< איוב 39 >

הידעת--עת לדת יעלי-סלע חלל אילות תשמר 1
Знаш ли време кад се дивокозе козе? И јеси ли видео кад се кошуте легу?
תספר ירחים תמלאנה וידעת עת לדתנה 2
Јеси ли избројао месеце, докле носе? Знаш ли време кад се легу?
תכרענה ילדיהן תפלחנה חבליהם תשלחנה 3
Како се савијају, млад своју испуштају, и опраштају се болова?
יחלמו בניהם ירבו בבר יצאו ולא-שבו למו 4
Како јача млад њихова, расте по пољу и отишавши не враћа се к њима?
מי-שלח פרא חפשי ומסרות ערוד מי פתח 5
Ко је пустио дивљег магарца да је слободан, и ремене дивљем магарцу ко је разрешио?
אשר-שמתי ערבה ביתו ומשכנותיו מלחה 6
Коме одредих пустињу за кућу и за стан слатину.
ישחק להמון קריה תשאות נגש לא ישמע 7
Он се смеје вреви градској, и не слуша вике настојникове.
יתור הרים מרעהו ואחר כל-ירוק ידרוש 8
Шта налази у горама, оно му је пића, и тражи сваку зелен.
היאבה רים עבדך אם-ילין על-אבוסך 9
Би ли ти једнорог хтео служити? Би ли ноћивао за јаслама твојим?
התקשר-רים בתלם עבתו אם-ישדד עמקים אחריך 10
Можеш ли везати ужем једнорога да оре? Хоће ли влачити бразде за тобом?
התבטח-בו כי-רב כחו ותעזב אליו יגיעך 11
Хоћеш ли се ослонити на њ што му је снага велика? И оставити на њему свој посао?
התאמין בו כי-ישוב (ישיב) זרעך וגרנך יאסף 12
Хоћеш ли се поуздати у њ да ће ти свести летину и на гумно твоје сложити?
כנף-רננים נעלסה אם-אברה חסידה ונצה 13
Јеси ли ти дао пауну лепа крила и перје чапљи или ноју?
כי-תעזב לארץ בציה ועל-עפר תחמם 14
Који снесе на земљи јајца своја, и остави их да их прах греје?
ותשכח כי-רגל תזורה וחית השדה תדושה 15
И не мисли да ће их нога разбити и звер пољска згазити;
הקשיח בניה ללא-לה לריק יגיעה בלי-פחד 16
Немилостив је птићима својим као да нису његови, и да му труд не буде узалуд не боји се.
כי-השה אלוה חכמה ולא-חלק לה בבינה 17
Јер му Бог није дао мудрости нити му је уделио разума.
כעת במרום תמריא תשחק לסוס ולרכבו 18
Кад се подигне у вис, смеје се коњу и коњику.
התתן לסוס גבורה התלביש צוארו רעמה 19
Јеси ли ти дао коњу јачину? Јеси ли ти окитио врат његов рзањем?
התרעישנו כארבה הוד נחרו אימה 20
Хоћеш ли га поплашити као скакавца? Фркање ноздрва његових страшно је;
יחפרו בעמק וישיש בכח יצא לקראת-נשק 21
Копа земљу, весео је од силе, иде на сусрет оружју;
ישחק לפחד ולא יחת ולא-ישוב מפני-חרב 22
Смеје се страху и не плаши се нити узмиче испред мача;
עליו תרנה אשפה להב חנית וכידון 23
Кад звекће над њим тул и сева копље и сулица;
ברעש ורגז יגמא-ארץ ולא-יאמין כי-קול שופר 24
Од немирноће и љутине копа земљу, и не може да стоји кад труба затруби.
בדי שפר יאמר האח-- ומרחוק יריח מלחמה רעם שרים ותרועה 25
Кад труба затруби, он вришти, из далека чује бој, вику војвода и поклич.
המבינתך יאבר-נץ יפרש כנפו לתימן 26
Еда ли по твом разуму лети јастреб? Шири крила своја на југ?
אם-על-פיך יגביה נשר וכי ירים קנו 27
Еда ли се на твоју заповест диже у вис орао, и на висини вије гнездо?
סלע ישכן ויתלנן-- על שן-סלע ומצודה 28
На стени станује и бави се, на врх стене, на тврдом месту.
משם חפר-אכל למרחוק עיניו יביטו 29
Одатле гледа хране, далеко му виде очи.
ואפרחו יעלעו-דם ובאשר חללים שם הוא 30
И птићи његови пију крв, и где су мртва телеса онде је он.

< איוב 39 >