< איוב 31 >
ברית כרתי לעיני ומה אתבונן על-בתולה | 1 |
Zawarłem przymierze ze swoimi oczami; jak mógłbym więc myśleć o pannie?
ומה חלק אלוה ממעל ונחלת שדי ממרמים | 2 |
Jaki bowiem byłby dział od Boga z góry? I jakie byłoby dziedzictwo od Wszechmocnego z wysoka?
הלא-איד לעול ונכר לפעלי און | 3 |
Czy zatracenie nie jest [przygotowane] dla niegodziwych i sroga pomsta dla czyniących nieprawość?
הלא-הוא יראה דרכי וכל-צעדי יספור | 4 |
Czyż on nie widzi moich dróg i nie liczy wszystkich moich kroków?
אם-הלכתי עם-שוא ותחש על-מרמה רגלי | 5 |
Jeśli postępowałem kłamliwie, jeśli moja noga spieszyła się do oszustwa;
ישקלני במאזני-צדק וידע אלוה תמתי | 6 |
To niech zważy mnie na wadze sprawiedliwej i niech Bóg pozna moją prawość.
אם תטה אשרי מני הדרך ואחר עיני הלך לבי ובכפי דבק מאום | 7 |
Jeśli moja noga zboczyła z drogi i moje serce poszło za moimi oczami, i jeśli jakaś zmaza przylgnęła do moich rąk;
אזרעה ואחר יאכל וצאצאי ישרשו | 8 |
Wtedy niech ja sieję, a inny spożywa, niech moje latorośle będą wykorzenione.
אם-נפתה לבי על-אשה ועל-פתח רעי ארבתי | 9 |
Jeśli moje serce uwiodła kobieta i jeśli czyhałem pod drzwiami swego bliźniego;
תטחן לאחר אשתי ועליה יכרעון אחרין | 10 |
To niech moja żona mieli innemu i niech inni się nad nią schylają.
כי-הוא (היא) זמה והיא (והוא) עון פלילים | 11 |
[Jest] to bowiem haniebny czyn, karygodna nieprawość;
כי אש היא עד-אבדון תאכל ובכל-תבואתי תשרש | 12 |
To jest ogień, który pożera aż do zatracenia i może wykorzenić cały mój dobytek.
אם-אמאס--משפט עבדי ואמתי ברבם עמדי | 13 |
Jeśli zlekceważyłem sprawę swojego sługi albo swojej służącej, gdy wiedli spór ze mną;
ומה אעשה כי-יקום אל וכי-יפקד מה אשיבנו | 14 |
Co zrobię, gdy Bóg powstanie? Gdy mnie nawiedzi, co mu odpowiem?
הלא-בבטן עשני עשהו ויכננו ברחם אחד | 15 |
Czy ten, który mnie stworzył w łonie, nie stworzył też jego? Czy nie on jeden ukształtował nas w łonie?
אם-אמנע מחפץ דלים ועיני אלמנה אכלה | 16 |
Jeśli odmówiłem prośbie ubogich i jeśli zasmuciłem oczy wdowy;
ואכל פתי לבדי ולא-אכל יתום ממנה | 17 |
Jeśli sam jadłem swoją kromkę [i] nie jadła z niej sierota;
כי מנעורי גדלני כאב ומבטן אמי אנחנה | 18 |
(Od swojej młodości bowiem wychowywałem ją jak ojciec, a od łona swojej matki prowadziłem [wdowę]);
אם-אראה אובד מבלי לבוש ואין כסות לאביון | 19 |
Jeśli widziałem ginącego z powodu braku ubrania albo biedaka bez okrycia;
אם-לא ברכוני חלצו ומגז כבשי יתחמם | 20 |
Jeśli jego biodra nie błogosławiły mi dlatego, że się zagrzał wełną moich owiec;
אם-הניפותי על-יתום ידי כי-אראה בשער עזרתי | 21 |
Jeśli podniosłem rękę przeciwko sierocie, gdy widziałem w bramie swoją pomoc;
כתפי משכמה תפול ואזרעי מקנה תשבר | 22 |
Wtedy niech odpadnie mój bark od karku, a niech moje ramię wyjdzie ze stawu.
