איוב 40
| ויען יהוה את-איוב ויאמר | 1 |
Nu vervolgde Jahweh tot Job, en sprak:
| הרב עם-שדי יסור מוכיח אלוה יעננה | 2 |
Zal nu de bediller van den Almachtige zwijgen; Of weet de vitter op God hier nog antwoord op?
| ויען איוב את-יהוה ויאמר | 3 |
Maar Job antwoordde Jahweh, en sprak:
| הן קלתי מה אשיבך ידי שמתי למו-פי | 4 |
Ik ben lichtzinnig geweest: Wat zou ik hierop kunnen zeggen; Ik leg mijn hand op mijn mond.
| אחת דברתי ולא אענה ושתים ולא אוסיף | 5 |
Ik heb eens gesproken, maar doe het niet weer; Tweemaal, maar ik begin niet opnieuw!
| ויען-יהוה את-איוב מנסערה (מן סערה) ויאמר | 6 |
Maar Jahweh vervolgde, en sprak tot Job in de storm
| אזר-נא כגבר חלציך אשאלך והודיעני | 7 |
Omgord uw lenden als een man, Ik zal u vragen stellen, gij moogt Mij leren!
| האף תפר משפטי תרשיעני למען תצדק | 8 |
Wilt ge ook nu nog mijn gerechtigheid loochenen, Mij in het ongelijk stellen, om gelijk te hebben?
| ואם-זרוע כאל לך ובקול כמהו תרעם | 9 |
Hebt ge dan een arm, zoals God, Kunt ge donderen met een stem als de zijne?
| עדה נא גאון וגבה והוד והדר תלבש | 10 |
Tooi u dan eens met grootheid en luister, Bekleed u met glorie en majesteit!
| הפץ עברות אפך וראה כל-גאה והשפילהו | 11 |
Stort eens uw toorn in stromen uit, En verneder, wat trots is, met uw blik;
| ראה כל-גאה הכניעהו והדך רשעים תחתם | 12 |
Zie op alle hoogmoedigen neer, en trap ze ineen, Verpletter de bozen terstond;
| טמנם בעפר יחד פניהם חבש בטמון | 13 |
Stop ze allen weg in de grond, Zet ze gevangen in het verborgen oord:
| וגם-אני אודך כי-תושע לך ימינך | 14 |
Dan zal Ik de eerste zijn, die u prijst, Omdat het uw rechterhand is, die u helpt!
| הנה-נא בהמות אשר-עשיתי עמך חציר כבקר יאכל | 15 |
Maar zie, daar staat het Nijlpaard, dat Ik heb geschapen, Het vreet gras als een rund.
| הנה-נא כחו במתניו ואונו בשרירי בטנו | 16 |
Zie eens, wat kracht in zijn lenden, Wat sterkte in de spieren van zijn buik!
| יחפץ זנבו כמו-ארז גידי פחדו ישרגו | 17 |
Hij spant zijn staart als een ceder, De spieren van zijn dijen tot een bundel;
| עצמיו אפיקי נחשה גרמיו כמטיל ברזל | 18 |
Zijn schonken zijn koperen buizen, Zijn knoken als ijzeren staven.
| הוא ראשית דרכי-אל העשו יגש חרבו | 19 |
Hij is het meesterwerk van God Gemaakt, om over zijn buurtschap te heersen!
| כי-בול הרים ישאו-לו וכל-חית השדה ישחקו-שם | 20 |
Ja, de bergen brengen hem schatting, Met al het wild, dat daar speelt;
| תחת-צאלים ישכב-- בסתר קנה ובצה | 21 |
Onder de lotus vleit hij zich neer, Verscholen in riet en moeras;
| יסכהו צאלים צללו יסבוהו ערבי-נחל | 22 |
Lotusstruiken beschutten hem met hun schaduw, De waterwilgen staan om hem heen;
| הן יעשק נהר לא יחפוז יבטח כי-יגיח ירדן אל-פיהו | 23 |
Al raast de stroom, hij is niet bang, Onverschrokken, al stijgt de Jordaan tot zijn muil.
| בעיניו יקחנו במוקשים ינקב-אף | 24 |
Wie durft hem bij zijn ogen grijpen, Zijn neus met harpoenen doorboren!
