< איוב 29 >
ויסף איוב שאת משלו ויאמר | 1 |
Əyyub yenə misal çəkərək dedi:
מי-יתנני כירחי-קדם כימי אלוה ישמרני | 2 |
«Kaş ki ötən aylar geri dönəydi – Allahın məni qoruduğu,
בהלו נרו עלי ראשי לאורו אלך חשך | 3 |
Çırağının başım üstə işıq saçdığı, Nuru ilə qaranlıqda gəzdiyim günlər.
כאשר הייתי בימי חרפי בסוד אלוה עלי אהלי | 4 |
Kaş ki həyatımın çiçəkli günləri geri dönəydi – Mənə yar olan Allahın çadırımı qoruduğu,
בעוד שדי עמדי סביבותי נערי | 5 |
Külli-İxtiyarın hər vaxt mənimlə olduğu, Övladlarımın ətrafımda dolandığı,
ברחץ הליכי בחמה וצור יצוק עמדי פלגי-שמן | 6 |
Yollarımın südlə yuyulduğu, Yanımdakı qayadan zeytun yağı axdığı günlər.
בצאתי שער עלי-קרת ברחוב אכין מושבי | 7 |
Şəhər darvazasına gedərkən, Kürsümü meydanın başına qoyarkən
ראוני נערים ונחבאו וישישים קמו עמדו | 8 |
Gənclər məni görüb gizlənərdi, Yaşlılar ayağa qalxıb hörmət göstərərdi.
שרים עצרו במלים וכף ישימו לפיהם | 9 |
Başçılar söhbətini dayandırardı, Əlləri ilə ağızlarını tutardı.
קול-נגידים נחבאו ולשונם לחכם דבקה | 10 |
Əsilzadələrin səsi çıxmazdı, Dilləri damaqlarına yapışardı.
כי אזן שמעה ותאשרני ועין ראתה ותעידני | 11 |
Qulaq məni eşidəndə alqışlayardı, Göz məni görəndə tərifləyərdi.
כי-אמלט עני משוע ויתום ולא-עזר לו | 12 |
Çünki imdad diləyən fəqiri, Köməksiz yetimi qurtarardım.
ברכת אבד עלי תבא ולב אלמנה ארנן | 13 |
Son anlarını yaşayanlar mənə xeyir-dua verərdi, Dul qadının qəlbinə şən nəğmələr verərdim.
צדק לבשתי וילבשני כמעיל וצניף משפטי | 14 |
Libas kimi salehliyi geyinmişdim, Sanki ədalətim mənə cübbə və tac idi.
עינים הייתי לעור ורגלים לפסח אני | 15 |
Korlara göz idim, Topallara ayaq idim,
אב אנכי לאביונים ורב לא-ידעתי אחקרהו | 16 |
Yoxsulların atası idim, Qəriblərin müşküllərinin qayğısına qalırdım,
ואשברה מתלעות עול ומשניו אשליך טרף | 17 |
Haqsızın çənəsini qırırdım, Ovunu dişlərindən qoparırdım.
ואמר עם-קני אגוע וכחול ארבה ימים | 18 |
Düşünürdüm: “Son nəfəsimi yuvamdaca verəcəyəm, Ömrümün günlərini qum qədər çoxaldacağam.
שרשי פתוח אלי-מים וטל ילין בקצירי | 19 |
Köküm sulara tərəf rişələnəcək, Budaqlarıma şeh düşəcək.
כבודי חדש עמדי וקשתי בידי תחליף | 20 |
Qazandığım şərəf təzələnəcək, Əlimə yeni ox-kaman gələcək”.
לי-שמעו ויחלו וידמו למו עצתי | 21 |
İnsanlar ehtiramla məni dinlərdi, Səssizcə məsləhətimi gözlərdi.
אחרי דברי לא ישנו ועלימו תטף מלתי | 22 |
Heç kim sözümün üstündən söz deməzdi, Sözlərim üzərlərinə tökülərdi.
ויחלו כמטר לי ופיהם פערו למלקוש | 23 |
Məni yağış kimi gözləyirdilər, Yaz yağışı tək sözlərimi içirdilər,
אשחק אלהם לא יאמינו ואור פני לא יפילון | 24 |
Üzlərinə gülümsəyəndə gözlərinə inanmazdılar, Gülər üzümdən ruhlanardılar.
אבחר דרכם ואשב ראש ואשכון כמלך בגדוד כאשר אבלים ינחם | 25 |
Onlara yol göstərərdim, başçı kimi əyləşərdim, Əsgərlərin arasında padşah kimi ömür sürərdim, Yaslılara təsəlli verənə bənzəyərdim.