< איוב 4 >
ויען אליפז התימני ויאמר | 1 |
Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:
הנסה דבר אליך תלאה ועצר במלין מי יוכל | 2 |
“Biri sana bir şey söylemeye çalışsa gücenir misin? Kim konuşmadan durabilir?
הנה יסרת רבים וידים רפות תחזק | 3 |
Evet, pek çoklarına sen ders verdin, Zayıf elleri güçlendirdin,
כושל יקימון מליך וברכים כרעות תאמץ | 4 |
Tökezleyeni senin sözlerin ayakta tuttu, Titreyen dizleri sen pekiştirdin.
כי עתה תבוא אליך ותלא תגע עדיך ותבהל | 5 |
Ama şimdi senin başına gelince gücüne gidiyor, Sana dokununca yılgınlığa düşüyorsun.
הלא יראתך כסלתך תקותך ותם דרכיך | 6 |
Senin güvendiğin Tanrı'dan korkun değil mi, Umudun kusursuz yaşamında değil mi?
זכר-נא--מי הוא נקי אבד ואיפה ישרים נכחדו | 7 |
“Düşün biraz: Hangi suçsuz yok oldu, Nerede doğrular yıkıma uğradı?
כאשר ראיתי חרשי און וזרעי עמל יקצרהו | 8 |
Benim gördüğüm kadarıyla, fesat sürenler, Kötülük tohumu ekenler ektiklerini biçiyor.
מנשמת אלוה יאבדו ומרוח אפו יכלו | 9 |
Tanrı'nın soluğuyla yok oluyor, Öfkesinin rüzgarıyla tükeniyorlar.
שאגת אריה וקול שחל ושני כפירים נתעו | 10 |
Aslanın kükremesi, homurtusu kesildi, Dişleri kırıldı genç aslanların.
ליש אבד מבלי-טרף ובני לביא יתפרדו | 11 |
Aslan av bulamadığı için yok oluyor, Dişi aslanın yavruları dağılıyor.
ואלי דבר יגנב ותקח אזני שמץ מנהו | 12 |
“Bir söz gizlice erişti bana, Fısıltısı kulağıma ulaştı.
בשעפים מחזינות לילה בנפל תרדמה על-אנשים | 13 |
Gece rüyaların doğurduğu düşünceler içinde, İnsanları ağır uyku bastığı zaman,
פחד קראני ורעדה ורב עצמותי הפחיד | 14 |
Beni dehşet ve titreme aldı, Bütün kemiklerimi sarstı.
ורוח על-פני יחלף תסמר שערת בשרי | 15 |
Önümden bir ruh geçti, Tüylerim ürperdi.
יעמד ולא אכיר מראהו-- תמונה לנגד עיני דממה וקול אשמע | 16 |
Durdu, ama ne olduğunu seçemedim. Bir suret duruyordu gözümün önünde, Çıt çıkmazken bir ses duydum:
האנוש מאלוה יצדק אם מעשהו יטהר-גבר | 17 |
‘Tanrı karşısında insan doğru olabilir mi? Kendisini yaratanın karşısında temiz çıkabilir mi?
הן בעבדיו לא יאמין ובמלאכיו ישים תהלה | 18 |
Bakın, Tanrı kullarına güvenmez, Meleklerinde hata bulur da,
אף שכני בתי-חמר--אשר-בעפר יסודם ידכאום לפני-עש | 19 |
Çamur evlerde oturanlara, Mayası toprak olanlara, Güveden kolay ezilenlere mi güvenir?
מבקר לערב יכתו מבלי משים לנצח יאבדו | 20 |
Ömürleri sabahtan akşama varmaz, Kimse farkına varmadan sonsuza dek yok olurlar.
הלא-נסע יתרם בם ימותו ולא בחכמה | 21 |
İçlerindeki çadır ipleri çekilince, Bilgelikten yoksun olarak ölüp giderler.’