איוב 39
| הידעת--עת לדת יעלי-סלע חלל אילות תשמר | 1 |
Vai tu zini to laiku, kad mežu kazas dzemdē, vai tu esi manījis stirnu dzemdēšanu?
| תספר ירחים תמלאנה וידעת עת לדתנה | 2 |
Vai tu vari skaitīt tos mēnešus, kad tās nesās, un vai zini to laiku, kad tās vedās,
| תכרענה ילדיהן תפלחנה חבליהם תשלחנה | 3 |
Kad tās lokās, saviem bērniem liek izplēsties cauri un nokrata savas sāpes?
| יחלמו בניהם ירבו בבר יצאו ולא-שבו למו | 4 |
Viņu bērni nāk spēkā, uzaug laukā, tie iziet un neatgriežas pie tām atpakaļ.
| מי-שלח פרא חפשי ומסרות ערוד מי פתח | 5 |
Kas meža ēzelim licis vaļā staigāt, un kas tā zvēra saites ir atraisījis,
| אשר-שמתי ערבה ביתו ומשכנותיו מלחה | 6 |
Kam Es klajumu esmu devis par māju un tuksnesi par dzīvokli?
| ישחק להמון קריה תשאות נגש לא ישמע | 7 |
Viņš apsmej pilsētas troksni, un dzinēja brēkšanu tas nedzird.
| יתור הרים מרעהו ואחר כל-ירוק ידרוש | 8 |
Tas dzenās pa kalniem, kur viņam ir barība, un meklē visādu zaļu zāli.
| היאבה רים עבדך אם-ילין על-אבוסך | 9 |
Vai tu domā, ka meža vērsis tev kalpos, vai tas naktī paliks pie tavas siles?
| התקשר-רים בתלם עבתו אם-ישדד עמקים אחריך | 10 |
Vai tu meža vērsi ar dzeņaukstēm māki piesiet pie arkla, vai tas pēc tava prāta ecēs ielejās?
| התבטח-בו כי-רב כחו ותעזב אליו יגיעך | 11 |
Vai tu uz to vari paļauties, ka tam daudz spēka, un viņu ņemsi savā darbā?
| התאמין בו כי-ישוב (ישיב) זרעך וגרנך יאסף | 12 |
Vai tu viņam vari uzticēt, ka tas tev atkal savāks tavu izsējumu un savedīs tavā piedarbā?
| כנף-רננים נעלסה אם-אברה חסידה ונצה | 13 |
Strausa spārni jautri plivinājās, vai tie ir mīlīgi, kā stārķa spārni un spalvas?
| כי-תעזב לארץ בציה ועל-עפר תחמם | 14 |
Tas savas olas atstāj zemē, lai smiltīs silst,
| ותשכח כי-רגל תזורה וחית השדה תדושה | 15 |
Un aizmirst, ka kāja tās var samīt, un lauka zvēri tās var samīdīt.
| הקשיח בניה ללא-לה לריק יגיעה בלי-פחד | 16 |
Tas nežēlo savus bērnus, tā kā tie tam nepiederētu; un ka velti dējis, par to tas nebēdā.
| כי-השה אלוה חכמה ולא-חלק לה בבינה | 17 |
Jo Dievs tam atņēmis gudrību un nav devis daļu pie saprašanas.
| כעת במרום תמריא תשחק לסוס ולרכבו | 18 |
Bet kad tas projām šaujas, tad tas apsmej zirgu un jātnieku.
| התתן לסוס גבורה התלביש צוארו רעמה | 19 |
Vai tu zirgam vari dot spēku un viņam kaklu pušķot ar krēpēm?
| התרעישנו כארבה הוד נחרו אימה | 20 |
Vai tu tam vēlējis lēkt kā sisenim? Kad tas lepni šņāc, tad jaizbīstas.
| יחפרו בעמק וישיש בכח יצא לקראת-נשק | 21 |
Viņš cērt ar kāju ielejā un ir priecīgs ar spēku un iziet pretī apbruņotam pulkam.
| ישחק לפחד ולא יחת ולא-ישוב מפני-חרב | 22 |
Viņš smejas par bailēm un netrūkstas un nebēg atpakaļ no zobena.
| עליו תרנה אשפה להב חנית וכידון | 23 |
Kad bultas skan makā un šķēpi un zobeni zib,
| ברעש ורגז יגמא-ארץ ולא-יאמין כי-קול שופר | 24 |
Tad tas raustās, trako un uzcērt zemi un nav turams uz vietas, kad trumetes skan.
| בדי שפר יאמר האח-- ומרחוק יריח מלחמה רעם שרים ותרועה | 25 |
Kad trumetes skan, tad tas iezviedzās, un samana kaušanu no tālienes, kara kungu saukšanu un kara troksni.
| המבינתך יאבר-נץ יפרש כנפו לתימן | 26 |
Vai caur tavu padomu vanags lidinājās un izplēš savus spārnus pret dienasvidu?
| אם-על-פיך יגביה נשר וכי ירים קנו | 27 |
Vai uz tavu vārdu ērglis dodas uz augšu, un taisa savu ligzdu augstumā?
| סלע ישכן ויתלנן-- על שן-סלע ומצודה | 28 |
Viņš dzīvo akmens kalnos un tur paliek uz augstām klintīm un kalnu galiem.
| משם חפר-אכל למרחוק עיניו יביטו | 29 |
No turienes viņš lūko pēc barības, un viņa acis redz tālu.
| ואפרחו יעלעו-דם ובאשר חללים שם הוא | 30 |
Viņa bērni dzer asinis, un kur maitas, tur viņš ir.
