< איוב 21 >
שמעו שמוע מלתי ותהי-זאת תנחומתיכם | 2 |
“Slušajte, slušajte dobro što ću reći, utjehu mi takvu barem udijelite.
שאוני ואנכי אדבר ואחר דברי תלעיג | 3 |
Otrpite da riječ jednu ja izrečem, kad završim, tad se rugajte slobodno.
האנכי לאדם שיחי ואם-מדוע לא-תקצר רוחי | 4 |
Zar protiv čovjeka dižem ja optužbu? Kako da strpljenje onda ne izgubim?
פנו-אלי והשמו ושימו יד על-פה | 5 |
Pogledajte na me: užas će vas spopast', rukom ćete svoja zakloniti usta;
ואם-זכרתי ונבהלתי ואחז בשרי פלצות | 6 |
pomislim li na to, prestravim se i sam i čitavim svojim tad protrnem tijelom.
מדוע רשעים יחיו עתקו גם-גברו חיל | 7 |
Zašto na životu ostaju zlikovci i, što su stariji, moćniji bivaju?
זרעם נכון לפניהם עמם וצאצאיהם לעיניהם | 8 |
Potomstvo njihovo s njima napreduje a izdanci im se množe pred očima.
בתיהם שלום מפחד ולא שבט אלוה עליהם | 9 |
Strah nikakav kuće njihove ne mori i šiba ih Božja ostavlja na miru.
שורו עבר ולא יגעל תפלט פרתו ולא תשכל | 10 |
Njihovi bikovi plode pouzdano, krave im se tele i ne jalove se.
ישלחו כצאן עויליהם וילדיהם ירקדון | 11 |
K'o jagnjad djeca im slobodno skakuću, veselo igraju njihovi sinovi.
ישאו כתף וכנור וישמחו לקול עוגב | 12 |
Oni pjevaju uz harfe i bubnjeve i vesele se uz zvukove svirale.
יבלו (יכלו) בטוב ימיהם וברגע שאול יחתו (Sheol ) | 13 |
Dane svoje završavaju u sreći, u Podzemlje oni silaze spokojno. (Sheol )
ויאמרו לאל סור ממנו ודעת דרכיך לא חפצנו | 14 |
A govorili su Bogu: 'Ostavi nas, ne želimo znati za tvoje putove!
מה-שדי כי-נעבדנו ומה-נועיל כי נפגע-בו | 15 |
TÓa tko je Svesilni da njemu služimo i kakva nam korist da ga zazivamo?'
הן לא בידם טובם עצת רשעים רחקה מני | 16 |
Zar svoju sreću u ruci ne imahu, makar do Njega ne drže ništa oni?
כמה נר-רשעים ידעך-- ויבא עלימו אידם חבלים יחלק באפו | 17 |
Zar se luč opakog kada ugasila? Zar se na njega oborila nesreća? Zar mu u gnjevu svom On skroji sudbinu?
יהיו כתבן לפני-רוח וכמץ גנבתו סופה | 18 |
Zar je kao slama na vjetru postao, kao pljeva koju vihor svud raznosi?
אלוה יצפן-לבניו אונו ישלם אליו וידע | 19 |
Hoće l' ga kaznit' Bog u njegovoj djeci? Ne, njega nek' kazni da sam to osjeti!
יראו עינו כידו ומחמת שדי ישתה | 20 |
Vlastitim očima nek' rasap svoj vidi, neka se napije srdžbe Svesilnoga!
כי מה-חפצו בביתו אחריו ומספר חדשיו חצצו | 21 |
TÓa što poslije smrti on za dom svoj mari kad će se presjeć' niz njegovih mjeseci?
הלאל ילמד-דעת והוא רמים ישפוט | 22 |
Ali tko će Boga učiti mudrosti, njega koji sudi najvišim bićima?
זה--ימות בעצם תמו כלו שלאנן ושליו | 23 |
Jedan umire u punom blagostanju, bez briga ikakvih, u potpunom miru,
עטיניו מלאו חלב ומח עצמותיו ישקה | 24 |
bokova od pretiline otežalih i kostiju sočne moždine prepunih.
וזה--ימות בנפש מרה ולא-אכל בטובה | 25 |
A drugi umire s gorčinom u duši, nikad nikakve ne okusivši sreće.
יחד על-עפר ישכבו ורמה תכסה עליהם | 26 |
Obojica leže zajedno u prahu, crvi ih jednako prekrivaju oba.
הן ידעתי מחשבותיכם ומזמות עלי תחמסו | 27 |
O, znam dobro kakve vaše su namjere, kakve zlosti protiv mene vi snujete.
כי תאמרו איה בית-נדיב ואיה אהל משכנות רשעים | 28 |
Jer pitate: 'Gdje je kuća plemićeva, šator u kojem stanovahu opaki?'
הלא שאלתם עוברי דרך ואתתם לא תנכרו | 29 |
Niste li na cesti putnike pitali, zar njihovo svjedočanstvo ne primate:
כי ליום איד יחשך רע ליום עברות יובלו | 30 |
'Opaki je u dan nesreće pošteđen i u dan Božje jarosti veseo je.'
מי-יגיד על-פניו דרכו והוא-עשה מי ישלם-לו | 31 |
Al' na postupcima tko će mu predbacit' i tko će mu vratit' što je počinio?
והוא לקברות יובל ועל-גדיש ישקוד | 32 |
A kad ga na kraju na groblje odnesu, na grobni mu humak postavljaju stražu.
מתקו-לו רגבי-נחל ואחריו כל-אדם ימשוך ולפניו אין מספר | 33 |
Lake su mu grude zemlje u dolini dok za njime ide čitavo pučanstvo.
ואיך תנחמוני הבל ותשובתיכם נשאר-מעל | 34 |
O, kako su vaše utjehe isprazne! Kakva su prijevara vaši odgovori!”