< איוב 41 >
תמשך לויתן בחכה ובחבל תשקיע לשנו | 1 |
Zar loviš Levijatana udicom? Zar ćeš mu jezik zažvalit' užetom?
התשים אגמן באפו ובחוח תקב לחיו | 2 |
Zar mu nozdrve trskom probost' možeš ili mu kukom probiti vilicu?
הירבה אליך תחנונים אם-ידבר אליך רכות | 3 |
Hoće li te on preklinjat' za milost, hoće li s tobom blago govoriti?
היכרת ברית עמך תקחנו לעבד עולם | 4 |
I zar će s tobom savez on sklopiti da sveg života tebi sluga bude?
התשחק-בו כצפור ותקשרנו לנערותיך | 5 |
Hoćeš li se s njim k'o s pticom poigrat' i vezat' ga da kćeri razveseliš?
יכרו עליו חברים יחצוהו בין כנענים | 6 |
Hoće li se za nj cjenkati ribari, među sobom podijelit' ga trgovci?
התמלא בשכות עורו ובצלצל דגים ראשו | 7 |
Možeš li kopljem njemu kožu izbost ili glavu mu probiti ostima?
שים-עליו כפך זכר מלחמה אל-תוסף | 8 |
Podigni de ruku svoju na njega: za boj se spremi - bit će ti posljednji!
הן-תחלתו נכזבה הגם אל-מראיו יטל | 9 |
Zalud je nadu u njega gojiti, na pogled njegov čovjek već pogiba.
לא-אכזר כי יעורנו ומי הוא לפני יתיצב | 10 |
Junaka nema da njega razdraži, tko će mu se u lice suprotstavit'?
מי הקדימני ואשלם תחת כל-השמים לי-הוא | 11 |
Tko se sukobi s njim i živ ostade? Pod nebesima tog čovjeka nema!
לא- (לו-) אחריש בדיו ודבר-גבורות וחין ערכו | 12 |
Prešutjet neću njegove udove, ni silnu snagu, ni ljepotu stasa.
מי-גלה פני לבושו בכפל רסנו מי יבוא | 13 |
Tko mu smije razodjenut' odjeću, tko li kroz dvostruk prodrijeti mu oklop?
דלתי פניו מי פתח סביבות שניו אימה | 14 |
Tko će mu ralje rastvorit' dvokrilne kad strah vlada oko zubi njegovih?
גאוה אפיקי מגנים סגור חותם צר | 15 |
Hrbat mu je od ljuskavih štitova, zapečaćenih pečatom kamenim.
אחד באחד יגשו ורוח לא-יבא ביניהם | 16 |
Jedni uz druge tako se sljubiše da među njima dah ne bi prošao.
איש-באחיהו ידבקו יתלכדו ולא יתפרדו | 17 |
Tako su čvrsto slijepljeni zajedno: priljubljeni, razdvojit' se ne mogu.
עטישתיו תהל אור ועיניו כעפעפי-שחר | 18 |
Kad kihne, svjetlost iz njega zapršti, poput zorinih vjeđa oči su mu.
מפיו לפידים יהלכו כידודי אש יתמלטו | 19 |
Zublje plamsaju iz njegovih ralja, iskre ognjene iz njih se prosiplju.
מנחיריו יצא עשן-- כדוד נפוח ואגמן | 20 |
Iz nozdrva mu sukljaju dimovi kao iz kotla što kipi na vatri.
נפשו גחלים תלהט ולהב מפיו יצא | 21 |
Dah bi njegov zapalio ugljevlje, jer mu iz ralja plamenovi suču.
בצוארו ילין עז ולפניו תדוץ דאבה | 22 |
U šiji leži sva snaga njegova, a ispred njega užas se prostire.
מפלי בשרו דבקו יצוק עליו בל-ימוט | 23 |
Kad se ispravi, zastrepe valovi i prema morskoj uzmiču pučini.
לבו יצוק כמו-אבן ויצוק כפלח תחתית | 24 |
Poput pećine srce mu je tvrdo, poput mlinskoga kamena otporno.
משתו יגורו אלים משברים יתחטאו | 25 |
Pregibi tusta mesa srasli su mu, čvrsti su kao da su saliveni.
משיגהו חרב בלי תקום חנית מסע ושריה | 26 |
Zgodi li ga mač, od njeg se odbije, tako i koplje, sulica i strijela.
יחשב לתבן ברזל לעץ רקבון נחושה | 27 |
Poput slame je za njega željezo, mjed je k'o drvo iscrvotočeno.
לא-יבריחנו בן-קשת לקש נהפכו-לו אבני-קלע | 28 |
On ne uzmiče od strelice s luka, stijenje iz praćke na nj k'o pljeva pada.
כקש נחשבו תותח וישחק לרעש כידון | 29 |
K'o slamčica je toljaga za njega, koplju se smije kad zazviždi nad njim.
תחתיו חדודי חרש ירפד חרוץ עלי-טיט | 30 |
Crepovlje oštro ima na trbuhu i blato njime ore k'o drljačom.
ירתיח כסיר מצולה ים ישים כמרקחה | 31 |
Pod njim vrtlog sav k'o lonac uskipi, uspjeni more k'o pomast u kotlu.
אחריו יאיר נתיב יחשב תהום לשיבה | 32 |
Za sobom svijetlu ostavlja on brazdu, regbi, bijelo runo bezdan prekriva.
אין-על-עפר משלו העשו לבלי-חת | 33 |
Ništa slično na zemlji ne postoji i niti je tko tako neustrašiv.
את-כל-גבה יראה הוא מלך על-כל-בני-שחץ | 34 |
I na najviše on s visoka gleda, kralj je svakome, i najponosnijim.”