< איוב 41 >
תמשך לויתן בחכה ובחבל תשקיע לשנו | 1 |
Czy lewiatana wyciągniesz wędką? Czy za jego język [wyciągniesz go] sznurem opuszczonym?
התשים אגמן באפו ובחוח תקב לחיו | 2 |
Czy przewleczesz hak przez jego nozdrza? Czy kolcem przebijesz mu szczęki?
הירבה אליך תחנונים אם-ידבר אליך רכות | 3 |
Czy będzie cię błagać? Czy będzie z tobą rozmawiał łagodnie?
היכרת ברית עמך תקחנו לעבד עולם | 4 |
Czy zawrze z tobą przymierze? Czy przyjmiesz go za sługę na zawsze?
התשחק-בו כצפור ותקשרנו לנערותיך | 5 |
Czy będziesz z nim igrał jak z ptaszkiem? Czy uwiążesz go dla swoich córek?
יכרו עליו חברים יחצוהו בין כנענים | 6 |
Czy [twoi] towarzysze wyprawią sobie z niego ucztę? Czy podzielą go między siebie kupcy?
התמלא בשכות עורו ובצלצל דגים ראשו | 7 |
Czy poprzebijasz jego skórę grotami albo jego głowę harpunami?
שים-עליו כפך זכר מלחמה אל-תוסף | 8 |
Połóż tylko rękę na niego i wspomnij o walce, więcej tego nie zrobisz.
הן-תחלתו נכזבה הגם אל-מראיו יטל | 9 |
Oto nadzieja pojmania go jest złudna. Czy na sam jego widok nie zostanie człowiek powalony?
לא-אכזר כי יעורנו ומי הוא לפני יתיצב | 10 |
Nikt nie odważy się go obudzić. Kto zdoła więc stanąć przede mną?
מי הקדימני ואשלם תחת כל-השמים לי-הוא | 11 |
Kto mi coś dał, abym mu odpłacił? [Cokolwiek znajduje się] pod całym niebem należy do mnie.
לא- (לו-) אחריש בדיו ודבר-גבורות וחין ערכו | 12 |
Nie będę milczał o jego członkach ani o jego potędze, ani o jego wspaniałej budowie.
מי-גלה פני לבושו בכפל רסנו מי יבוא | 13 |
Kto odkryje wierzch jego szaty? Kto przystąpi [do niego] z podwójnym wędzidłem?
דלתי פניו מי פתח סביבות שניו אימה | 14 |
Kto otworzy wrota jego paszczy? Groza roztacza się wokół jego zębów.
גאוה אפיקי מגנים סגור חותם צר | 15 |
[Jego] łuski to jego pycha, ściśle spięte razem [jakby] pieczęcią.
אחד באחד יגשו ורוח לא-יבא ביניהם | 16 |
Jedna do drugiej tak przylega, że powietrze nie wejdzie między nie.
איש-באחיהו ידבקו יתלכדו ולא יתפרדו | 17 |
Jedna z drugą jest spojona, są tak złączone, że nie można ich rozdzielić.
עטישתיו תהל אור ועיניו כעפעפי-שחר | 18 |
Przez jego kichanie błyszczy światło, a jego oczy [są] jak powieki zorzy.
מפיו לפידים יהלכו כידודי אש יתמלטו | 19 |
Z jego paszczy wychodzą pochodnie, tryskają iskry ognia.
מנחיריו יצא עשן-- כדוד נפוח ואגמן | 20 |
Z jego nozdrzy wychodzi dym jak z wrzącego garnca lub kotła.
נפשו גחלים תלהט ולהב מפיו יצא | 21 |
Jego oddech rozpala węgle, z jego paszczy wychodzi płomień.
בצוארו ילין עז ולפניו תדוץ דאבה | 22 |
W jego szyi spoczywa moc i przed nim ucieka smutek.
מפלי בשרו דבקו יצוק עליו בל-ימוט | 23 |
Warstwy jego ciała są spojone, tak twarde, że się nie poruszają.
לבו יצוק כמו-אבן ויצוק כפלח תחתית | 24 |
Jego serce jest twarde jak kamień, tak twarde jak część dolnego kamienia młyńskiego.
משתו יגורו אלים משברים יתחטאו | 25 |
Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
משיגהו חרב בלי תקום חנית מסע ושריה | 26 |
Miecz, który go dosięga, nie ostaje się, podobnie drzewce, strzała i pancerz.
יחשב לתבן ברזל לעץ רקבון נחושה | 27 |
Żelazo uważa za słomę, a miedź za zbutwiałe drewno.
לא-יבריחנו בן-קשת לקש נהפכו-לו אבני-קלע | 28 |
Strzała nie spłoszy go, a kamienie z procy są dla niego jak źdźbło.
כקש נחשבו תותח וישחק לרעש כידון | 29 |
Oszczep uważa za słomę, a drwi sobie z szarpania włócznią.
תחתיו חדודי חרש ירפד חרוץ עלי-טיט | 30 |
Pod nim [są] ostre skorupy; w błocie ścieli [sobie wszelkimi] ostrymi rzeczami.
ירתיח כסיר מצולה ים ישים כמרקחה | 31 |
Sprawia, że głębiny wrą jak kocioł, a morze mąci jak w moździerzu.
אחריו יאיר נתיב יחשב תהום לשיבה | 32 |
Zostawia za sobą błyszczącą ścieżkę, tak że się wydaje, że głębiny mają siwiznę.
אין-על-עפר משלו העשו לבלי-חת | 33 |
Nie ma na ziemi jemu podobnego, który został tak stworzony, że niczego się nie boi.
את-כל-גבה יראה הוא מלך על-כל-בני-שחץ | 34 |
Lekceważy wszelką wysoką rzecz. On jest królem nad wszystkimi synami pychy.