< איוב 38 >
ויען-יהוה את-איוב מנהסערה (מן הסערה) ויאמר | 1 |
Τότε απεκρίθη ο Κύριος προς τον Ιώβ εκ του ανεμοστροβίλου και είπε·
מי זה מחשיך עצה במלין-- בלי-דעת | 2 |
Τις ούτος, όστις σκοτίζει την βουλήν μου διά λόγων ασυνέτων;
אזר-נא כגבר חלציך ואשאלך והודיעני | 3 |
Ζώσον ήδη την οσφύν σου ως ανήρ· διότι θέλω σε ερωτήσει, και φανέρωσόν μοι.
איפה היית ביסדי-ארץ הגד אם-ידעת בינה | 4 |
Που ήσο ότε εθεμελίονον την γην; απάγγειλον, εάν έχης σύνεσιν.
מי-שם ממדיה כי תדע או מי-נטה עליה קו | 5 |
Τις έθεσε τα μέτρα αυτής, εάν εξεύρης; ή τις ήπλωσε στάθμην επ' αυτήν;
על-מה אדניה הטבעו או מי-ירה אבן פנתה | 6 |
Επί τίνος είναι εστηριγμένα τα θεμέλια αυτής; ή τις έθεσε τον ακρογωνιαίον λίθον αυτής,
ברן-יחד כוכבי בקר ויריעו כל-בני אלהים | 7 |
ότε τα άστρα της αυγής έψαλλον ομού και πάντες οι υιοί του Θεού ηλάλαζον;
ויסך בדלתים ים בגיחו מרחם יצא | 8 |
ή τις συνέκλεισε την θάλασσαν με θύρας, ότε εξορμώσα εξήλθεν εκ μήτρας;
בשומי ענן לבשו וערפל חתלתו | 9 |
ότε περιέβαλον αυτήν με νεφέλην και με ομίχλην εσπαργάνωσα αυτήν,
ואשבר עליו חקי ואשים בריח ודלתים | 10 |
και περιώρισα αυτήν διά προστάγματός μου, και έβαλον μοχλούς και πύλας,
ואמר--עד-פה תבוא ולא תסיף ופא-ישית בגאון גליך | 11 |
και είπα, Έως αυτού θέλεις έρχεσθαι και δεν θέλεις υπερβή· και εδώ θέλει συντρίβεσθαι η υπερηφανία των κυμάτων σου;
המימיך צוית בקר ידעתה שחר (ידעת השחר) מקמו | 12 |
Προσέταξας συ την πρωΐαν επί των ημερών σου; έδειξας εις την αυγήν τον τόπον αυτής,
לאחז בכנפות הארץ וינערו רשעים ממנה | 13 |
διά να πιάση τα έσχατα της γης, ώστε οι κακούργοι να εκτιναχθώσιν απ' αυτής;
תתהפך כחמר חותם ויתיצבו כמו לבוש | 14 |
Αυτή μεταμορφούται ως πηλός σφραγιζόμενος· και τα πάντα παρουσιάζονται ως στολή.
וימנע מרשעים אורם וזרוע רמה תשבר | 15 |
Και το φως των ασεβών αφαιρείται απ' αυτών, ο δε βραχίων των υπερηφάνων συντρίβεται.
הבאת עד-נבכי-ים ובחקר תהום התהלכת | 16 |
Εισήλθες έως των πηγών της θαλάσσης; ή περιεπάτησας εις εξιχνίασιν της αβύσσου;
הנגלו לך שערי-מות ושערי צלמות תראה | 17 |
Ηνοίχθησαν εις σε του θανάτου αι πύλαι; ή είδες τας θύρας της σκιάς του θανάτου;
התבננת עד-רחבי-ארץ הגד אם-ידעת כלה | 18 |
Εγνώρισας το πλάτος της γης; απάγγειλον, εάν ενόησας πάντα ταύτα.
