< איוב 29 >
ויסף איוב שאת משלו ויאמר | 1 |
Job nastavi svoju besjedu i reče:
מי-יתנני כירחי-קדם כימי אלוה ישמרני | 2 |
“O, da mi je prošle proživjet' mjesece, dane one kad je Bog nada mnom bdio,
בהלו נרו עלי ראשי לאורו אלך חשך | 3 |
kad mi je nad glavom njegov sjao žižak a kroz mrak me svjetlo njegovo vodilo,
כאשר הייתי בימי חרפי בסוד אלוה עלי אהלי | 4 |
kao u dane mojih zrelih jeseni kad s mojim stanom Bog prijateljevaše,
בעוד שדי עמדי סביבותי נערי | 5 |
kada uz mene još bijaše Svesilni i moji me okruživahu dječaci,
ברחץ הליכי בחמה וצור יצוק עמדי פלגי-שמן | 6 |
kada mi se noge u mlijeku kupahu, a potokom ulja ključaše mi kamen!
בצאתי שער עלי-קרת ברחוב אכין מושבי | 7 |
Kada sam na vrata gradska izlazio i svoju stolicu postavljao na trg,
ראוני נערים ונחבאו וישישים קמו עמדו | 8 |
vidjevši me, sklanjali bi se mladići, starci bi ustavši stojeći ostali.
שרים עצרו במלים וכף ישימו לפיהם | 9 |
Razgovor bi prekidali uglednici i usta bi svoja rukom zatvarali.
קול-נגידים נחבאו ולשונם לחכם דבקה | 10 |
Glavarima glas bi sasvim utihnuo, za nepce bi im se zalijepio jezik.
כי אזן שמעה ותאשרני ועין ראתה ותעידני | 11 |
Tko god me slušao, blaženim me zvao, hvalilo me oko kad bi me vidjelo.
כי-אמלט עני משוע ויתום ולא-עזר לו | 12 |
Jer, izbavljah bijednog kada je kukao i sirotu ostavljenu bez pomoći.
ברכת אבד עלי תבא ולב אלמנה ארנן | 13 |
Na meni bješe blagoslov izgubljenih, srcu udovice ja veselje vraćah.
צדק לבשתי וילבשני כמעיל וצניף משפטי | 14 |
Pravdom se ja kao haljinom odjenuh, nepristranost bje mi plaštem i povezom.
עינים הייתי לעור ורגלים לפסח אני | 15 |
Bjeh oči slijepcu i bjeh noge bogalju,
אב אנכי לאביונים ורב לא-ידעתי אחקרהו | 16 |
otac ubogima, zastupnik strancima.
ואשברה מתלעות עול ומשניו אשליך טרף | 17 |
Kršio sam zube čovjeku opaku, plijen sam čupao iz njegovih čeljusti.
ואמר עם-קני אגוע וכחול ארבה ימים | 18 |
Govorah: 'U svom ću izdahnuti gnijezdu, k'o palma, bezbrojne proživjevši dane.'
שרשי פתוח אלי-מים וטל ילין בקצירי | 19 |
Korijenje se moje sve do vode pruža, na granama mojim odmara se rosa.
כבודי חדש עמדי וקשתי בידי תחליף | 20 |
Pomlađivat će se svagda slava moja i luk će mi se obnavljati u ruci.'
לי-שמעו ויחלו וידמו למו עצתי | 21 |
Slušali su željno što ću im kazati i šutjeli da od mene savjet čuju.
אחרי דברי לא ישנו ועלימו תטף מלתי | 22 |
Na riječi mi ne bi ništa dometali i besjede su mi daždile po njima.
ויחלו כמטר לי ופיהם פערו למלקוש | 23 |
Za mnom žudjeli su oni k'o za kišom, otvarali usta k'o za pljuskom ljetnim.
אשחק אלהם לא יאמינו ואור פני לא יפילון | 24 |
Osmijeh moj bijaše njima ohrabrenje; pazili su na vedrinu moga lica.
אבחר דרכם ואשב ראש ואשכון כמלך בגדוד כאשר אבלים ינחם | 25 |
Njima ja sam izabirao putove, kao poglavar ja sam ih predvodio, kao kralj među svojim kad je četama kao onaj koji tješi ojađene.