< איוב 24 >
מדוע--משדי לא-נצפנו עתים וידעו לא-חזו ימיו | 1 |
Kāpēc tas Visuvarenais nav nolicis tiesas laikus, un kāpēc tie, kas Viņu pazīst, neredz Viņa dienas?
גבלות ישיגו עדר גזלו וירעו | 2 |
Robežas pārceļ, ganāmu pulku laupa un gana.
חמור יתומים ינהגו יחבלו שור אלמנה | 3 |
Bāriņu ēzeli aizdzen un atraitnes govi ķīlā.
יטו אבינים מדרך יחד חבאו עניי-ארץ | 4 |
Nabagus grūž no ceļa un bēdu ļaudīm zemē visiem jāapslēpjās.
הן פראים במדבר-- יצאו בפעלם משחרי לטרף ערבה לו לחם לנערים | 5 |
Redzi, kā mežu ēzeļi tuksnesī tie iziet pie sava darba, agri celdamies pēc maizes, tuksnesis tiem ir barība priekš bērniem.
בשדה בלילו יקצירו (יקצורו) וכרם רשע ילקשו | 6 |
Tīrumā tie sev pļauj lopu ēdamo, un nolasa atlikas bezdievīgā vīna dārzā.
ערום ילינו מבלי לבוש ואין כסות בקרה | 7 |
Kaili tie guļ bez drēbēm, apsega tiem nav pret aukstumu.
מזרם הרים ירטבו ומבלי מחסה חבקו-צור | 8 |
Tie mirkst no lietus uz kalniem, un bez patvēruma būdami tie apkampj klintis.
יגזלו משד יתום ועל-עני יחבלו | 9 |
Bāriņu rauj no krūtīm un ņem no nabaga ķīlas.
ערום הלכו בלי לבוש ורעבים נשאו עמר | 10 |
Kaili tie iet bez drēbēm, un izsalkuši tie nes kūlīšus.
בין-שורתם יצהירו יקבים דרכו ויצמאו | 11 |
Šiem eļļa jāizspiež starp viņu mūriem, vīna spaids tiem jāmin un jāslāpst.
מעיר מתים ינאקו-- ונפש-חללים תשוע ואלוה לא-ישים תפלה | 12 |
Pilsētās ļaudis nopūšās un ievainoto dvēsele kliedz; un taču Dievs to grēku nesoda.
המה היו--במרדי-אור לא-הכירו דרכיו ולא ישבו בנתיבתיו | 13 |
Tie ir gaismas pretinieki, Viņa ceļus tie nepazīst un nepaliek uz Viņa tekām.
לאור יקום רוצח--יקטל-עני ואביון ובלילה יהי כגנב | 14 |
Gaismai austot slepkava ceļas, nokauj nabagu un bēdīgu, un naktī tas top par zagli.
ועין נאף שמרה נשף לאמר-- לא-תשורני עין וסתר פנים ישים | 15 |
Un laulības pārkāpēja acs gaida krēslību un saka: Neviena acs mani nepazīs; un apslēpj savu vaigu ar apsegu.
חתר בחשך בתים יומם חתמו-למו לא-ידעו אור | 16 |
Tie tumsā ielaužās namos, dienas laikā slēpjās, no gaismas nekā negrib zināt.
כי יחדו בקר למו צלמות כי-יכיר בלהות צלמות | 17 |
Jo visiem šiem tumša nakts ir par dienu, jo nakts briesmas tiem ir pazīstamas.
קל-הוא על-פני-מים-- תקלל חלקתם בארץ לא-יפנה דרך כרמים | 18 |
Ātri tas nozūd pa ūdens virsu, viņa ežas ir nolādētas virs zemes, tas vairs nestaigās uz savu vīna dārzu.
ציה גם-חם יגזלו מימי-שלג שאול חטאו (Sheol ) | 19 |
Bula laiks un karstums aizņem sniega ūdeni, tāpat elle tos, kas grēkojuši. (Sheol )
ישכחהו רחם מתקו רמה-- עוד לא-יזכר ותשבר כעץ עולה | 20 |
Pats mātes klēpis viņu aizmirst, tas ir gardums tārpiem, tas netop vairs pieminēts, netaisnība top salauzta kā sapuvis koks;
רעה עקרה לא תלד ואלמנה לא ייטיב | 21 |
Jo viņš aplaupīja neauglīgo, kas nedzemdē, un nedarīja nekā laba atraitnei.
ומשך אבירים בכחו יקום ולא-יאמין בחיין | 22 |
Bet Dievs arī uztur varas darītājus ar savu spēku; vēl ceļas kas vairs neticēja, ka dzīvos.
יתן-לו לבטח וישען ועיניהו על-דרכיהם | 23 |
Viņš tiem dod drošību un stiprumu, un Viņa acis skatās uz viņu ceļiem.
רומו מעט ואיננו והמכו ככל יקפצון וכראש שבלת ימלו | 24 |
Tie ir augsti cēlušies, un mazs brīdis, tad to vairs nav; tie apgulstās, tiek savākti kā visi citi, un top nopļauti kā vārpas.
ואם-לא אפו מי יכזיבני וישם לאל מלתי | 25 |
Vai tas tā nav? Kas mani darīs par melkuli un manu valodu pierādīs par tukšu?