אי-זה הדרך ישכן-אור וחשך אי-זה מקמו | 19 |
Που είναι η οδός της κατοικίας του φωτός; και του σκότους, που είναι ο τόπος αυτού,
כי תקחנו אל-גבולו וכי-תבין נתיבות ביתו | 20 |
διά να συλλάβης αυτό εις το όριον αυτού και να γνωρίσης τας τρίβους της οικίας αυτού;
ידעת כי-אז תולד ומספר ימיך רבים | 21 |
Γνωρίζεις αυτό, διότι τότε εγεννήθης; ή διότι ο αριθμός των ημερών σου είναι πολύς;
הבאת אל-אצרות שלג ואוצרות ברד תראה | 22 |
Εισήλθες εις τους θησαυρούς της χιόνος; ή είδες τους θησαυρούς της χαλάζης,
אשר-חשכתי לעת-צר ליום קרב ומלחמה | 23 |
τους οποίους φυλάττω διά τον καιρόν της θλίψεως διά την ημέραν της μάχης και του πολέμου;
אי-זה הדרך יחלק אור יפץ קדים עלי-ארץ | 24 |
Διά τίνος οδού διαδίδεται το φως, ή ο ανατολικός άνεμος διαχέεται επί την γην;
מי-פלג לשטף תעלה ודרך לחזיז קלות | 25 |
Τις ήνοιξε ρύακας διά τας ραγδαίας βροχάς, ή δρόμον διά την αστραπήν της βροντής,
להמטיר על-ארץ לא-איש-- מדבר לא-אדם בו | 26 |
διά να φέρη βροχήν επί γην ακατοίκητον, εις έρημον, όπου άνθρωπος δεν υπάρχει,
להשביע שאה ומשאה ולהצמיח מצא דשא | 27 |
διά να χορτάση την άβατον και ακατοίκητον, και να αναβλαστήση τον βλαστόν της χλόης;
היש-למטר אב או מי-הוליד אגלי-טל | 28 |
Έχει πατέρα η βροχή; ή τις εγέννησε τας σταγόνας της δρόσου;
מבטן מי יצא הקרח וכפר שמים מי ילדו | 29 |
Από μήτρας τίνος εξέρχεται ο πάγος; και την πάχνην του ουρανού, τις εγέννησε;
כאבן מים יתחבאו ופני תהום יתלכדו | 30 |
Τα ύδατα σκληρύνονται ως λίθος, και το πρόσωπον της αβύσσου πηγνύεται.
התקשר מעדנות כימה או-משכות כסיל תפתח | 31 |
Δύνασαι να δεσμεύσης τας γλυκείας επιρροάς της Πλειάδος ή να λύσης τα δεσμά τον Ωρίωνος;
התציא מזרות בעתו ועיש על-בניה תנחם | 32 |
Δύνασαι να εκβάλης τα Ζώδια εις τον καιρόν αυτών; ή δύνασαι να οδηγήσης τον Αρκτούρον μετά των υιών αυτού;
הידעת חקות שמים אם-תשים משטרו בארץ | 33 |
Γνωρίζεις τους νόμους του ουρανού; δύνασαι να διατάξης τας επιρροάς αυτού επί την γην;
התרים לעב קולך ושפעת-מים תכסך | 34 |
Δύνασαι να υψώσης την φωνήν σου εις τα νέφη, διά να σε σκεπάση αφθονία υδάτων;
התשלח ברקים וילכו ויאמרו לך הננו | 35 |
Δύνασαι να αποστείλης αστραπάς, ώστε να εξέλθωσι και να είπωσι προς σε, Ιδού, ημείς;
מי-שת בטחות חכמה או מי-נתן לשכוי בינה | 36 |
Τις έβαλε σοφίαν εντός του ανθρώπου; ή τις έδωκε σύνεσιν εις την καρδίαν αυτού;
מי-יספר שחקים בחכמה ונבלי שמים מי ישכיב | 37 |
Τις δύναται να αριθμήση τα νέφη διά σοφίας; ή τις δύναται να κενόνη τα δοχεία του ουρανού,
בצקת עפר למוצק ורגבים ידבקו | 38 |
διά να χωνευθή το χώμα εις σύμπηξιν και οι βώλοι να συγκολλώνται;
התצוד ללביא טרף וחית כפירים תמלא | 39 |
Θέλεις κυνηγήσει θήραμα διά τον λέοντα; ή χορτάσει την όρεξιν των σκύμνων,
כי-ישחו במעונות ישבו בסכה למו-ארב | 40 |
όταν κοίτωνται εν τοις σπηλαίοις και κάθηνται εις τους κρυπτήρας διά να ενεδρεύωσι;
מי יכין לערב צידו כי-ילדו אל-אל ישועו יתעו לבלי-אכל | 41 |
Τις ετοιμάζει εις τον κόρακα την τροφήν αυτού, όταν οι νεοσσοί αυτού κράζωσι προς τον Θεόν, περιπλανώμενοι δι' έλλειψιν τροφής;