< איוב 17 >

רוחי חבלה ימי נזעכו קברים לי 1
Daha mi nestaje, gasnu moji dani i za mene već se skupljaju grobari.
אם-לא התלים עמדי ובהמרותם תלן עיני 2
Rugači su evo mene dohvatili, od uvreda oka sklopiti ne mogu.
שימה-נא ערבני עמך מי הוא לידי יתקע 3
Stoga me zaštiti i budi mi jamcem kad mi nitko u dlan neće da udari.
כי-לבם צפנת משכל על-כן לא תרמם 4
Jer, srca si njina lišio razuma i dopustiti im nećeš da opstanu.
לחלק יגיד רעים ועיני בניו תכלנה 5
K'o taj što imanje dijeli drugovima, a djeci njegovoj dotle oči gasnu,
והציגני למשל עמים ותפת לפנים אהיה 6
narodima svim sam na ruglo postao, onaj kom u lice svatko pljunut' može.
ותכה מכעש עיני ויצרי כצל כלם 7
Od tuge vid mi se muti u očima, poput sjene moji udovi postaju.
ישמו ישרים על-זאת ונקי על-חנף יתערר 8
Začudit će se zbog toga pravednici, na bezbožnika će planuti čestiti;
ויאחז צדיק דרכו וטהר-ידים יסיף אמץ 9
neporočni će na svom ustrajat' putu, čovjek čistih ruku ojačat će još više.
ואולם--כלם תשבו ובאו נא ולא-אמצא בכם חכם 10
Hajde, svi vi, nećete li opet počet', tÓa među vama ja mudra ne nalazim!
ימי עברו זמתי נתקו-- מורשי לבבי 11
Minuli su dani, propale zamisli, želje srca moga izjalovile se.
לילה ליום ישימו אור קרוב מפני-חשך 12
'U noći najcrnjoj, dan se približava; blizu je već svjetlo što tminu izgoni.'
אם-אקוה שאול ביתי בחשך רפדתי יצועי (Sheol h7585) 13
A meni je nada otići u Šeol i prostrijeti sebi ležaj u mrklini. (Sheol h7585)
לשחת קראתי אבי אתה אמי ואחתי לרמה 14
Dovikujem grobu: 'Oče moj rođeni!' a crve pozdravljam: 'Mati moja, sestro!'
ואיה אפו תקותי ותקותי מי ישורנה 15
Ali gdje za mene ima jošte nade? Sreću moju tko će ikada vidjeti?
בדי שאל תרדנה אם-יחד על-עפר נחת (Sheol h7585) 16
Hoće li u Šeol ona sa mnom sići da u prahu zajedno otpočinemo?” (Sheol h7585)

< איוב 17 >