איוב 30
| ועתה שחקו עלי-- צעירים ממני לימים אשר-מאסתי אבותם-- לשית עם-כלבי צאני | 1 |
A sada smiju mi se mlaði od mene, kojima otaca ne bih bio htio metnuti sa psima stada svojega.
| גם-כח ידיהם למה לי עלימו אבד כלח | 2 |
A na što bi mi i bila sila ruku njihovijeh? u njima bješe propala starost.
| בחסר ובכפן גלמוד הערקים ציה--אמש שואה ומשאה | 3 |
Od siromaštva i gladi samoæovahu bježeæi na suha, mraèna, pusta i opustošena mjesta;
| הקטפים מלוח עלי-שיח ושרש רתמים לחמם | 4 |
Koji brahu lobodu po èestama, i smrekovo korijenje bješe im hrana.
| מן-גו יגרשו יריעו עלימו כגנב | 5 |
Izmeðu ljudi bijahu izgonjeni i vikaše se za njima kao za lupežem.
| בערוץ נחלים לשכן חרי עפר וכפים | 6 |
Življahu po strašnijem uvalama, po jamama u zemlji i u kamenu.
| בין-שיחים ינהקו תחת חרול יספחו | 7 |
Po grmovima rikahu, pod trnjem se skupljahu.
| בני-נבל גם-בני בלי-שם-- נכאו מן-הארץ | 8 |
Bijahu ljudi nikakvi i bez imena, manje vrijedni nego zemlja.
| ועתה נגינתם הייתי ואהי להם למלה | 9 |
I njima sam sada pjesma, i postah im prièa.
| תעבוני רחקו מני ומפני לא-חשכו רק | 10 |
Gade se na me, idu daleko od mene i ne ustežu se pljuvati mi u lice.
| כי-יתרו (יתרי) פתח ויענני ורסן מפני שלחו | 11 |
Jer je Bog odapeo moju tetivu i muke mi zadao te zbaciše uzdu preda mnom.
| על-ימין פרחח יקומו רגלי שלחו ויסלו עלי ארחות אידם | 12 |
S desne strane ustaju momci, potkidaju mi noge, i nasipaju put k meni da me upropaste.
| נתסו נתיבתי להותי יעילו לא עזר למו | 13 |
Raskopaše moju stazu, umnožiše mi muke, ne treba niko da im pomaže.
| כפרץ רחב יאתיו תחת שאה התגלגלו | 14 |
Kao širokim prolomom naviru, i navaljuju preko razvalina.
| ההפך עלי בלהות תרדף כרוח נדבתי וכעב עברה ישעתי | 15 |
Strahote navališe na me, i kao vjetar tjeraju dušu moju, i kao oblak proðe sreæa moja.
| ועתה--עלי תשתפך נפשי יאחזוני ימי-עני | 16 |
I sada se duša moja ražljeva u meni, stigoše me dani muèni.
| לילה--עצמי נקר מעלי וערקי לא ישכבון | 17 |
Noæu probada mi kosti u meni, i žile moje ne odmaraju se.
| ברב-כח יתחפש לבושי כפי כתנתי יאזרני | 18 |
Od teške sile promijenilo se odijelo moje, i kao ogrlica u košulje moje steže me.
| הרני לחמר ואתמשל כעפר ואפר | 19 |
Bacio me je u blato, te sam kao prah i pepeo.
| אשוע אליך ולא תענני עמדתי ותתבנן בי | 20 |
Vièem k tebi, a ti me ne slušaš; stojim pred tobom, a ti ne gledaš na me.
| תהפך לאכזר לי בעצם ידך תשטמני | 21 |
Pretvorio si mi se u ljuta neprijatelja; silom ruke svoje suprotiš mi se.
| תשאני אל-רוח תרכיבני ותמגגני תשוה (תשיה) | 22 |
Podižeš me u vjetar, posaðuješ me na nj, i rastapaš u meni sve dobro.
| כי-ידעתי מות תשיבני ובית מועד לכל-חי | 23 |
Jer znam da æeš me odvesti na smrt i u dom odreðeni svjema živima.
| אך לא-בעי ישלח-יד אם-בפידו להן שוע | 24 |
Ali neæe pružiti ruke svoje u grob; kad ih stane potirati, oni neæe vikati.
| אם-לא בכיתי לקשה-יום עגמה נפשי לאביון | 25 |
Nijesam li plakao radi onoga koji bijaše u zlu? nije li duša moja žalosna bivala radi ubogoga?
| כי טוב קויתי ויבא רע ואיחלה לאור ויבא אפל | 26 |
Kad se dobru nadah, doðe mi zlo; i kad se nadah svjetlosti, doðe mrak.
| מעי רתחו ולא-דמו קדמני ימי-עני | 27 |
Utroba je moja uzavrela, i ne može da se umiri, zadesiše me dani muèni.
| קדר הלכתי בלא חמה קמתי בקהל אשוע | 28 |
Hodim crn, ne od sunca, ustajem i vièem u zboru.
| אח הייתי לתנים ורע לבנות יענה | 29 |
Brat postah zmajevima i drug sovama.
| עורי שחר מעלי ועצמי-חרה מני-חרב | 30 |
Pocrnjela je koža na meni i kosti moje posahnuše od žege.
| ויהי לאבל כנרי ועגבי לקול בכים | 31 |
Gusle se moje pretvoriše u zapijevku, i svirala moja u plaè.
