< איוב 30 >
ועתה שחקו עלי-- צעירים ממני לימים אשר-מאסתי אבותם-- לשית עם-כלבי צאני | 1 |
Amma indi yaşca məndən kiçiklər Mənə lağ edirlər. Vaxtı ilə atalarını heç bir işə layiq görməzdim, Sürümün itlərinin yanına belə, qoymazdım.
גם-כח ידיהם למה לי עלימו אבד כלח | 2 |
Çünki taqətdən düşmüşdülər, Biləklərinin gücü getmişdi, Heç biri işimə yaramırdı.
בחסר ובכפן גלמוד הערקים ציה--אמש שואה ומשאה | 3 |
Onlar yoxsulluqdan, aclıqdan zəifləmişdi, Gecələr çöl-biyabanda bitki kökü gəmirirdi.
הקטפים מלוח עלי-שיח ושרש רתמים לחמם | 4 |
Kollardan duzlu bitkilər toplayırdılar, Süpürgə kollarının köklərini yeyirdilər.
מן-גו יגרשו יריעו עלימו כגנב | 5 |
Xalq arasından qovulurdular, Üstlərinə elə çığırırdılar ki, Elə bil ki oğrudurlar.
בערוץ נחלים לשכן חרי עפר וכפים | 6 |
Vadi yataqlarında, yerin dəliklərində, Qaya ovuqlarında yaşayırdılar.
בין-שיחים ינהקו תחת חרול יספחו | 7 |
Kollar arasında bağırırdılar, Qara tikan kolu altında daldalanırdılar.
בני-נבל גם-בני בלי-שם-- נכאו מן-הארץ | 8 |
Axmaqların, adsız-sansız insanların övladlarıdır, Ölkədən qovulmuşdular.
ועתה נגינתם הייתי ואהי להם למלה | 9 |
İndisə dillərində dastan olmuşam, Ağızlarında məsəl olmuşam.
תעבוני רחקו מני ומפני לא-חשכו רק | 10 |
İkrah edərək məndən gen dayanırlar, Hətta üzümə tüpürməkdən çəkinmirlər.
כי-יתרו (יתרי) פתח ויענני ורסן מפני שלחו | 11 |
Çünki Allah kamanımın ipini boşaltdı, Məni zəlil elədi. Ona görə onlar gözümün qabağındaca Cilovlarını çıxarıb atdılar.
על-ימין פרחח יקומו רגלי שלחו ויסלו עלי ארחות אידם | 12 |
Bu avara gənclər sağ tərəfimdən çıxır, Ayaqlarımı büdrədir, Mənə qarşı torpaq qalağı düzəldir.
נתסו נתיבתי להותי יעילו לא עזר למו | 13 |
Yolumu bərbad etdilər, Onlara dəstək verən olmasa da, Məni yox etməyə çalışırlar.
כפרץ רחב יאתיו תחת שאה התגלגלו | 14 |
Sanki geniş dəliklərdən keçib Viranəlikdən üstümə yuvarlanırlar.
ההפך עלי בלהות תרדף כרוח נדבתי וכעב עברה ישעתי | 15 |
Dəhşətlər üstümə doldu, Şərəfimi yel tək sovurdu, Xoşbəxtliyim bulud kimi keçib getdi.
ועתה--עלי תשתפך נפשי יאחזוני ימי-עני | 16 |
İndi canım taqətdən düşdü, Dar günlər məndən bərk yapışdı.
לילה--עצמי נקר מעלי וערקי לא ישכבון | 17 |
Gecələr sümüklərim sızıldayır, Canımı gəmirən ağrılar dayanmır.
ברב-כח יתחפש לבושי כפי כתנתי יאזרני | 18 |
Allah paltarı zorla əynimdən çıxarır, Məndən cübbəmin yaxası kimi yapışır.
הרני לחמר ואתמשל כעפר ואפר | 19 |
Məni lilə batırır, Toza, külə dönmüşəm.
אשוע אליך ולא תענני עמדתי ותתבנן בי | 20 |
Sənə yalvarıram, cavab vermirsən, Ayağa qalxmağıma göz qoyursan.
תהפך לאכזר לי בעצם ידך תשטמני | 21 |
Mənə qarşı rəhmsizsən, Güclü əllərinlə məni əzirsən.
תשאני אל-רוח תרכיבני ותמגגני תשוה (תשיה) | 22 |
Məni qaldırıb yel üstünə mindirirsən, Fırtına içinə salıb məni darmadağın edirsən.
כי-ידעתי מות תשיבני ובית מועד לכל-חי | 23 |
Bilirəm, məni ölümə, Bütün ömür sürənlər üçün təyin olunan son mənzilə aparacaqsan.
אך לא-בעי ישלח-יד אם-בפידו להן שוע | 24 |
Yıxılana əl qaldırmaq olmaz, Bəlaya düşənin harayına çatan yoxdur.
אם-לא בכיתי לקשה-יום עגמה נפשי לאביון | 25 |
Məgər dara düşənlər üçün ağlamırdımmı? Yoxsulların halına yanmırdımmı?
כי טוב קויתי ויבא רע ואיחלה לאור ויבא אפל | 26 |
Mən yaxşılıq gözlədim, yamanlıq gəldi, Mən işıq umarkən qaranlıq gəldi.
מעי רתחו ולא-דמו קדמני ימי-עני | 27 |
Ürəyim çırpınır, rahatlığı yoxdur, Ağır günlər qarşımı kəsdi.
קדר הלכתי בלא חמה קמתי בקהל אשוע | 28 |
Yoxdur bir işıq ucu, qarala-qarala gəzirəm, Camaat arasında durub fəryad edirəm.
אח הייתי לתנים ורע לבנות יענה | 29 |
Çaqqallara qardaş oldum, Bayquşlara yoldaş oldum.
עורי שחר מעלי ועצמי-חרה מני-חרב | 30 |
Qaralan dərim soyulur, Qızdırmadan sümüklərim yanır.
ויהי לאבל כנרי ועגבי לקול בכים | 31 |
Liram yas tutub nalə çəkir, Tütəyim zar-zar inləyir.