< איוב 15 >
ויען אליפז התימני ויאמר | 1 |
Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:
החכם יענה דעת-רוח וימלא קדים בטנו | 2 |
“Bilge kişi boş sözlerle yanıtlar mı, Karnını doğu rüzgarıyla doldurur mu?
הוכח בדבר לא-יסכון ומלים לא-יועיל בם | 3 |
Boş sözlerle tartışır, Yararsız söylevler verir mi?
אף-אתה תפר יראה ותגרע שיחה לפני-אל | 4 |
Tanrı korkusunu bile ortadan kaldırıyor, Tanrı'nın huzurunda düşünmeyi engelliyorsun.
כי יאלף עונך פיך ותבחר לשון ערומים | 5 |
Çünkü suçun ağzını kışkırtıyor, Hilekârların diliyle konuşuyorsun.
ירשיעך פיך ולא-אני ושפתיך יענו-בך | 6 |
Kendi ağzın seni suçluyor, ben değil, Dudakların sana karşı tanıklık ediyor.
הראישון אדם תולד ולפני גבעות חוללת | 7 |
“İlk doğan insan sen misin? Yoksa dağlardan önce mi var oldun?
הבסוד אלוה תשמע ותגרע אליך חכמה | 8 |
Tanrı'nın sırrını mı dinledin de, Yalnız kendini bilge görüyorsun?
מה-ידעת ולא נדע תבין ולא-עמנו הוא | 9 |
Senin bildiğin ne ki, biz bilmeyelim? Senin anladığın ne ki, bizde olmasın?
גם-שב גם-ישיש בנו-- כביר מאביך ימים | 10 |
Bizde ak saçlı da yaşlı da var, Babandan bile yaşlı.
המעט ממך תנחומות אל ודבר לאט עמך | 11 |
Az mı geliyor Tanrı'nın avutması sana, Söylediği yumuşak sözler?
מה-יקחך לבך ומה-ירזמון עיניך | 12 |
Niçin yüreğin seni sürüklüyor, Gözlerin parıldıyor,
כי-תשיב אל-אל רוחך והצאת מפיך מלין | 13 |
Tanrı'ya öfkeni gösteriyorsun, Ağzından böyle sözler dökülüyor?
מה-אנוש כי-יזכה וכי-יצדק ילוד אשה | 14 |
“İnsan gerçekten temiz olabilir mi? Kadından doğan biri doğru olabilir mi?
הן בקדשו לא יאמין ושמים לא-זכו בעיניו | 15 |
Tanrı meleklerine güvenmiyorsa, Gökler bile O'nun gözünde temiz değilse,
אף כי-נתעב ונאלח איש-שתה כמים עולה | 16 |
Haksızlığı su gibi içen İğrenç, bozuk insana mı güvenecek?
אחוך שמע-לי וזה-חזיתי ואספרה | 17 |
“Dinle beni, sana açıklayayım, Gördüğümü anlatayım,
אשר-חכמים יגידו ולא כחדו מאבותם | 18 |
Bilgelerin atalarından öğrenip bildirdiği, Gizlemediği gerçekleri;
להם לבדם נתנה הארץ ולא-עבר זר בתוכם | 19 |
O atalar ki, ülke yalnız onlara verilmişti, Aralarına henüz yabancı girmemişti.
כל-ימי רשע הוא מתחולל ומספר שנים נצפנו לעריץ | 20 |
Kötü insan yaşamı boyunca kıvranır, Zorbaya ayrılan yıllar sayılıdır.
קול-פחדים באזניו בשלום שודד יבואנו | 21 |
Dehşet sesleri kulağından eksilmez, Esenlik içindeyken soyguncunun saldırısına uğrar.
לא-יאמין שוב מני-חשך וצפו (וצפוי) הוא אלי-חרב | 22 |
Karanlıktan kurtulabileceğine inanmaz, Kılıç onu gözler.
נדד הוא ללחם איה ידע כי-נכון בידו יום-חשך | 23 |
‘Nerede?’ diyerek ekmek ardınca dolaşır, Karanlık günün yanıbaşında olduğunu bilir.
יבעתהו צר ומצוקה תתקפהו כמלך עתיד לכידור | 24 |
Acı ve sıkıntı onu yıldırır, Savaşa hazır bir kral gibi onu yener.
כי-נטה אל-אל ידו ואל-שדי יתגבר | 25 |
Çünkü Tanrı'ya el kaldırmış, Her Şeye Gücü Yeten'e meydan okumuş,
ירוץ אליו בצואר בעבי גבי מגניו | 26 |
Kalın, yumrulu kalkanıyla O'na inatla saldırmıştı.
כי-כסה פניו בחלבו ויעש פימה עלי-כסל | 27 |
“Yüzü semirdiği, Göbeği yağ bağladığı halde,
וישכון ערים נכחדות--בתים לא-ישבו למו אשר התעתדו לגלים | 28 |
Yıkılmış kentlerde, Taş yığınına dönmüş oturulmaz evlerde oturacak,
לא-יעשר ולא-יקום חילו ולא-יטה לארץ מנלם | 29 |
Zengin olmayacak, serveti tükenecek, Malları ülkeye yayılmayacaktır.
לא-יסור מני-חשך--ינקתו תיבש שלהבת ויסור ברוח פיו | 30 |
Karanlıktan kaçamayacak, Filizlerini alev kurutacak, Tanrı'nın ağzından çıkan solukla yok olacaktır.
אל-יאמן בשו נתעה כי-שוא תהיה תמורתו | 31 |
Boş şeye güvenerek kendini aldatmasın, Çünkü ödülü de boş olacaktır.
בלא-יומו תמלא וכפתו לא רעננה | 32 |
Gününden önce işi tamamlanacak, Dalı yeşermeyecektir.
יחמס כגפן בסרו וישלך כזית נצתו | 33 |
Asma gibi koruğunu dökecek, Zeytin ağacı gibi çiçeğini dağıtacaktır.
כי-עדת חנף גלמוד ואש אכלה אהלי-שחד | 34 |
Çünkü tanrısızlar sürüsü kısır olur, Rüşvetçilerin çadırlarını ateş yakıp yok eder.
הרה עמל וילד און ובטנם תכין מרמה | 35 |
Fesada gebe kalıp kötülük doğururlar, İçleri yalan doludur.”