איוב 31

1 ברית כרתי לעיני ומה אתבונן על-בתולה

Es derību esmu derējis ar savām acīm, ka man nebija uzlūkot sievieti.

2 ומה חלק אלוה ממעל ונחלת שדי ממרמים

Bet kādu daļu Dievs man dod no augšienes, jeb kādu mantību tas Visuvarenais no debesīm?

3 הלא-איד לעול ונכר לפעלי און

Vai netaisnam nepienākas nelaime un ļauna darītājam nedienas?

4 הלא-הוא יראה דרכי וכל-צעדי יספור

Vai Viņš neredz manus ceļus, vai Viņš neskaita visus manus soļus?

5 אם-הלכתי עם-שוא ותחש על-מרמה רגלי

Ja esmu dzinis netaisnību un mana kāja steigusies uz nelietību, -

6 ישקלני במאזני-צדק וידע אלוה תמתי

Lai Viņš mani nosver taisnā svaru kausā, tad Dievs atzīs manu nenoziedzību.

7 אם תטה אשרי מני הדרך ואחר עיני הלך לבי ובכפי דבק מאום

Ja mani soļi no ceļa noklīduši, un mana sirds dzinusies pakaļ manām acīm, ja kas pielipis pie manām rokām:

8 אזרעה ואחר יאכל וצאצאי ישרשו

Tad lai es sēju, un cits to ēd, un mani iedēsti lai top izsakņoti.

9 אם-נפתה לבי על-אשה ועל-פתח רעי ארבתי

Ja mana sirds ļāvās apmānīties sievas dēļ un ja esmu glūnējis pie sava tuvākā durvīm,

10 תטחן לאחר אשתי ועליה יכרעון אחרין

Tad lai mana sieva maļ citam, un svešs lai pie tās pieglaužas.

11 כי-הוא (היא) זמה והיא (והוא) עון פלילים

Jo šī ir negantība un noziegums priekš tiesnešiem.

12 כי אש היא עד-אבדון תאכל ובכל-תבואתי תשרש

Jo tas ir uguns, kas rij līdz pašai ellei un būtu izsakņojis visu manu padomu. (questioned)

13 אם-אמאס--משפט עבדי ואמתי ברבם עמדי

Ja esmu nicinājis sava kalpa vai savas kalpones tiesu, kad tiem kas bija pret mani:

14 ומה אעשה כי-יקום אל וכי-יפקד מה אשיבנו

Ko es tad varētu darīt, kad tas stiprais Dievs celtos, un kad Viņš meklētu, ko es varētu atbildēt?

15 הלא-בבטן עשני עשהו ויכננו ברחם אחד

Vai Tas, kas mani radījis mātes miesās, nav radījis viņu arīdzan? Vai Tas pats mūs miesās nav sataisījis(viena veida)?

16 אם-אמנע מחפץ דלים ועיני אלמנה אכלה

Ja nabagam esmu liedzis, kad tam gribējās, vai licis izīgt atraitnes acīm,

17 ואכל פתי לבדי ולא-אכל יתום ממנה

Ja esmu ēdis savu kumosu viens pats, tā ka bāriņš no tā arī nebūtu ēdis, -

18 כי מנעורי גדלני כאב ומבטן אמי אנחנה

Jo no manas jaunības viņš pie manis ir uzaudzis kā pie tēva, un no savas mātes miesām es viņu esmu žēlojis, -

19 אם-אראה אובד מבלי לבוש ואין כסות לאביון

Ja esmu redzējis kādu bojā ejam, kam drēbju nebija, un ka nabagam nebija apsega;

20 אם-לא ברכוני חלצו ומגז כבשי יתחמם

Ja viņa gurni man nav pateikušies, kad viņš bija sasilis no manu jēru ādām;

21 אם-הניפותי על-יתום ידי כי-אראה בשער עזרתי

Ja savu roku esmu pacēlis pret bāriņu, kad es redzēju savu palīgu vārtos:

22 כתפי משכמה תפול ואזרעי מקנה תשבר

Tad lai mans elkonis atkrīt no pleca un mana roka lai nolūst no stilba.

23 כי פחד אלי איד אל ומשאתו לא אוכל

Jo mani biedina Dieva sods un Viņa augstības priekšā esmu nespēcīgs.

24 אם-שמתי זהב כסלי ולכתם אמרתי מבטחי

Ja uz zeltu esmu licis savu cerību, vai uz šķīstu zeltu sacījis: mans patvērums;

25 אם-אשמח כי-רב חילי וכי-כביר מצאה ידי

Ja esmu priecājies, ka man liela manta un ka mana roka ko laba sakrājusi;

26 אם-אראה אור כי יהל וירח יקר הלך

Ja saules gaišumu esmu uzlūkojis, kad tas spīdēja, vai mēnesi, kad tas spoži tecēja,

27 ויפת בסתר לבי ותשק ידי לפי

Un mana sirds būtu ļāvusies pievilties, ka savu roku no mutes uz tiem būtu pacēlis (tos godināt);

28 גם-הוא עון פלילי כי-כחשתי לאל ממעל

Tas arī būtu noziegums priekš tiesnešiem, jo es būtu aizliedzis Dievu augstībā.

29 אם-אשמח בפיד משנאי והתעררתי כי-מצאו רע

Ja esmu priecājies par sava nīdētāja nelaimi un lēkājis, kad posts to aizņēma.

30 ולא-נתתי לחטא חכי-- לשאל באלה נפשו

Jo es savai mutei neļāvu grēkot, ka es viņa dvēseli būtu lādējis, -

31 אם-לא אמרו מתי אהלי מי-יתן מבשרו לא נשבע

Ja manai saimei nebija jāsaka: vai kāds pie viņa galda gaļas nav paēdis?

32 בחוץ לא-ילין גר דלתי לארח אפתח

Svešiniekam nebija jāpaliek par nakti ārā, savas durvis es atdarīju pret ceļa pusi -

33 אם-כסיתי כאדם פשעי-- לטמון בחבי עוני

Ja kā Ādams esmu apklājis savus pārkāpumus, savu noziegumu apslēpdams savā sirdī

34 כי אערוץ המון רבה-- ובוז-משפחות יחתני ואדם לא-אצא פתח

Ka man bija bail no tā lielā pulka, vai ka radu pelšana man biedēja, ka es klusu turējos, negāju ārā pa durvīm -

35 מי יתן-לי שמע לי-- הן-תוי שדי יענני וספר כתב איש ריבי

Ak kaut man būtu, kas mani klausītu! redzi, še mans raksts, lai Dievs man atbild, un tas raksts, ko mans pretinieks rakstījis!

36 אם-לא על-שכמי אשאנו אענדנו עטרות לי

Tiešām, uz saviem kamiešiem es to gribu nest, to sev gribu apsiet kā kroni.

37 מספר צעדי אגידנו כמו-נגיד אקרבנו

Visus savus soļus es tam gribu izstāstīt, kā valdnieks es pie tā gribu pieiet -

38 אם-עלי אדמתי תזעק ויחד תלמיה יבכיון

Ja mans tīrums par mani kliedz, un viņa vagas kopā raud,

39 אם-כחה אכלתי בלי-כסף ונפש בעליה הפחתי

Ja es viņa augļus esmu velti ēdis un arāju dvēselei licis nopūsties:

40 תחת חטה יצא חוח--ותחת-שערה באשה תמו דברי איוב

Tad lai man aug dadži kviešu vietā un ērkšķi miežu vietā! Tā Ījaba vārdi beidzās.