פניו מי פתח סביבות שניו אימה | 14 |
Врата грла његовог ко ће отворити? Страх је око зуба његових.
| גאוה אפיקי מגנים סגור חותם צר | 15 |
Крљушти су му јаки штитови спојени тврдо.
| אחד באחד יגשו ורוח לא-יבא ביניהם | 16 |
Близу су једна до друге да ни ветар не улази међу њих.
| איש-באחיהו ידבקו יתלכדו ולא יתפרדו | 17 |
Једна је за другу прионула, држе се и не растављају се.
| עטישתיו תהל אור ועיניו כעפעפי-שחר | 18 |
Кад киха као да муња сева, а очи су му као трепавице у зоре.
| מפיו לפידים יהלכו כידודי אש יתמלטו | 19 |
Из уста му излазе лучеви, и искре огњене скачу.
| מנחיריו יצא עשן-- כדוד נפוח ואגמן | 20 |
Из ноздрва му излази дим као из врелог лонца или котла.
| נפשו גחלים תלהט ולהב מפיו יצא | 21 |
Дах његов распаљује угљевље и пламен му излази из уста.
| בצוארו ילין עז ולפניו תדוץ דאבה | 22 |
У врату му стоји сила, и пред њим иде страх.
| מפלי בשרו דבקו יצוק עליו בל-ימוט | 23 |
Уди меса његовог спојени су, једноставно је на њему, не размиче се.
| לבו יצוק כמו-אבן ויצוק כפלח תחתית | 24 |
Срце му је тврдо као камен, тврдо као доњи жрвањ.
| משתו יגורו אלים משברים יתחטאו | 25 |
Кад се дигне, дрхћу јунаци, и од страха очишћају се од греха својих.
| משיגהו חרב בלי תקום חנית מסע ושריה | 26 |
Да га удари мач, не може се одржати, ни копље ни стрела ни оклоп.
| יחשב לתבן ברזל לעץ רקבון נחושה | 27 |
Њему је гвожђе као плева, а бронза као труло дрво.
| לא-יבריחנו בן-קשת לקש נהפכו-לו אבני-קלע | 28 |
Неће га потерати стрела, камење из праће њему је као сламка;
| כקש נחשבו תותח וישחק לרעש כידון | 29 |
Као слама су му убојне справе, и смеје се баченом копљу.
| תחתיו חדודי חרש ירפד חרוץ עלי-טיט | 30 |
Под њим су оштри црепови, стере себи оштре ствари у глибу.
| ירתיח כסיר מצולה ים ישים כמרקחה | 31 |
Чини, те ври дубина као лонац, и море се мути као у ступи.
| אחריו יאיר נתיב יחשב תהום לשיבה | 32 |
За собом оставља светлу стазу, рекао би да је бездана оседела.
| אין-על-עפר משלו העשו לבלי-חת | 33 |
Ништа нема на земљи да би се испоредило с њим, да би створено било да се ничега не боји.
| את-כל-גבה יראה הוא מלך על-כל-בני-שחץ | 34 |
Шта је год високо презире, цар је над свим зверјем.
