< איוב 15 >
ויען אליפז התימני ויאמר | 1 |
А Елифас Теманац одговори и рече:
החכם יענה דעת-רוח וימלא קדים בטנו | 2 |
Хоће ли мудар човек казивати празне мисли и пунити трбух ветром источним,
הוכח בדבר לא-יסכון ומלים לא-יועיל בם | 3 |
Препирући се говором који не помаже и речима које нису ни на шта?
אף-אתה תפר יראה ותגרע שיחה לפני-אל | 4 |
А ти уништаваш страх Божји и укидаш молитве к Богу.
כי יאלף עונך פיך ותבחר לשון ערומים | 5 |
Јер безакоње твоје показују уста твоја, ако и јеси изабрао језик лукав.
ירשיעך פיך ולא-אני ושפתיך יענו-בך | 6 |
Осуђују те уста твоја, а не ја; и усне твоје сведоче на те.
הראישון אדם תולד ולפני גבעות חוללת | 7 |
Јеси ли се ти први човек родио? Или си пре хумова саздан?
הבסוד אלוה תשמע ותגרע אליך חכמה | 8 |
Јеси ли тајну Божију чуо и покупио у себе мудрост?
מה-ידעת ולא נדע תבין ולא-עמנו הוא | 9 |
Шта ти знаш што ми не бисмо знали? Шта ти разумеш што не би било у нас?
גם-שב גם-ישיש בנו-- כביר מאביך ימים | 10 |
И седих и старих људи има међу нама, старијих од оца твог.
המעט ממך תנחומות אל ודבר לאט עמך | 11 |
Мале ли су ти утехе Божије? Или имаш шта сакривено у себи?
מה-יקחך לבך ומה-ירזמון עיניך | 12 |
Што те је занело срце твоје? И што севају очи твоје,
כי-תשיב אל-אל רוחך והצאת מפיך מלין | 13 |
Те обраћаш против Бога дух свој и пушташ из уста својих такве речи?
מה-אנוש כי-יזכה וכי-יצדק ילוד אשה | 14 |
Шта је човек, да би био чист, и рођени од жене, да би био прав?
הן בקדשו לא יאמין ושמים לא-זכו בעיניו | 15 |
Гле, не верује свецима својим, и небеса нису чиста пред очима Његовим;
אף כי-נתעב ונאלח איש-שתה כמים עולה | 16 |
А камоли гадни и смрдљиви човек, који пије неправду као воду?
אחוך שמע-לי וזה-חזיתי ואספרה | 17 |
Ја ћу ти казати, послушај ме, и приповедићу ти шта сам видео,
אשר-חכמים יגידו ולא כחדו מאבותם | 18 |
Шта мудраци казаше и не затајише, шта примише од отаца својих,
להם לבדם נתנה הארץ ולא-עבר זר בתוכם | 19 |
Којима самим дана би земља, и туђин не прође кроз њу.
כל-ימי רשע הוא מתחולל ומספר שנים נצפנו לעריץ | 20 |
Безбожник се мучи свега века свог, и насилнику је мало година остављено.
קול-פחדים באזניו בשלום שודד יבואנו | 21 |
Страх му зуји у ушима, у мирно доба напада пустошник на њ.
לא-יאמין שוב מני-חשך וצפו (וצפוי) הוא אלי-חרב | 22 |
Не верује да ће се вратити из таме, одсвуда привиђа мач.
נדד הוא ללחם איה ידע כי-נכון בידו יום-חשך | 23 |
Тумара за хлебом говорећи: Где је? Зна да је за њ спремљен дан тамни.
יבעתהו צר ומצוקה תתקפהו כמלך עתיד לכידור | 24 |
Туга и невоља страше га, и наваљују на њ као цар готов на бој.
כי-נטה אל-אל ידו ואל-שדי יתגבר | 25 |
Јер је замахнуо на Бога руком својом, и Свемогућем се опро.
ירוץ אליו בצואר בעבי גבי מגניו | 26 |
Трчи исправљена врата на њ с многим високим штитовима својим.
כי-כסה פניו בחלבו ויעש פימה עלי-כסל | 27 |
Јер је покрио лице своје претилином, и наваљао сало на бокове своје.
וישכון ערים נכחדות--בתים לא-ישבו למו אשר התעתדו לגלים | 28 |
И седео је у градовима раскопаним и у кућама пустим, обраћеним у гомилу камења.
לא-יעשר ולא-יקום חילו ולא-יטה לארץ מנלם | 29 |
Неће се обратити нити ће остати благо његово, и неће се раширити по земљи добро његово.
לא-יסור מני-חשך--ינקתו תיבש שלהבת ויסור ברוח פיו | 30 |
Неће изаћи из мрака, огранке његове осушиће пламен, однеће га дух уста његових.
אל-יאמן בשו נתעה כי-שוא תהיה תמורתו | 31 |
Нека се не узда у таштину преварени, јер ће му таштина бити плата.
בלא-יומו תמלא וכפתו לא רעננה | 32 |
Пре свог времена свршиће се, и грана његова неће зеленети.
יחמס כגפן בסרו וישלך כזית נצתו | 33 |
Откинуће се као с лозе незрео грозд његов и пупци ће се његови као с маслине побацати.
כי-עדת חנף גלמוד ואש אכלה אהלי-שחד | 34 |
Јер ће опустети збор лицемерски, и огањ ће спалити шаторе оних који примају поклоне.
הרה עמל וילד און ובטנם תכין מרמה | 35 |
Зачињу невољу и рађају муку, и трбух њихов саставља превару.