< איוב 4 >
ויען אליפז התימני ויאמר | 1 |
Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:
הנסה דבר אליך תלאה ועצר במלין מי יוכל | 2 |
Jeśli będziemy rozmawiać z tobą, nie będzie ci przykro? Ale któż może się od mówienia powstrzymać?
הנה יסרת רבים וידים רפות תחזק | 3 |
Oto nauczałeś wielu i ręce słabe umocniłeś.
כושל יקימון מליך וברכים כרעות תאמץ | 4 |
Twoje słowa podnosiły upadającego, a omdlałe kolana wzmacniałeś.
כי עתה תבוא אליך ותלא תגע עדיך ותבהל | 5 |
A teraz, gdy [to] przyszło na ciebie, opadasz z sił, dotknęło cię i się trwożysz.
הלא יראתך כסלתך תקותך ותם דרכיך | 6 |
Czy twoja bojaźń nie była twoją ufnością, a prawość twoich dróg – twoją nadzieją?
זכר-נא--מי הוא נקי אבד ואיפה ישרים נכחדו | 7 |
Przypomnij sobie, proszę, czy kiedykolwiek zginął ktoś niewinny? Albo gdzie sprawiedliwych wytępiono?
כאשר ראיתי חרשי און וזרעי עמל יקצרהו | 8 |
Według tego, co zauważyłem, ci, którzy orzą zło i sieją niegodziwość, zbierają je.
מנשמת אלוה יאבדו ומרוח אפו יכלו | 9 |
Od tchnienia Boga giną i od powiewu jego gniewu niszczeją.
שאגת אריה וקול שחל ושני כפירים נתעו | 10 |
Ryk lwa, głos dzikiego lwa i zęby lwiątek są złamane.
ליש אבד מבלי-טרף ובני לביא יתפרדו | 11 |
Lew ginie z braku łupu i młode lwicy rozpraszają się.
ואלי דבר יגנב ותקח אזני שמץ מנהו | 12 |
Oto potajemnie doszło do mnie słowo i moje ucho usłyszało szept.
בשעפים מחזינות לילה בנפל תרדמה על-אנשים | 13 |
W rozmyślaniu o nocnych widzeniach, gdy twardy sen spada na ludzi;
פחד קראני ורעדה ורב עצמותי הפחיד | 14 |
Ogarnęły mnie strach i drżenie, od których wszystkie moje kości zadrżały.
ורוח על-פני יחלף תסמר שערת בשרי | 15 |
Wtedy duch przeszedł przed moją twarzą, zjeżyły się włosy na moim ciele.
יעמד ולא אכיר מראהו-- תמונה לנגד עיני דממה וקול אשמע | 16 |
Stanął, lecz nie rozpoznałem jego wyglądu, [tylko jakiś] kształt [był] przed moimi oczami; nastała cisza, a potem usłyszałem głos [mówiący]:
האנוש מאלוה יצדק אם מעשהו יטהר-גבר | 17 |
Czy śmiertelny człowiek może być sprawiedliwszy niż Bóg? Czy człowiek [może być] czystszy niż jego Stwórca?
הן בעבדיו לא יאמין ובמלאכיו ישים תהלה | 18 |
Oto swoim sługom nie ufa i w swoich aniołach dostrzega braki;
אף שכני בתי-חמר--אשר-בעפר יסודם ידכאום לפני-עש | 19 |
O ileż bardziej w tych, którzy mieszkają w domach glinianych, których podstawa jest w prochu – łatwiej [ich] zgnieść niż mola.
מבקר לערב יכתו מבלי משים לנצח יאבדו | 20 |
Od poranka aż do wieczora są gładzeni; giną na wieki, a nikt [tego] nie zauważa.
הלא-נסע יתרם בם ימותו ולא בחכמה | 21 |
Czy ich wspaniałość nie przemija wraz z nimi? Umierają, ale nie w mądrości.