איוב 19
| ויען איוב ויאמר | 1 |
Bet Ījabs atbildēja un sacīja:
| עד-אנה תוגיון נפשי ותדכאונני במלים | 2 |
Cik ilgi jūs manu dvēseli bēdināsiet un mani mocīsiet ar vārdiem?
| זה עשר פעמים תכלימוני לא-תבשו תהכרו-לי | 3 |
Jūs gan desmitkārt mani likuši kaunā un nekaunaties mani tā nomākt.
| ואף-אמנם שגיתי אתי תלין משוגתי | 4 |
Un ja es tiešām esmu maldījies, tad tā maldīšanās ir mana.
| אם-אמנם עלי תגדילו ותוכיחו עלי חרפתי | 5 |
Vai tad jums tiešām tā bija lielīties pret mani un pierādīt manu kaunu?
| דעו-אפו כי-אלוה עותני ומצודו עלי הקיף | 6 |
Ņemiet jel vērā, kā Dievs mani lauzis un mani apvaldzinājis ar Savu tīklu.
| הן אצעק חמס ולא אענה אשוע ואין משפט | 7 |
Redzi, es brēcu par varas darbu, bet man neatbild; es kliedzu pēc palīga, bet tiesas nav.
| ארחי גדר ולא אעבור ועל נתיבותי חשך ישים | 8 |
Manam ceļam Viņš licis šķēršļus, ka netieku uz priekšu, un uz manām tekām Viņš licis tumsību.
| כבודי מעלי הפשיט ויסר עטרת ראשי | 9 |
Manu godu Viņš man novilcis un atņēmis manas galvas kroni.
| יתצני סביב ואלך ויסע כעץ תקותי | 10 |
Viņš mani nopostījis visapkārt, ka eju bojā, un manu cerību Viņš izsakņojis kā koku.
| ויחר עלי אפו ויחשבני לו כצריו | 11 |
Viņš iededzinājis Savu bardzību pret mani un mani tur kā Savu ienaidnieku.
| יחד יבאו גדודיו--ויסלו עלי דרכם ויחנו סביב לאהלי | 12 |
Viņa kara spēki sanākuši kopā un pret mani taisījuši savu ceļu un apmetuši lēģeri ap manu dzīvokli.
| אחי מעלי הרחיק וידעי אך-זרו ממני | 13 |
Manus brāļus viņš atšķīris tālu no manis, un mani draugi man palikuši visai sveši.
| חדלו קרובי ומידעי שכחוני | 14 |
Mani tuvinieki atstājās, un mani draugi mani aizmirst.
| גרי ביתי ואמהתי לזר תחשבני נכרי הייתי בעיניהם | 15 |
Mana saime un manas kalpones tur mani par svešinieku, un es esmu kā svešs viņu acīs.
| לעבדי קראתי ולא יענה במו-פי אתחנן-לו | 16 |
Es saucu savu kalpu, bet tas neatbild, tas man mīļi jālūdzās ar savu muti.
| רוחי זרה לאשתי וחנתי לבני בטני | 17 |
Mana dvaša riebj manai sievai, un mana smaka manas mātes bērniem.
| גם-עוילים מאסו בי אקומה וידברו-בי | 18 |
Pat puikas mani nicina; kad es ceļos, tad tie man runā pretim.
| תעבוני כל-מתי סודי וזה-אהבתי נהפכו-בי | 19 |
Visi mani uzticamie draugi mani tur par negantību, un ko es mīlējis, tie ir griezušies pret mani.
| בעורי ובבשרי דבקה עצמי ואתמלטה בעור שני | 20 |
Mani kauli līp pie manas ādas un pie manas miesas, un maniem zobiem āda vien atliek.
| חנני חנני אתם רעי כי יד-אלוה נגעה בי | 21 |
Apžēlojaties par mani, apžēlojaties par mani, mani draugi! Jo Dieva roka mani aizskārusi.
| למה תרדפני כמו-אל ומבשרי לא תשבעו | 22 |
Kāpēc jūs mani vajājat, kā tas stiprais Dievs, un no manas miesas nevarat pieēsties?
| מי-יתן אפו ויכתבון מלי מי-יתן בספר ויחקו | 23 |
Ak kaut mani vārdi taptu sarakstīti, ak kaut tie taptu iezīmēti grāmatā!
| בעט-ברזל ועפרת-- לעד בצור יחצבון | 24 |
Kaut tie ar dzelzs kaltu un svinu par mūžīgu piemiņu taptu iecirsti akmenī.
| ואני ידעתי גאלי חי ואחרון על-עפר יקום | 25 |
Bet es zinu, ka mans Pestītājs dzīvs, un pēcgalā Viņš celsies pār pīšļiem.
| ואחר עורי נקפו-זאת ומבשרי אחזה אלוה | 26 |
Un kad mana āda, kas tā sasista, vairs nebūs, tad vaļā no savas miesas es skatīšu Dievu.
| אשר אני אחזה-לי--ועיני ראו ולא-זר כלו כליתי בחקי | 27 |
Tiešām, es Viņu sev skatīšu, un manas acis Viņu redzēs, un nebūs svešs. - Mana sirds iekš manis ilgojās.
| כי תאמרו מה-נרדף-לו ושרש דבר נמצא-בי | 28 |
Kad jūs sakāt: Kā mēs to vajāsim? Un ka tā vaina pie manis atrasta:
| גורו לכם מפני-חרב--כי-חמה עונות חרב למען תדעון שדין (שדון) | 29 |
Tad bīstaties no zobena; jo zobens ir tā bardzība par noziegumiem, lai jūs atzīstat, ka ir sodība.
