איוב 31

1 ברית כרתי לעיני ומה אתבונן על-בתולה

"Aku telah menetapkan syarat bagi mataku, masakan aku memperhatikan anak dara?

2 ומה חלק אלוה ממעל ונחלת שדי ממרמים

Karena bagian apakah yang ditentukan Allah dari atas, milik pusaka apakah yang ditetapkan Yang Mahakuasa dari tempat yang tinggi?

3 הלא-איד לעול ונכר לפעלי און

Bukankah kebinasaan bagi orang yang curang dan kemalangan bagi yang melakukan kejahatan?

4 הלא-הוא יראה דרכי וכל-צעדי יספור

Bukankah Allah yang mengamat-amati jalanku dan menghitung segala langkahku?

5 אם-הלכתי עם-שוא ותחש על-מרמה רגלי

Jikalau aku bergaul dengan dusta, atau kakiku cepat melangkah ke tipu daya,

6 ישקלני במאזני-צדק וידע אלוה תמתי

biarlah aku ditimbang di atas neraca yang teliti, maka Allah akan mengetahui, bahwa aku tidak bersalah.

7 אם תטה אשרי מני הדרך ואחר עיני הלך לבי ובכפי דבק מאום

Jikalau langkahku menyimpang dari jalan, dan hatiku menuruti pandangan mataku, dan noda melekat pada tanganku,

8 אזרעה ואחר יאכל וצאצאי ישרשו

maka biarlah apa yang kutabur, dimakan orang lain, dan biarlah tercabut apa yang tumbuh bagiku.

9 אם-נפתה לבי על-אשה ועל-פתח רעי ארבתי

Jikalau hatiku tertarik kepada perempuan, dan aku menghadang di pintu sesamaku,

10 תטחן לאחר אשתי ועליה יכרעון אחרין

maka biarlah isteriku menggiling bagi orang lain, dan biarlah orang-orang lain meniduri dia.

11 כי-הוא (היא) זמה והיא (והוא) עון פלילים

Karena hal itu adalah perbuatan mesum, bahkan kejahatan, yang patut dihukum oleh hakim.

12 כי אש היא עד-אבדון תאכל ובכל-תבואתי תשרש

Sesungguhnya, itulah api yang memakan habis, dan menghanguskan seluruh hasilku.

13 אם-אמאס--משפט עבדי ואמתי ברבם עמדי

Jikalau aku mengabaikan hak budakku laki-laki atau perempuan, ketika mereka beperkara dengan aku,

14 ומה אעשה כי-יקום אל וכי-יפקד מה אשיבנו

apakah dayaku, kalau Allah bangkit berdiri; kalau Ia mengadakan pengusutan, apakah jawabku kepada-Nya?

15 הלא-בבטן עשני עשהו ויכננו ברחם אחד

Bukankah Ia, yang membuat aku dalam kandungan, membuat orang itu juga? Bukankah satu juga yang membentuk kami dalam rahim?

16 אם-אמנע מחפץ דלים ועיני אלמנה אכלה

Jikalau aku pernah menolak keinginan orang-orang kecil, menyebabkan mata seorang janda menjadi pudar,

17 ואכל פתי לבדי ולא-אכל יתום ממנה

atau memakan makananku seorang diri, sedang anak yatim tidak turut memakannya

18 כי מנעורי גדלני כאב ומבטן אמי אנחנה

--malah sejak mudanya aku membesarkan dia seperti seorang ayah, dan sejak kandungan ibunya aku membimbing dia--;

19 אם-אראה אובד מבלי לבוש ואין כסות לאביון

jikalau aku melihat orang mati karena tidak ada pakaian, atau orang miskin yang tidak mempunyai selimut,

20 אם-לא ברכוני חלצו ומגז כבשי יתחמם

dan pinggangnya tidak meminta berkat bagiku, dan tidak dipanaskannya tubuhnya dengan kulit bulu dombaku;

21 אם-הניפותי על-יתום ידי כי-אראה בשער עזרתי

jikalau aku mengangkat tanganku melawan anak yatim, karena di pintu gerbang aku melihat ada yang membantu aku,

22 כתפי משכמה תפול ואזרעי מקנה תשבר

maka biarlah tulang belikatku lepas dari bahuku, dan lenganku dipatahkan dari persendiannya.