כי פחד אלי איד אל ומשאתו לא אוכל | 23 |
Bałem się bowiem klęski od Boga, a przed jego majestatem nie mógłbym [się ostać].
אם-שמתי זהב כסלי ולכתם אמרתי מבטחי | 24 |
Jeśli pokładałem w złocie swoją nadzieję, a do czystego złota mówiłem: [Ty jesteś] moją ufnością;
אם-אשמח כי-רב חילי וכי-כביר מצאה ידי | 25 |
Jeśli radowałem się ze swojego wielkiego bogactwa i [tego], że moja ręka nabyła wiele;
אם-אראה אור כי יהל וירח יקר הלך | 26 |
Jeśli patrzyłem na słońce, gdy świeciło, i na księżyc, gdy sunął wspaniale;
ויפת בסתר לבי ותשק ידי לפי | 27 |
A moje serce dało się uwieść potajemnie i moje usta całowały moją rękę;
גם-הוא עון פלילי כי-כחשתי לאל ממעל | 28 |
I to byłaby nieprawość karygodna, bo zaparłbym się Boga z wysoka.
אם-אשמח בפיד משנאי והתעררתי כי-מצאו רע | 29 |
Jeśli cieszyłem się z upadku tego, który mnie nienawidzi, jeśli wyniosłem się, gdy mu się źle wiodło;
ולא-נתתי לחטא חכי-- לשאל באלה נפשו | 30 |
(Nawet nie pozwoliłem zgrzeszyć swoim ustom, pragnąc przekleństwa na jego duszy);
אם-לא אמרו מתי אהלי מי-יתן מבשרו לא נשבע | 31 |
Czy ludzie z mojego namiotu nie mówili: Obyśmy mieli z jego mięsa! Nie możemy się najeść.
בחוץ לא-ילין גר דלתי לארח אפתח | 32 |
Obcy nie nocował na dworze, swoje drzwi otwierałem podróżnemu.
אם-כסיתי כאדם פשעי-- לטמון בחבי עוני | 33 |
Jeśli ukrywałem swoje przestępstwa jak Adam i chowałem w zanadrzu swoją nieprawość;
כי אערוץ המון רבה-- ובוז-משפחות יחתני ואדם לא-אצא פתח | 34 |
Czy strach przed wielką zgrają albo pogarda bliskich przeraziły mnie, abym milczał i nie wychodził [za] drzwi?
מי יתן-לי שמע לי-- הן-תוי שדי יענני וספר כתב איש ריבי | 35 |
Obym miał kogoś, kto by mnie wysłuchał! Oto moja prośba, [aby] Wszechmogący odpowiedział mi i aby mój wróg napisał księgę.
אם-לא על-שכמי אשאנו אענדנו עטרות לי | 36 |
Czy nie nosiłbym jej na swoim ramieniu i nie przywiązałbym jej sobie [jak] koronę?
מספר צעדי אגידנו כמו-נגיד אקרבנו | 37 |
Oznajmiłbym mu liczbę swoich kroków; zbliżyłbym się do niego jak książę.
אם-עלי אדמתי תזעק ויחד תלמיה יבכיון | 38 |
Jeśli moja ziemia wołała przeciwko mnie, jeśli razem z nią płakały jej bruzdy;
אם-כחה אכלתי בלי-כסף ונפש בעליה הפחתי | 39 |
Jeśli spożywałem z jej plonów bez zapłaty, jeśli jej właścicieli pozbawiłem życia;
תחת חטה יצא חוח--ותחת-שערה באשה תמו דברי איוב | 40 |
Niech rosną ciernie zamiast pszenicy i sam kąkol zamiast jęczmienia. Skończyły się słowa Hioba.