איוב 34
| ויען אליהוא ויאמר | 1 |
Још говори Елијуј и рече:
| שמעו חכמים מלי וידעים האזינו לי | 2 |
Чујте, мудри, беседу моју, и разумни послушајте ме.
| כי-אזן מלין תבחן וחך יטעם לאכל | 3 |
Јер ухо познаје беседу као што грло куша јело.
| משפט נבחרה-לנו נדעה בינינו מה-טוב | 4 |
Разаберимо шта је право, извидимо међу собом шта је добро.
| כי-אמר איוב צדקתי ואל הסיר משפטי | 5 |
Јер Јов рече: Праведан сам, а Бог одбаци моју правду.
| על-משפטי אכזב אנוש חצי בלי-פשע | 6 |
Хоћу ли лагати за своју правду? Стрела је моја смртна, а без кривице.
| מי-גבר כאיוב ישתה-לעג כמים | 7 |
Који је човек као Јов да као воду пије подсмех?
| וארח לחברה עם-פעלי און וללכת עם-אנשי-רשע | 8 |
И да се дружи с онима који чине безакоње, и да ходи с безбожним људима?
| כי-אמר לא יסכן-גבר-- ברצתו עם-אלהים | 9 |
Јер рече: Не помаже човеку да угађа Богу.
| לכן אנשי לבב-- שמעו-לי חללה לאל מרשע ושדי מעול | 10 |
Зато, људи разумни, послушајте ме; далеко је од Бога злоћа и неправда од Свемогућег.
| כי פעל אדם ישלם-לו וכארח איש ימצאנו | 11 |
Јер по делу плаћа човеку и даје сваком да нађе према путу свом.
| אף-אמנם אל לא-ירשיע ושדי לא-יעות משפט | 12 |
Доиста Бог не ради зло и Свемогући не изврће правде.
| מי-פקד עליו ארצה ומי שם תבל כלה | 13 |
Ко Му је предао земљу? И ко је уредио васиљену?
| אם-ישים אליו לבו רוחו ונשמתו אליו יאסף | 14 |
Кад би на себе окренуо срце своје, узео би к себи дух свој и дисање своје;
| יגוע כל-בשר יחד ואדם על-עפר ישוב | 15 |
Изгинуло би свако тело, и човек би се вратио у прах.
| ואם-בינה שמעה-זאת האזינה לקול מלי | 16 |
Ако си, дакле, разуман, чуј ово: слушај глас речи мојих.
| האף שונא משפט יחבוש ואם-צדיק כביר תרשיע | 17 |
Може ли владати онај који мрзи на правду? Хоћеш ли осудити оног који је најправеднији?
| האמר למלך בליעל-- רשע אל-נדיבים | 18 |
Каже ли се цару: Ниткове! И кнезовима: Безбожници?
| אשר לא-נשא פני שרים ולא נכר-שוע לפני-דל כי-מעשה ידיו כלם | 19 |
А камо ли Ономе који не гледа кнезовима ко су, нити у Њега вреди више богати од сиромаха, јер су сви дело руку Његових.
| רגע ימתו-- וחצות לילה יגעשו עם ויעברו ויסירו אביר לא ביד | 20 |
Умиру за час, и у по ноћи усколеба се народ и пропадне, и однесе се јаки без руке људске.
| כי-עיניו על-דרכי-איש וכל-צעדיו יראה | 21 |
Јер су очи Његове обраћене на путеве човечије и види све кораке његове.
| אין-חשך ואין צלמות-- להסתר שם פעלי און | 22 |
Нема мрака ни сена смртнога где би се сакрили који чине безакоње.
| כי לא על-איש ישים עוד-- להלך אל-אל במשפט | 23 |
Јер никоме не одгађа кад дође да се суди с Богом.
| ירע כבירים לא-חקר ויעמד אחרים תחתם | 24 |
Сатире јаке недокучиво, и поставља друге на њихово место.
| לכן--יכיר מעבדיהם והפך לילה וידכאו | 25 |
Јер зна дела њихова, и док обрати ноћ, сатру се.
| תחת-רשעים ספקם-- במקום ראים | 26 |
Као безбожне разбија их на видику.
| אשר על-כן סרו מאחריו וכל-דרכיו לא השכילו | 27 |
Јер одступише од Њега и не гледаше ни на које путеве Његове;
| להביא עליו צעקת-דל וצעקת עניים ישמע | 28 |
Те дође до Њега вика сиромахова, и чу вику невољних.
| והוא ישקט ומי ירשע-- ויסתר פנים ומי ישורנו ועל-גוי ועל-אדם יחד | 29 |
Кад Он умири, ко ће узнемирити? И кад Он сакрије лице, ко ће Га видети? И то бива и народу и човеку.
| ממלך אדם חנף-- ממקשי עם | 30 |
Да не би царовао лицемер, да не би било замке народу.
| כי-אל-אל האמר נשאתי-- לא אחבל | 31 |
Заиста, треба казати Богу: Подносио сам, нећу више грешити.
| בלעדי אחזה אתה הרני אם-עול פעלתי לא אסיף | 32 |
А шта не видим, Ти ме научи; ако сам чинио неправду, нећу више.
| המעמך ישלמנה כי-מאסת--כי-אתה תבחר ולא-אני ומה-ידעת דבר | 33 |
Еда ли ће по теби плаћати, јер теби није по вољи, јер ти бираш а не Он? Ако знаш шта, говори.
| אנשי לבב יאמרו לי וגבר חכם שמע לי | 34 |
Људи ће разумни са мном казати, и мудар ће човек пристати,
| איוב לא-בדעת ידבר ודבריו לא בהשכיל | 35 |
Да Јов не говори разумно, и да речи његове нису мудре.
| אבי--יבחן איוב עד-נצח על-תשבת באנשי-און | 36 |
Оче мој, нека се Јов искуша до краја, што одговара као зли људи.
| כי יסיף על-חטאתו פשע בינינו יספוק וירב אמריו לאל | 37 |
Јер домеће на грех свој безакоње, пљеска рукама међу нама, и много говори на Бога.