23 כי פחד אלי איד אל ומשאתו לא אוכל

Karena celaka yang dari pada Allah menakutkan aku, dan aku tidak berdaya terhadap keluhuran-Nya.

24 אם-שמתי זהב כסלי ולכתם אמרתי מבטחי

Jikalau aku menaruh kepercayaan kepada emas, dan berkata kepada kencana: Engkaulah kepercayaanku;

25 אם-אשמח כי-רב חילי וכי-כביר מצאה ידי

jikalau aku bersukacita, karena kekayaanku besar dan karena tanganku memperoleh harta benda yang berlimpah-limpah;

26 אם-אראה אור כי יהל וירח יקר הלך

jikalau aku pernah memandang matahari, ketika ia bersinar, dan bulan, yang beredar dengan indahnya,

27 ויפת בסתר לבי ותשק ידי לפי

sehingga diam-diam hatiku terpikat, dan menyampaikan kecupan tangan kepadanya,

28 גם-הוא עון פלילי כי-כחשתי לאל ממעל

maka hal itu juga menjadi kejahatan yang patut dihukum oleh hakim, karena Allah yang di atas telah kuingkari.

29 אם-אשמח בפיד משנאי והתעררתי כי-מצאו רע

Apakah aku bersukacita karena kecelakaan pembenciku, dan bersorak-sorai, bila ia ditimpa malapetaka

30 ולא-נתתי לחטא חכי-- לשאל באלה נפשו

--aku takkan membiarkan mulutku berbuat dosa, menuntut nyawanya dengan mengucapkan sumpah serapah! --

31 אם-לא אמרו מתי אהלי מי-יתן מבשרו לא נשבע

Jikalau orang-orang di kemahku mengatakan: Siapa yang tidak kenyang dengan lauknya?

32 בחוץ לא-ילין גר דלתי לארח אפתח

--malah orang asingpun tidak pernah bermalam di luar, pintuku kubuka bagi musafir! --

33 אם-כסיתי כאדם פשעי-- לטמון בחבי עוני

Jikalau aku menutupi pelanggaranku seperti manusia dengan menyembunyikan kesalahanku dalam hatiku,

34 כי אערוץ המון רבה-- ובוז-משפחות יחתני ואדם לא-אצא פתח

karena aku takuti khalayak ramai dan penghinaan kaum keluarga mengagetkan aku, sehingga aku berdiam diri dan tidak keluar dari pintu!

35 מי יתן-לי שמע לי-- הן-תוי שדי יענני וספר כתב איש ריבי

Ah, sekiranya ada yang mendengarkan aku! --Inilah tanda tanganku! Hendaklah Yang Mahakuasa menjawab aku! --Sekiranya ada surat tuduhan yang ditulis lawanku!

36 אם-לא על-שכמי אשאנו אענדנו עטרות לי

Sungguh, surat itu akan kupikul, dan akan kupakai bagaikan mahkota.

37 מספר צעדי אגידנו כמו-נגיד אקרבנו

Setiap langkahku akan kuberitahukan kepada-Nya, selaku pemuka aku akan menghadap Dia.

38 אם-עלי אדמתי תזעק ויחד תלמיה יבכיון

Jikalau ladangku berteriak karena aku dan alur bajaknya menangis bersama-sama,

39 אם-כחה אכלתי בלי-כסף ונפש בעליה הפחתי

jikalau aku memakan habis hasilnya dengan tidak membayar, dan menyusahkan pemilik-pemiliknya,

40 תחת חטה יצא חוח--ותחת-שערה באשה תמו דברי איוב

maka biarlah bukan gandum yang tumbuh, tetapi onak, dan bukan jelai, tetapi lalang." Sekianlah kata-kata Ayub.