< איוב 19 >

ויען איוב ויאמר 1
Аюп җававән мундақ деди: —
עד-אנה תוגיון נפשי ותדכאונני במלים 2
«Силәр қачанғичә җенимни азаплимақчисиләр, Қачанғичә мени сөз билән әзмәкчисиләр?
זה עשר פעמים תכלימוני לא-תבשו תהכרו-לי 3
Силәр мени он қетим харлидиңлар; Маңа увал қилишқа номус қилмайсиләр.
ואף-אמנם שגיתי אתי תלין משוגתי 4
Әгәр мениң сәһвәнлигим болса, Мән әнди униң [дәрдини] тартимән.
אם-אמנם עלי תגדילו ותוכיחו עלי חרפתי 5
Әгәр силәр мениңдин үстүнлүк талашмақчи болсаңлар, Йүзүм алдида шәрм-һаяни көрситип мени әйиплимәкчи болсаңлар,
דעו-אפו כי-אלוה עותני ומצודו עלי הקיף 6
Әнди билип қоюңларки, маңа увал қилған Тәңри екән, У тори билән мени чирмаштуруп тартти;
הן אצעק חמס ולא אענה אשוע ואין משפט 7
Қара, мән налә-пәряд көтирип «Зораванлиқ!» дәп вақираймән, Бирақ һеч ким аңлимайду; Мән вақираймән, бирақ маңа адаләт кәлмәйду.
ארחי גדר ולא אעבור ועל נתיבותי חשך ישים 8
У йолумни мени өтүвалмисун дәп чит билән тосуп қойди, Қәдәмлиримгә қараңғулуқ салди.
כבודי מעלי הפשיט ויסר עטרת ראשי 9
У мәндин шан-шәривимни мәһрум қилди, Бешимдин таҗни тартивалди.
יתצני סביב ואלך ויסע כעץ תקותי 10
У маңа һәр тәрәптин бузғунчилиқ қиливатиду, мән түгәштим; Үмүтүмни У дәрәқни юлғандәк жулувалди.
ויחר עלי אפו ויחשבני לו כצריו 11
Ғәзивини маңа қаритип қозғиди, Мени Өз дүшмәнлиридин һесаплиди.
יחד יבאו גדודיו--ויסלו עלי דרכם ויחנו סביב לאהלי 12
Униң қошунлири сәп түзүп атланди, Пәләмпәйлирини ясап маңа һуҗум қилди, Улар чедиримни қоршавға елип баргаһ тикивалди.
אחי מעלי הרחיק וידעי אך-זרו ממני 13
У қериндашлиримни мәндин нери қилди, Тонушлиримниң меһрини мәндин үзди.
חדלו קרובי ומידעי שכחוני 14
Туққанлирим мәндин ятлишип кәтти, Дост-бурадәрлирим мени унутти.
גרי ביתי ואמהתי לזר תחשבני נכרי הייתי בעיניהם 15
Өйүмдә турған мусапирлар, һәтта дедәклиримму мени ят адәм дәп һесаплайду; Уларниң нәзиридә мән мусапир болуп қалдим.
לעבדי קראתי ולא יענה במו-פי אתחנן-לו 16
Мән чакиримни чақирсам, у маңа җавап бәрмәйду; Шуңа мән униңға ағзим билән йелинишим керәк.
רוחי זרה לאשתי וחנתי לבני בטני 17
Тиниқимдин аялимниң қусқуси келиду, Ака-укилирим сесиқлиғимдин бизар.
גם-עוילים מאסו בי אקומה וידברו-בי 18
Һәтта кичик балилар мени кәмситиду; Орнумдин турмақчи болсам, улар мени һақарәтләйду.
תעבוני כל-מתי סודי וזה-אהבתי נהפכו-בי 19
Мениң сирдаш достлиримниң һәммиси мәндин нәпрәтлиниду, Мән сөйгәнләр мәндин йүз өриди.
בעורי ובבשרי דבקה עצמי ואתמלטה בעור שני 20
Әт-терилирим устиханлиримға чаплишип туриду, Җеним қил үстидә қалди.
חנני חנני אתם רעי כי יד-אלוה נגעה בי 21
Аһ, достлирим, маңа ичиңлар ағрисун, ичиңлар ағрисун! Чүнки Тәңриниң қоли маңа келип тәгди.
למה תרדפני כמו-אל ומבשרי לא תשבעו 22
Силәр немишкә Тәңридәк маңа зиянкәшлик қилисиләр? Силәр немишкә әтлиримгә шунчә тоймайсиләр!
מי-יתן אפו ויכתבון מלי מי-יתן בספר ויחקו 23
Аһ, мениң сөзлирим йезилсиди! Улар бир язмиға пүтүклүк болған болатти!
בעט-ברזל ועפרת-- לעד בצור יחצבון 24
Улар төмүр қәләм билән қоғушун ичигә йезилсиди! Әбәдил-әбәт таш үстигә оюп пүтүлгән болатти!
ואני ידעתי גאלי חי ואחרון על-עפר יקום 25
Бирақ мән шуни билимәнки, өзүмниң Һәмҗәмәт-Қутқузғучим һаяттур, У ахирәт күнидә йәр йүзидә туруп туриду!
ואחר עורי נקפו-זאת ומבשרי אחזה אלוה 26
Һәм мениң бу терә-әтлирим бузулғандин кейин, Мән йәнила тенимдә туруп Тәңрини көримән!
אשר אני אחזה-לי--ועיני ראו ולא-זר כלו כליתי בחקי 27
Уни өзүмла әйни һалда көримән, Башқа адәмниң әмәс, бәлки өзүмниң көзи билән қараймән; Аһ, қәлбим буниңға шунчә интизардур!
כי תאמרו מה-נרדף-לו ושרש דבר נמצא-בי 28
Әгәр силәр: «Ишниң йилтизи униңдидур, Уни қандақ қилип қистап қоғливетәләймиз?!» — десәңлар,
גורו לכם מפני-חרב--כי-חמה עונות חרב למען תדעון שדין (שדון) 29
Әнди өзүңлар қиличтин қорққиниңлар түзүк! Чүнки [Худаниң] ғәзиви қилич җазасини елип келиду, Шуниң билән силәр [Худаниң] сотиниң қуруқ гәп әмәслигини билисиләр».

< איוב 19 >