< איוב 40 >
ויען יהוה את-איוב ויאמר | 1 |
И тако одговарајући Господ Јову рече:
הרב עם-שדי יסור מוכיח אלוה יעננה | 2 |
Ко се препире с Богом, хоће ли га учити? Који куди Бога, нека одговори на то.
ויען איוב את-יהוה ויאמר | 3 |
Тада Јов одговори Господу и рече:
הן קלתי מה אשיבך ידי שמתי למו-פי | 4 |
Гле, ја сам мален, шта бих Ти одговорио? Мећем руку своју на уста своја.
אחת דברתי ולא אענה ושתים ולא אוסיף | 5 |
Једном говорих, али нећу одговарати; и другом, али нећу више.
ויען-יהוה את-איוב מנסערה (מן סערה) ויאמר | 6 |
А Господ опет одговарајући Јову из вихора рече:
אזר-נא כגבר חלציך אשאלך והודיעני | 7 |
Опаши се сада као човек; ја ћу те питати, а ти ми казуј.
האף תפר משפטי תרשיעני למען תצדק | 8 |
Хоћеш ли ти уништити мој суд? Хоћеш ли мене осудити да би себе оправдао?
ואם-זרוע כאל לך ובקול כמהו תרעם | 9 |
Је ли у тебе мишица као у Бога? Грмиш ли гласом као Он?
עדה נא גאון וגבה והוד והדר תלבש | 10 |
Окити се сада чашћу и величанством, у славу и красоту обуци се.
הפץ עברות אפך וראה כל-גאה והשפילהו | 11 |
Проспи јарост гнева свог, и погледај све поносите, и обори их.
ראה כל-גאה הכניעהו והדך רשעים תחתם | 12 |
Погледај све поносите, и понизи их, и потри безбожнике на месту њиховом.
טמנם בעפר יחד פניהם חבש בטמון | 13 |
Затрпај их све у прах, и повежи им лице на скривеном месту.
וגם-אני אודך כי-תושע לך ימינך | 14 |
Тада ћу те и ја хвалити да те чува десница твоја.
הנה-נא בהמות אשר-עשיתי עמך חציר כבקר יאכל | 15 |
А гле, слон, ког сам створио с тобом, једе траву као во;
הנה-נא כחו במתניו ואונו בשרירי בטנו | 16 |
Гле, снага му је у бедрима његовим, и сила му је у пупку трбуха његовог;
יחפץ זנבו כמו-ארז גידי פחדו ישרגו | 17 |
Диже реп свој као кедар, жиле од јаја његових сплетене су као гране;
עצמיו אפיקי נחשה גרמיו כמטיל ברזל | 18 |
Кости су му као цеви бронзане, зглавци као полуге гвоздене.
הוא ראשית דרכי-אל העשו יגש חרבו | 19 |
Он је прво између дела Божијих, Творац његов дао му је мач.
כי-בול הרים ישאו-לו וכל-חית השדה ישחקו-שם | 20 |
Горе носе му пићу, и све зверје пољско игра се онде.
תחת-צאלים ישכב-- בסתר קנה ובצה | 21 |
У хладу леже, у густој трсци и глибу.
יסכהו צאלים צללו יסבוהו ערבי-נחל | 22 |
Граната дрвета заклањају га сеном својим, и опкољавају га врбе на потоцима.
הן יעשק נהר לא יחפוז יבטח כי-יגיח ירדן אל-פיהו | 23 |
Гле, уставља реку да не тече, узда се да ће испити Јордан губицом својом.
בעיניו יקחנו במוקשים ינקב-אף | 24 |
Хоће ли га ко ухватити на очи његове? Замку му провући кроз нос?