איוב 17
| רוחי חבלה ימי נזעכו קברים לי | 1 |
Mans gars ir vājš, manas dienas pagalam, kaps man ir klāt.
| אם-לא התלים עמדי ובהמרותם תלן עיני | 2 |
Tiešām, mēdītāji mani apstāj un uz viņu tiepšanos jāskatās manām acīm.
| שימה-נא ערבני עמך מי הוא לידי יתקע | 3 |
Galvo jel, pārstāvi Tu mani pie Sevis paša, kur tad cits man roku dos!
| כי-לבם צפנת משכל על-כן לא תרמם | 4 |
Jo viņu sirdīm Tu saprašanu esi apslēpis; tāpēc Tu viņiem virsroku nedosi.
| לחלק יגיד רעים ועיני בניו תכלנה | 5 |
Kas savus draugus izdāvā par laupījumu, tā bērnu acis izīgs.
| והציגני למשל עמים ותפת לפנים אהיה | 6 |
Bet Viņš mani darījis ļaudīm par sakāmu vārdu, ka esmu tāds, kam spļauj vaigā.
| ותכה מכעש עיני ויצרי כצל כלם | 7 |
Tādēļ mana acs ir tumša no skumības, un visi mani locekļi ir kā ēna.
| ישמו ישרים על-זאת ונקי על-חנף יתערר | 8 |
Taisnie par to iztrūcinājās, un nenoziedzīgais iekarst par neganto.
| ויאחז צדיק דרכו וטהר-ידים יסיף אמץ | 9 |
Bet taisnais turas pastāvīgi uz sava ceļa, un kam šķīstas rokas, pieņemas stiprumā.
| ואולם--כלם תשבו ובאו נא ולא-אמצא בכם חכם | 10 |
Tad nu jūs visi nāciet tik atkal vien, gudra es neatradīšu jūsu starpā.
| ימי עברו זמתי נתקו-- מורשי לבבי | 11 |
Manas dienas ir pagājušas, mani padomi iznīcināti, ko mana sirds bija kopusi.
| לילה ליום ישימו אור קרוב מפני-חשך | 12 |
Nakti tie sauc par dienu, un gaismu saka tuvu esam, kur tumsa klātu.
| אם-אקוה שאול ביתי בחשך רפדתי יצועי (Sheol h7585) | 13 |
Ko man vēl gaidīt, kaps būs mans nams; tumsā es uztaisīšu savu gultu. (Sheol h7585)
| לשחת קראתי אבי אתה אמי ואחתי לרמה | 14 |
Trūdus es saucu par savu tēvu, tārpus par savu māti un māsu.
| ואיה אפו תקותי ותקותי מי ישורנה | 15 |
Kur tad būs mana cerība, manu cerību, kas to redzēs?
